Het rijk van de Maagd - Koruna: Kroeg T'Haantje

"alexis echt het gaat wel, antwoord try en om daad achter het woord te zetten ging hij recht staan maar toen hij recht stond begon hij te wankelen en leid het glas vallen. waarom mowst hij het ook persee laten zien tot het goed ging want nu wist alixes tot het niet goed met hem ging, "ehm sorry,"zegt hij dan en bukt zich langzaam en raapt terillerig de glas scherven op

"Hmm, ik weet niet waarom, maar ik denk toch echt dat er iets met je is." zei ze nog verbazingwekkend droog toen Try het glas liet vallen, en hij ook bijna omviel. Zonder te aarzelen duwde ze Try terug in zijn stoel en maakte van de scherven een vernieuwd glas, 1 voordeel van haar kracht was dat als er glazen kapot gingen het niet zo'n ramp was. Ook zij ging weer zitten en keek Try nu strak aan, wachtend tot hij uit zou leggen wat er aande hand was.

'try liet zich terug in zijn stoel duwen en keek alexis dan en zag haar blik en wist tot ze antwoorde wilden,"oke ik weet ook niet precies wat ik heb, ik ben gewoon veel moe"antwoord hij en keek na de tafel hij voelde zich nu erg ongemakkelijk. hijn was ook erg moe hij reisde veel. en sliep steeds slechter

Alexis zag uit haar ooghoek een serveerster met een mand stokbrood aankomen. "Het laatste wat er aan eten was." melde ze terwijl ze het voor Try neerzette en verdween weer om een paar jongeren van drank te voorzien. Alexis keek Try nog steesd aan, terwijl ze weer tegenover hem ging zitten. "Hoe kom je in scheppersnaam zo moe dan?" De taken van hem en haar waren hetzelfde, of hij moest een enorm uitgaansleven hebben aangezien ze niks anders kon verzinnen.

"soms slaap ik slecht maar verderest heb ik als ik op sta ben ik weer moe ik hoef maar somige dingen te doen en ik heb het weer hangen"liegt try en keek van het brood naar alexis," ïk betaal je dat wel terug"antwoord hij dan beleeft en neemt een stukje stokbrood en eet er van en dat deed hem weer goed en hij moest even aan richard denken.

Alexis trok haar wenkbrauw op "Waarom slaap je slecht dan?" ze had geen zin om hem een slaap excuus op te laten hangen. Het was niet normaal dat je zomaar flauwviel temidden van een kroeg door een beetje slaapgebrek. Ze keek naar het stokbrood en schudde haar hoofd, dat had nu even geen prioriteit voor haar, aan geld had ze geen gebrek.

try at het stuk stokbrood dat in zijn mond zat op, en hij kreeg het wat warm er van, eehm ik denk te veel na en droom daardoor veel in mijn slaap"waardoor ik weer wakker word"antwoors hij en keek alexis aan en at snel het stuk stokbrood op

"Right... En de echte rede?" zelf droomde Alexis bijna nooit, alleen de tijd na haar gevangenschap heeft ze maanden lang elke nacht wakker gelegen. "Of wat zijn zoals de dingen waarover je droomt." ze had het gevoel alsof ze een verhooring met 1 van de krijgsgevangen aan het doen was. Iets wat best bizar was, aangezien ze Try eerder als vriend beschouwde en ze eigenlijk onbewust bezorgd was. Ze pakte een stukje van het stokbrood en plukte wat aan het zachte brood.

"ik denk veel aan mijn familie ze wonen vlak aan de grens van het 13e rijk, ik droom vaak tot ze snacht worden aan gevallen of zo, ik weet tot ik zo niet moet denken maar het gebeurt gewoon" antwoord try en legt zijn gezicht vermoeid in zijn handen, als ze me maar gelooft hoopte hij vuurig

Alexis keek hem verbaast aan "Je wkam toch Uit Het Dertiende Rijk zelf?" tenminste dat was wat ze altijd begrepen had. "Maar al met al is dat toch een veilig gebied, het is jaren geleden dat er daar voor het laatst echt gevochten is. De rest is al in handen van ons." ze keek hem wat geruststellend aan, al kon ze het nog steeds niet helemaal geloven.

