Herberg doornroosje- vissenrijk

New
___
Gabriel opende met een zucht de deur en keek rond. Het was best rustig aangezien het een doordeweekse dag was. Hij ging aan de bar zitten en bestelde een biertje die hij eigenlijk gelijk kreeg. Vrolijk nam hij een paar slokjes. Hij was bijna gelijk weer wakker en keek rond. Wat zou hij deze avond eens doen.

Met een harde klap gooide Isabella de deur van de herberg open. Die luide entrees die ze altijd maakte waren puur om alle ogen op haar gericht te krijgen. Ze hield van aandacht, en dat liet ze maar al te duidelijk merken. Ze kreeg een klein, schijnheilig glimlachje rond haar lippen toen ze een paar mensen geïrriteerd naar haar zag kijken, en liep toen direct door naar de bar. Ze liet zich op een barkruk neervallen en plantte haar elleboog op de bar zelf. Haar hoofd liet ze op haar handen steunen. 'Een biertje, alsjeblieft!' zei ze vrolijk tegen de barman. Ze had een bijzonder goede bui vandaag.

Gabriel keek even grijnzend om naar degene die de deur opengooide. Hij kon het wel respecteren al iemand een beetje wild was. Hij volgde het meisje en moest toegeven ze was echt beeldschoon. Hij nam nog een paar slokken en gooide de rest in een keer achterover. Daarna bestelde hij er nog een. Geld was geen probleem meer. 'Doe ook maar een kamer meneer.' zei hij tegen hem en betaalde gelijk waarna hij de sleutel kreeg. Hij had geen zin om nog helemaal naar huis te reizen.

Isabella goot het glas bier bijna in een keer achterover. Met een harde klap zette ze het glas weer op de bar neer, waarna ze meteen een nieuwe bestelde. Ze liet haar grote, groene ogen even om zich heen glijden, en zag nog iemand aan de bar zitten. Een jongen, dat was duidelijk. Een glimlach verscheen op haar lippen. Precies wat ze nodig had. En het was nieteens een slecht uitziende jongen, in tegendeel zelfs. 'Helloooo,' zei ze, met nog steeds een glimlach rond haar lippen, tegen hem.

Gabriel voelde zich vereerd dat ze tegen hem praatte en keek naar haar en glimlachte. 'Hallo..' zei hij tegen haar en keek naar haar groene ogen. Hij moest toegeven dat hij bijna de neiging had om schoonheid erachter te zeggen uit gewoonte maar wist niet of zij dat wilde. Hij glimlachte vrolijk naar haar en nam nog een paar slokjes van zijn drinken.

'Thank you!' glimlachte Isabella naar de barman toen hij haar haar nieuwe glas bier overhandigde, maar haar blik ging direct weer naar de jongen. 'Ik ben Isabella, en jij heet?' In haar ogen was een ondeugende twinkeling te vinden, ze had haar hele avond al uitgeplanned, en de grootste factor in haar plan was half bezopen raken, zodat ze op zijn minst nog iets meekreeg.

'Gabriel.' Zei hij glimlachend. Hij zag een twinkeling in haar ogen en dat deed hem nog meer glimlachen. Hij had nu al zin in de avond. Hij had nu al zijn halve tweede glas leeg. Het zou vast wel goedkomen. 'Maar voor jou Isabella maak ik een uitzondering, elke naam is goed.' zei hij grijnzend tegen haar.

'Dus ik mag je ook een gare vrouwennaam geven?' vroeg Isabella lachend, waarna ze een flinke slok uit haar bierglas nam. Al haar vriendinnen dronken nooit bier, die dronken cocktails en die soort dingen. Maar Isabella niet, voor haar geen slappe wijvendrankjes, zij had liever het echte spul. Niet dat bier zo sterk was, maar het was goed genoeg om de avond mee te beginnen.

