Het rijk van de Maagd - Koruna: Kroeg T'Haantje

try hoorde langzaam de woorden van alexis tot hem door dringen,"je brengt me nog op een idee, maar dit neemt de pijn grotendeels weg"zegt hij langzaam en wat sufjes uit en hij gaapte vermoeid,"ik doe alles om de pijn daarvan tegen tegaan"zegt hij nog en staat langzaam op en alles draaide maar dat maakte hem niet zoveel uit hij voelde nu zogoed als niks meer.

Alexis rolde met haar ogen, "K'had nooit verwacht dat je zo ver zou gaan." zei ze haast spottend. Het was een laffe manier om je pijn te vergeten, een manier die je problemen alleen maar erger maakte. Nonchelant haalde ze haar hand door de plukken los geraakt haar. Ze zou hem hier niet vermoorden, maar zijn lijden aanschouwen kon ook voldoening geven.

try grijnst lichtjes"ik probeer verder te gaan maar steeds komt er iemand die me tegen houd"zegt hij en keek alexis aan en hij pakte zijn mantel en deed hem aan en zijn capishon op je zag aan zijn ogen iets iets wat er eerder nog niet was" ooit zie ik je wel weer"zegt hij dan en hij loopt richting de deur toe en als hij de deur open maak en een koude windvlaag naar binnen komt krijgt hij de klap en hij zakt ineen

(hebben zomigen toch wel eens van alchol)

ik heb geen idee, ik drink niet XD
-
Alexis keek hem zonder wat te zeggen na, maar toen hij omviel stond ze op en liep naar hem toe. "oké ik lijk wel gek." mompelde ze inzichzelf. Ze bleef boven hem staan en tikte een paar keer tegen zijn wangen om hem bij bewustzijn te laten brengen. "Misschien is dit niet zo'n handige plek om je roes uit te slapen, honey-love." haar stopwoordje die ze jaren gehad had stak nog soms zijn kop op.

ik drink soms eens en nooit zo veel, maar heb er wel eens over gelezen of iets
---

try voelde tikken tegen zijn wangen en hij knipperde verwardt met zijn ogen en hoort vaag de woorden van alexis en hij krabelt moeizaam overeind"tuurlijk niet"zegt hij suf en heild de deur opening vas tot alles stopte met draaien en dan zo ineens valt hem iets in," alexis iemand die gedachten kan lezen en die dingen kan die ook dingen weg nemen voor een tijdje"vraagt hij ineens
----

moest even iets bedenken waarom hij dadelijk bij het 13e rijk wilt

Alexis trok even een verbaasd gezicht om duidelijk te maken dat ze niet snapte waar hij heen wilde. "Ik heb geen idee." na al die jaren Cloud gekend te hebben wist ze nog steeds niet wat hij precies wel, en wat hij precies niet kon. "Waar zou je dat in hemelsnaam nodig voor hebben, om Kira te vergeten?" haar stem klonk nu spottend.

try glimlachte nu en keek alexis aan hij vond het stom tot hij er nu pas aan dacht"nee ik wil meerdere dingen vergeten ik wil een nieuwe start zonder verleden, pijn, verdriet of wat dan ook, echt gewoon op nieuw beginnen"zegt hij doel bewust maar hij twijfelde aan wie hij het kon vragen hij kon demetri maar die was te jong,

Alexis luisterde even naar zijn worden die hij met zijn dronkenkop uitsprak. Ze haalde haar schouder op. "Veel succes ermee, je verleden kan je echt niet uitwissen." zei ze smalend. Ze duwde de deur open en maakte aanstalte om weg te lopen, met hem viel niet echt te praten op dit moment.

dan schoot try nog wat te binnen de man van alexis die kon het ook het zat in de familie had demetri gezegt en hij greep de arm van alexis vast"jou man kan het proberen...ik doe alles echt alles als hij het maar probeert" zegt hij dan wat hoopvol en hij keek alexis aan hij wist niet wat ze ging zeggen maar hoopte op een ja omdat hij alles zou doen er voor

Alexis draaide zich naar Try die haar arm gepakt had. "Yeah right" haar stem was ongelovig, ze vroeg er maar niet naar hoe hij wist dat Cloud gedachte krachten had, voor zover ze wist had ze het in zijn bijzijn bijna niet over Cloud gehad. "Geef me 1 goede rede om juist joúw te helpen, nadat je ons, mijn mannen, veraden hebt en voor misschien wel 100 doden gezorgd hebt."