"dat zeg ik ook, ik zegt alleen tot mijn ouders aan de grens van het 13e rijk wonen"antwoordt try rustig terug, en hij voelde alles weer draaien hij moest naar buiten frisse lucht hebben maar moest nog even vol houden."daar heb je gelijk in bedankt, maar het is mijn familie daar blijf ik me zorgen om maken"zegt hij en keek alexis aan, "als je niet erg vind ga ik graag weer terug naar het kamp"zegt hij dan wat beschaamend, en zijn hoofd bonkte als alexis maar niet meer achter hem ging denken of hem na een dokter sturen want dan was hij er gloeiend bij.

nieuw
---------

try zat in een hoek van de kroeg en had al vlink wat gedronken dat verminderde heel wat de pijn maar hij kon wel redelijk blijven ook al had hij gedronken en hij keek de kroeg even rond en dan naar zijn glas het was even geleden maar of de pijn minder was geworden dan toen wist hij niet hij wist wel tot hij anderster was geworden hij sprak niet meer veel alleen als het moest, en de nachten waren een hel omdat hij steeds nacht merrie's had er over dus slapen deed hij niet graag en hij zag er nu nog belaberder uit dan toen hij zoveel op en neer reisde van de 13ers en na de rebelen

Redelijk opgewekt liep Alexis de kroeg binnen. Bijna alle gewonden hadden het gevecht van enkele weken geleden overleeft, en Cloud was ook weer bijna de oude, al liep hij nog wel op 2 krukken rond. Ze glimlachte bij de gedachte en ging rustig op een barkruk zitten. Het was lang geleden dat ze hier geweest was, zeker een paar maanden, de keer dat ze met Try gesproken had, maar die gebeurtenis wilde ze het liefst achter zich laten. Dat deed ze ook, dus bestelde ze een biertje.

try dronk zijn glas leeg en zuchte het was echt weken geleden al leek het voor hem nog maar gistere en hij ging met een hand door zijn haar de wallen onder zijn ogen waren duidelijk zichtbaar en ook tot hij afgevallen was, maar hij trainde nu wel veel meer dan normaal om alles te vergeten maar dat was niet zo makkelijk, en hij zag de bar man en stak zijn hand op en die brag hem weer een glas whisky die hij meteen betaalde en hij nam een flinke slok en hij voelde zijn hoofd wat lichter worden hiervan sliep hij soms hoogstens 2 a 3 uren goed

wie gaat wie als eerst zien?
-
Tevreden nam Alexis het grote glas bier aan wat er voor haar neer gezet was. De bittere geur trok door terwijl ze een flinke teug van het spul nam. Ze slaakte een lichte zucht toen ze het doorslikte. Loom deed ze een elastiekje in haar haren, even rust hebben mocht wel een keer. De laatste dagen was ze druk geweest, had ze vele afstanden gereist en voor cloud gezorgt.

mijne ziet haar wel
-------

try slaakte vermoeidt weer een zucht en keek de kroeg rond de meesten hier kwamen niet elke dag zoals hij op een paar na dan, dan ziet hij alexis die had hij niet meer geziens sinds de aanval op het rebelenkamp en hij voelde de brok in zijn keel komen, mischien als iemand hem dode wilde zenan hij had al dingen geprobeert maar hij ging er steeds niet aan onder door of sue of richard kwam er tussen en hij staat op en bleef even staan om even wicht te houden en wilt op haar af gaan maar dan staat een man voor hem en grijpt hem bij de kraag,"ben jij niet die verader, die zorgde voor de dood van een stel dertieners waaronder mijn broer"sist hij dan, try keek de man aan die blijkbaar soldaat was"jah"antwoord hij enkel,"geef me een degelijke reden waarom ik je niet moet doden hier en nu"vraagt hij en hij trekt een dolk". dan grijnst try hebbes dacht hij"ik heb geen reden dus waarom wreek je je broer niet"daagt hij uit

Nadat Alexis binnen enkele grote slokken het bier ophad draaide ze zich om, achter haar hoorde ze de geluiden van een opstootje. Nieuwschierig keek ze naar de 2 mannen die het veroorzaakte. Ze knipperde even met haar ogen, de ene leek wel Try, degene die haar en vele mannen veraden had. En zo te zien was er een soldaat die zich op hem wilde wreken. Met een klein, geamuseerd glimlachje stond ze op en liep in de richting van de 2. "Zo." was het enige wat ze zei toen ze zich naar voren geduwd had.