'Hmm. Natuurlijk moet je wel met me blijven praten.' zei hij grijnzend. 'Maar dan misschien.' Gabriel grinnikte even en nog een slok en keek naar Isabella. Hij vond het cool dat ze ook bier dronk, dat zei toch wel veel over de persoon in kwestie en hij vond het een goed teken en was benieuwd hoe goed ze er tegen kon.

'Hmm, oké dan! Leuk je te ontmoeten..' Isabella keek eventjes nadenken voor zich uit, maar richtte haar blik bijna direct weer op Gabriel. 'Jessica! Ik vind je we een Jessica-type.' Een glimlach verscheen rond haar lippen, en ze zette het, opnieuw lege, glas neer op de bar. Ze richtte haar blik op de barman. 'Ik wil graag een glas vodka!' Ze keek naar Gabriel. 'Jij ook?'

Gabriel grinnikte. 'Jessica..' mompelde hij grijnzend waarna hij zijn laatste slok nam. 'Graag.' beantwoorde hij haar vraag. Het maakte hem eigenlijk niet uit wat hij dronk zolang er maar alcohol in zat aangezien hij dat fijn vond. Gabriel had een glimlach op zijn lippen en keek naar Isabella. Hij werd haast vrolijk door haar.

Isabella knikte en bestelde voor hem ook een vodka. Toen deze gebracht werden glimlachte ze eventjes naar de barman en nam direct een flinke slok uit het glas. 'Duuuuuuuuuuusssss... Plannen vanavond?' De twinkeling in haar ogen begon weer terug te komen.

Gabriel grinnikte. 'Nog niet, behalve als jij geen plannen hebt wil ik best mijn saaie avond opzij zetten om iets leuks te doen met jou.' zei Gabriel met een glimlachje tegen Isablla, hij nam een slok uit het glas en hoopte hij een beetje normaal zou blijven en niet te snel dronken zou zijn door de vodka.

'Mooizo!' zei Isabella, gevolgd door een knipoog en een glimlach. Het was al een tijdje geleden dat ze voor het laatst een leuke avond had gehad. Natuurlijk, ze was wel met een paar vrienden uit geweest enzo, maar dat was niet haar definitie van leuk. Met vrienden uitgaan was drinken, dansen, praten en that's it. Isabella's 'leuk' was toch wel iets heel anders, en daar kon ze Gabriel maar al te goed bij gebruiken. Ze dronk vlug de rest van haar glas leeg. 'Weet je, soms vind ik het vréselijk irritant dat ik zo goed tegen alcohol kan. Dan duurt het zo lang tot ik er wat van voel, en dat kost dan weer handenvol geld. En geef toe, alles is toch wel een tikkeltje leuker als je er iets van voelt, right?' Ze bestelde nog een glas vodka.

Gabriel glimlachte waarna hij zuchtte acterend dat hij een zwaar emotioneel trauma opgelopen had daardat ze zei dat ze zo goed tegen alcohol kon. 'Pff, ruilen? Ik zal als ik nog twee keer zo'n glas vodka drink al zwaar aangeschoten zijn. Misschien nog net niet dronken.' zei hij en hij moest er toch om grinniken. Iedereen vond hem altijd een zware idioot als hij dronken was maar hij moest niet kwaad gemaakt worden want dan werd hij echt kwaad.

'Nou, wil je er dan nog maar eentje?' vroeg Isabella lachend, met een knikje naar haar opnieuw bijgevulde glas. 'Dronken mensen zijn gezellig, en ik kan wel wat gezelligheid gebruiken, dus daar ga jij mooi voor zorgen!'

Gabriel grinnikte en dronk zijn glas snel leeg. Hij nam maar nog een beetje. 'Nou, weer iets nieuws. Ik ben nog nooit gedwongen dronken geworden. Maar een wijs man gaat nooit tegen een vrouw in.' zei hij grijnzend waarna hij nog een paar slokjes nam van zijn nieuwe Vodka en hij keek naar Isabella.