try had dit al verwacht en had zijn antwoord al klaar liggen en hij ademde diep in en weer uit" ik zal de schade herstellen die ik jullie bezorgt heb ik zal zorgen tot hun aantal fors mindert, zoals ik al zei ik heb er alles voor over, alles"sist try en hij keek alexis aan en hij sprak de waarheid en wist tot alexis dit niks vond maar dit was zijn kans

"Ik wist niet dat je tegenwoordig doden kon terughalen." snoof ze verachtelijk, ze trok haar arm los van Try. Dacht hij nou echt dat ze deze verrader nog zou geloven, ook al liep hij stomdronken rond en zou hij niet eens doorhebben of hij de waarheid sprak of niet. "Word eerst maar eens nuchter, je weet waar je me kan vinden." weer draaide ze zich om, om weg t elopen.

deze keer liept try alexis gewoon weg lopen hij wist tot het zogoed als mislukt was en hij keek teneer geslagen na de grond, waarom kon de dood hem gewoon niet omarmen zoals het bij vele andere mensen deed waarom gunde zenan heb die rust niet en hij keek even op naar alexis en dan loopt hij ook weg de kou in, dan was er nog een ding te proberen praten met alexis als hij nuchter was...en de pijn vol ervaarde.

New
__

Gytha opende de deur. Het sneeuwde dus ze had de kap over haar hoofd getrokken. Gytha deed de besneeuwde kap af en keek rond. Ze liep naar de bar toe en ging daar zitten. Ze was een stuk vrolijker de laatste tijd. Gytha bestelde wat bier en keek even rond. Ze kon wel twee glazen bier hebben. Daarna was ze al aangeschoten. Ze zag het als een klein probleem.

De sneeuw van haar mouwen afklopppend liep Alexis naar binnen, de kou buiten was irritant, nu moest ze een in de weg zittende cape of jas dragen. Het belemmerde haar bewegingen, vooral tijdens een gevecht. Ze hing haar cape op aan de kapstok bij de ingang en liep verder het warme café in. Ze voelde hoe de sneeuwvloken in haar haren ook begonnen te smelten, haar eerder bijna bevroren haar hing nu in natte slierten langs haar gezicht. Ze stapte richting de bar en ging op de laatste lege kruk zitten.
-
eten

Smakelijk
____

Gytha nam nog een slokje van haar bier. Haar haar was bij de uiteinden nog ietwat bevroren aangezien ze het nog niet had ontdooid. Daar begon ze gelijk mee toen ze het zag. Zachtjes zuchtte Gytha. Ze haatte bevroren haarpunten. Ze keek naar het meisje dat de laatste barkruk naast haar in beslag nam en knikte vriendelijk.

thanx
-
Alexis knikte vriendelijk terug. Haar blik ging naar de barman, ze wachtte even tot hij klaar was met de vorige klant, toen hij daarmee klaar was bestelde zij ook een glas bier. "Wat een snert weer, hé" zei ze tegen het meisje dat naast haar zat, wiens haren nu ook ontdooit leken te zijn. Ze verwarmde haar handen wat met wat vuur.

'Verschrikkelijk. Geef mij toch maar de zomer, dan is alles veel makkelijker..' zei Gytha tegen de vrouw naast haar. Ze deed haar haren iets naar achteren aangezien ze nog een beetje drupten maar de druppels liet ze ook verdampen. 'Zulk weer is alleen leuk als je thuis zit.' zei ze niet veel later er achterna. Ze glimlachte een beetje en keek even opzij.

"Daar ben ik het helemaal mee eens." knikte Alexis, al was het met de sneeuw in een tent zitten ook niet helemaal geweldig. Voor haar werd een glas bier gezet. Alexis nam een slok. "Eigenlijk had ik hete chocolade melk meoten bestellen." rilde ze toen de koude vloeistof door haar keel gleed. Nog even en ze zou het er warm van rkijgen, maar nu nog niet.

Gytha glimlachte. Zijzelf had het al warm gekregen van het bier. 'Ach, die warmte komt vanzelf nietwaar.' zei ze rustig. 'Van chocolade melk krijg je alleen maar meer dorst. Ik in ieder geval. Hm. Misschien ben ik wel een apart geval.' zei Gytha grijnzend. 'Ik ben trouwens Gytha.' zei ze maar. Zelf vond ze het iets fijner praten als ze de naam van de persoon wist.

NEW O.o

Kurt zat aan een van de tafeltjes met een glas water, Aph had hem gevraagd hierheen te komen(vindiklekker), iets met Sandee, al wist hij niet waarom het zo belangrijk was, eerlijk gezegd.