Herberg de Maneschijn-Rijk van de Tweeling

Herberg de Maneschijn staat in Tiëndra de hoofdstad van eht rijk van de tweelingen. De Maneschijn is een rumoerige kroeg maar straalt wel gezelligheid uit. Er mag niet gevochten worden. Dat wordt maar buiten gedaan. Er is een stal voor paarden voor de vermoeide reizigers die willen overnachten. Daarover gesproken. Op de eerste verdieping zijn een aantal kamers met zijdezachte bedden met lakens. Je kan er een kamer huren. Beneden is de bar en de eetkamer. Het is bij de bar vaak druk omdat het niet de duurste zaak is. De barman heet Jama. Zijn vrouw heet Godila.

Personen: Niet meer dan 15.
Level: -
Regels: Niet verchten en betalen

Raiden iep zuchtend de herberg binnen en ging aan de bar zitten. Hij bestelde water en probeerde zich zelf te overtuigen dat deze avond wel zonder alcohol. Al was het de vorige niet gelukt. Hij moest na denken over dingen. Of hij wel zijn kinderen in gevaar wou brengen door bij zijn familieland te blijven of dat hij naar hun familierijk te gaan en familie in de steek laten.

Aphrodite wandelde vrolijk de herberg binnen en ging aan de bar zitten. Ze keek de herberg rond, op zoek naar een nieuw slachtoffer. Haar ogen vestigden zich rustig op iedere man in de herberg. De meesten smolten al als ze ze alleen maar aankeek. Er speeld een glimlachje om haar lippen. Ze had afleiding nodig.

Raiden zag ook wel als ieder andere man in de bar de vrouw binnen lopen. Alleen zat hij minder te kwijlen als de andere. Hij keek amper naar de schoonheid. Zijn hoofd was toe aan antwoorde al zou flirten misschien een stuk beter voor hem zijn. Heel even overwoog hij om nog echt rond te kijken naar de de vrouwen maar hij kon zijn hoofd niet er toe brengen.

Aphrodite liet haar oog vallen op de jongen die naast haar zat. Ze had haar prooi gevonden. Een uitdaging, hij zat zich niet zo te verlekkeren als alle andere mannen in de kroeg. Ze keek naar hem met een glimlach en nam een slok van haar net bestelde drankje. Ze wist niet wat het was, ze wist alleen dat er alcohol inzat.

Uiteindelijk kon Raiden zich verzetten en keek de bar rond. Tot hij op het meisje langs hem zag. Zij keek ook naar hem wat al een stuk leuker was dan ze niet keek. Opeens herinnerde hij vaag dat ze net binnen was gekomen maar blijkbaar keek hij toen niet goed genoeg. Hij dronk in een keer zij water achter over. Had hij och maar alcohol gepakt.

Aphrodite begon aan een wandeling door de gedachten van de jongen. Ze vond een naam, en vooral een heleboel twijfels en liefdesverdriet. Het was haar nu aardig gelukt om te blijven glimlachen als ze haar telikinese gebruikte. Ze nam nog een slok van haar roze, alcoholhoudende drankje.

Uiteindelijk draaide Raiden zich om naar de vruw. ''Hallo'' zei hij rustig. Hij flirte niet zo als de rest van de mannen om hen heen, al zaten di niet te praten. Het kon zijn omdat hij het bijna verleerd was of dat hij zich zelf gewoon nog in hield. Raiden wist het niet maar dat zag hij dalijkwel. ''Ik ben Raiden'' zei hij terwijl hij zijn hand uit stak.

"Aphrodite." Zei Aphrodite met een verleidelijke glimlach en ze beantwoordde de hand van Raiden. Ze draaide de felroze substantie rond in haar glas en nam nog een slok. Er zat vrij veel alcohol in, want ze kon het nu al voelen. Ze sloeg haar benen over elkaar heen en keek Raiden aan.

Raiden was blij dat ze tenminste reageerde. Langzaam kwam ook bij hem een klein glimlachje maar die verdween al net zo snel weer. Hij was niet gewend om te glimlachen na zes jaar en nu zeker niet omdat zijn hart was gebroken. Maar toch na laatste nacht met Malika kwam he toch weer terug. ''Laat me raden jij komt hier om een leuke avond'' zei Raiden

"Precies." Zei Aphrodite en ze hield nog steeds dezelfde glimlach op haar gezicht. Ze sloeg het laatste restje van haar felroze drankje achterover en bestelde een nieuwe. Ze zat nog steeds met Kurt en zijn nieuwe vriendje in haar hoofd. Daar had ze geen zin in, ze probeerde het uit te bannen met de alcohol.

Raiden merkte dat Aprodite niet echt spraakzaam was. Misschien kon hij maar beter zijn hoofd bij zijn eigen problemen houden. ''Succes er dan maar mee'' zei Raiden. Hij wist dat het niet zo moeilijk voor haar zou zijn omdat hij de kwijl gewoon akon ruiken haast. Hij bestelde maar een biertje omdat hij water zat was.