try keek de soldaat uitdagent aan en hij wilde tot hij het deed, maar dan hoort hij een stem en hij keek op alexis had zich er tussen gevoegt en hij glimlachte waterig,"help je hem wreken"vraagt hij emotiloos en wat suf door de drank die hij op had, de man die net had willen uit halen maar stopte toen hij alexis hoorde en hij keek haar aan maar bleef try wel stevig vast houden,"alexis..zegt hij dan verbaast"en keek haar aan"dit is die verader...hij hoort niet te leven"zegt hij dan met ingehoude woeden

Alexis trok even haar wenkbrauwen op, ergens herkende ze de soldaat wel, maar bij naam niet. "Tja" zei ze droog. "Hij heeft het gevecht helaas overleefd, niet waar." haar blik ging naar Try die er niet honderd procent bij leek te zijn, waarschijnlijk zat hij al een tijdje in de kroeg. Ze sloeg haar armen over elkaar heen terwijl ze naar de twee jongens keek. Ze was niet van plan de soldaat te stoppen, ze snapte hem volkomen.

try keek alexis even aan en dan naar de soldaat"waar wag je nog op een bevel ofzo ze vind het niet erg tot je me dood dus laat gaan met die dolk"sist hij vel en uitdagent het kon hem niet schelen wat er zou gebeuren zolang hij maar niet steeds aan kira hoefde te denken maar hoe kon hij daar nu onder uit komen iedere dag zag hij dingen die zich aan haar herinerde en geruisloos bewegen zijn lippen het woordt waarom
-----

ik ben aant denken hoe hij bij het 13e rijk wilt gaan

Alexis keek naar de soldaat die nu door haar aanwezigheid begon te twijfelen en van haar naar Try keek. Uiteindelijk gromde hij iets als; "Ik ben geen lafaard, ik dood je wel als je weer nuchter bent." met een ruw gebaar duwde hij Try in de richting, pakte een glas bier dat waarschijnlijk van 1 zijn kameraden was aangezien er iemand luid begon te protesteren, klokte het bier naar binnen en liep weg. Alexis keek de soldaat na, waarna haar blik naar Try ging. Nog steeds zij ze niks.

try snuift en keek de soldaat na en hij had een hand op de tafel gelecht hij kon zijn even wicht wel houden maar het koste hem wel wat moeite en dan kijkt hij alexis aan"ga jij me doden, ge loog het of niet maar je zou me een groot plezier doen"zucht try en hij gaat weer zitten op de stoel en nam de laatste slok van zijn whisky en hij keek alexis aan die zou ook wel denken wat hem bezielde, maar hij had genoeg van de pijn hij wilde er hoe dan ook vanaf.

"Dat al een rede waarom ik het niet zou doen." reageerde Alexis, een plezier doen was wel het laatste was ze van plan was. Ze keek zonder wat te zeggen toe hoe hij wat whiskey naar binnen. Waarschijnlijk had hij al aardig wat op, nog even en hij zou in slaap vallen. Ze schoof een lege stoel naar achteren en ging aan dezelfde tafel zitten. "Zo dus Kira is dood." ze kon een klein glimlachje niet onderdrukken.

"dacht ik al"zegt try en keek rond en dan naar het lege glas en hij onderdrukte een gaap net, en dan hoort hij wat alexis zegt en hij krret zijn hoofd met een ruk naar haar toe,"jah, en ik wilt het er niet over hebben of die naam horen"snauwt hij vel en zijn ogen vonkelde kwaad en daarna keek hij weer weg, waarom moest ze er over beginnen hij wilden het vergeten, en hij gebaarde weer na de barman die hem wat brach normaal stopte hij met drinken als hij zo suf werd maar nu keek hij er niet naar om hij voelde de pijn erg nu, nu iemand er zo met hem over begon, en als hij het krijgt gooit hij het ineen keer achterover

Alexis kreeg bijna de neiging om heel kinderachtig kira's naam een paar keer te herhalen, maar ze besloot het maar niet te doen, het zag eruit alsof Try al genoeg last had van opgekropte gevoelens. "Als je zo door gaat drink je jezelf gewoon dood." zei Alexis na een tijdje niks gezegd te hebben. Veel wist ze ook niet te zeggen, ze zat gewoon en keek naar Try.