'En een wijs man gaat zéker niet in tegen Isabella,' voegde ze er aan toe. Ze kon er niet tegen als ze haar zin niet kreeg, en zal dan ook net zo hard doorgaan tot ze wel haar zin kreeg. Ze zette het glas opnieuw aan haar lippen en keek hem over de rand aan. 'Wat zullen we eens gaan doen? Buiten bezopen raken.' Haar stem klonk uitdagend, zoals gewoonlijk, maar toch een tikkeltje meer dan normaal.

Gabriel grinnikte en keek naar Isabella. Hij nam eerst nog twee slokken terwijl hij nadacht. 'Hmm.. Natuurlijk sta ik open voor alles en sta ik geheel tot je beschikking..' zei hij en hij hield zich een beetje express van de domme. Hij had een glimlach op zijn lippen en keek naar Isabella. 'Ik zal trouwens maar doen alsof ik een wijs man ben.' zei hij glimlachend. Nog net met een knipoogje.

'Hmm, daar weet ik me wel mee te vermaken.' Isabella knikte. Ze kon wel wat als iemand geheel tot haar beschikken stond, zodat ze alles kon doen waar ze zelf zin in had. 'Je gaat het druk hebben vanavond,' waarschuwde ze hem alvast.

Gabriel nam nog een slok en grinnikte. 'Wel leuke dingen toch?' vroeg hij haar glimlachend. Hij had zijn tweede glas al bijna weer op en merkte dat hij zich al een stuk beter voelde. Natuurlijk had hij ook zeer aangenaam gezelschap.Gabriel nam de laatste paar slokjes en keek naar Isabella.

'Ik doe alleen maar leuke dingen.' Isabella glimlachte eventjes en wierp toen haar blik op buiten. Ze slaakte een diepe zucht toen ze zag dat het regende. Zo ging ze straks echt niet naar huis lopen hoor, stel haar haar werd nat en pluizig!? Nee, daar had ze geen zin in. 'Pffff, dat word hier slapen.'

Gabriel grinnikte eventjes. 'Natuurlijk. Hmm. Gezellig. Zou je dan 's ochtends het ontbijt met mij willen delen?' vroeg hij luchtig en hij speelde met de sleutel die de hele tijd in zijn hand gelegen had. Hij glimlachte naar Isablla en speelde met zijn lege glas. 'Mag ik er nog een?' vroeg hij aan de barman. Het ging nog redelijk goed vond hij.

Isabella maakte eventjes een, natuurlijk hartstikke nep, nadankend gezichtje. Ze legde haar rechter wijsvinger op haar kin en wierp haar blik schuin naar boven, op het plafond. ‘Eeeehm,’ zei ze, op een vreselijk overdreven toon. Ze keek hem weer aan, legde haar hand opnieuw in haar schoot en haalde een glimlachje tevoorschijn. ‘Ook al ben ik niet zo’n fan van ontbijten, voor jou zal ik een uitzondering maken. Nu mag je je heel speciaal voelen, want dat doe ik bijna nooit.’ Nadat ze dit had gezegd knikte ze eventjes, om zichzelf te bevestigen. Eigenlijk ontbeet Isabella nooit, ze kon om een of andere reden ’s ochtends geen hap door haar keel krijgen, zonder het er weer direct uit te gooien. Maar een broodje zou geen ramp zijn, toch? Nee, vast niet. ‘Ja, ik wil er ook nog een!’ zei ze nog vlug tegen de barman, nadat Gabriel zijn bestelling had gedaan.

Gabriel grinnikte en glimlachte. 'Ik voel me zeer vereerd dat ik met deze schone dame mag ontbijten morgenochtend.' zei hij glimlachend. Nog steeds speelde hij met de sleutel en wachtte tot hij de drank kreeg. Gabriel keek naar Isabella en glimlachte. Hij merkte dat hij melig begon te worden. Hij moest wel oppassen met wat hij zou zeggen.