Aphrodite keek even op haar neus. Dit had ze compleet niet verwacht. Ze glimlachte naar de jongen. "En waarom ben jij hier, wacht je op iemand?" Vroeg ze aan hem. Ze had liefdesverdriet in zijn gedachten gezien, maar haar krachten waren niet altijd accuraat.

Raiden was verbaast dat ze door vroeg. maar vond het niet erg. ''Ik wacht op niemand. Zit egwoon wat dingen aan mijn hoofd die ik er liever uit heb'' zei Raiden. Gelukkig had hij geen hoofdpijn maar dat sheelde weinig. Er was zo veel gebeurt. Nog steed zat hij te twijfelen om naar het dertiende te gaan.

"Ik weet daar wel een paar maniertjes voor." Zei Aphrodite met een knipoog. Ze dacht weer aan Kurt, dus gooide ze meteen de rest van haar felroze drankje achterover. Ze wou er niet aan denken, en dat ging ze ook niet meer doen. Nam ze zichzelf voor.

''Dat zo wel fijn zijn'' zei Raiden met een klein glimlachje. Die verdween natuurlijk ook weer snel. Al dacht hij dat hij wel wist wat ze bdoelde. Je weet het nooit zeker met vrouwen vond Raiden. Hij had er wel zin in tenminste als ze aan de zelfde dachten. Hij hoefde geen gedachten lezen dat iederen dat bijna in de ruimte dat wou.

Aphrodite glimlachte en liet hem een sleutel zien. Ze had al een kamer gehuurd, omdat ze zeker wist dat ze vanavond iemand mee zou nemen naar boven. Als ze iets wou, kreeg ze het meestal wel. Dat was ze gewend, omdat ze opgegroeid was met een stel bedienden die alles voor haar deden als ze maar met haar ogen knipperde.

Raiden keek naar de sleutel en besefte dat ze aan het zefde dachten. ''Wow ik voel me vereerd'' zei Raiden als grap. Hij dronk in een tuig de bier op die hij had besteld. Misschien wou hij wel snel naar de kamer of wou hij het gewoon alles makkelijker ging. Uiteindelijk ston hij op. ''Weet je zeker dat je dat met mij wilt'' vroeg hij al wou hij het antwoord niet weten.

"Probeer je me nu op andere gedachten te brengen?" Zei Aphrodite tegen Raiden. "Nou, Raiden, ik voel me vereerd dat jij mij hebt uitgekozen uit al de meisjes hier." Zei ze tegen hem en ze liep richting de verhuurde kamers met de sleutel in haar hand. Ze zocht op de deuren naar het goede kamernummer.

Raiden liep achter Aphrodite aan. ''Ja hoor waren er dan andere meiden'' zei Raiden die net niet eens keek of ze er waren. Hij was ook zo druk met zijn hoofd bezig. Maar nu kon hij weer in zijn vroegere ons doen. Dat was veel beter dan een relatie merkte hij aan het eidne. Rustig kuste hij haar nek tot ze de goede deur zou vinden.

Aphrodite deed de deur open en trok Raiden mee naar binnen, om vervolgens de deur met haar voet dicht te duwen. Ze legde de sleutel ergens op een tafeltje. Ze kuste Raiden, op zijn lippen. Haar kus veranderde langzaam in een zoen terwijl ze Raiden meetrok naar het bed. Kurt en zijn nieuwe heiden vriendje waren compleet uit haar hoofd verdwenen.

Raiden was verbaast dat Aphrodite de leiding nam. Al vond hij het niet erg. Meestl was hij diegene die de ander naar het bed vervoerde. Rustig zoende hij haar terug terwijl hij over haar rug streelde. Langzaam gleed zijn hand onder haar shirt. Hij gaf haar tijd zat om hem te stoppen al wist hij half dat ze dat niet ging doen.

Aphrodite dacht er niet over Raiden te stoppen. Ze schopte haar hakken uit en gleed met haar enkel langs zijn onderbeen. Haar ene hand lag in zijn nek, en met de andere hand knoopte ze in een vloeiende beweging de knoopjes van zijn blouse los.

Marci ging aan de bar zitten. Ze had vor de verandering een normale kleren aan. Een rokje en een los shirtje dat tot haar navel kwam. Marci had een rood wijntje in haar hand en haar blonde haar viel langs har gezicht. Een klein glimlachje lag op haar gezicht. Ze was uitgerust en voelde zich goed dus vond ze dat ze daar recht toe had.

Marc liep de herberg in en ging meteen aan de bar zitten. Naast hem zat een onbekend meisje. Hij had uit zijn huis gemoeten omdat hij daar niet kon zijn alleen. Dus was hij maar hier heen gegaan. Hij bestelde een biertje en nam gelijk een slok toen hij het biertje van de barman kreeg. Hij keek opzij naar het meisje en glimlachte naar haar.