Hyon- Rijk van de Tweeling

"Nou," zei Pixis klaaglijk. Maar hij liep wel achter Eliza aan naar het dorp. "Dan gaan we wel naar Johan. Die wil de kinderen ook wel zien." Hij duwde iets harder tegen de buggy, tot hij naast Eliza liep.

Lizzy glimalchte "Kijk das dus een goed plan" toen ze in eht dorp waren liep ze naar de reuzachtige kasanje "Goedemorgen Johan, hoe gaat ie ermee, kijk dit is kleine Will" ze wees naar het verbaasde babytje in haar armen "En bij pixis zitten Zoey en Jort"

Johan liet zijn brommende gelach horen. "Altijd weer zo snel," zei hij. "Mooi weertje is het niet? Alleen mijn wortels krijgen het koud van de sneeuw." Pixis moest lachen. "Ja, daar heb je gelijk in," zei hij. "Lizzy, je bent het weerpraatje vergeten." Hij grinnikte. Johan boog zijn takken en aaide Jort, Will en Zoey even.

Lizzy lachte en tikte tegen haar hoofd "Sorry jongens, maar mijn weke zwangerschaps hersentjes vergeten nog weleens wat" ze kietelde Will die kraaide van plezier.

Jort en Zoey grepen naar de takken die hun hoofdjes aaiden. Als ze genoeg kracht hadden gehad, hadden ze een paar blaadjes kunnen pakken. Johan bracht zijn takken weer terug in normale positie. Pixis keek naar Yasmine en Gilan, die helemaal wit waren. "Tja, als een boom gaat bewegen moet je er dus niet onder staan," zei hij lachend en hij liet alle sneeuw wegwaaien. De twee peuters renden snel naar hun moeder, die ze wel zou kunnen warmen.

Lizzy lachte en warde haar omgeving op. Ze sneeuw in haar haar smolt en droop als een straal warm water van haar hoofd. "Warm genoeg jongens?" Yasmine grinnikte.

"Volgens mij zijn jullie de gelukkigste familie op aarde," zei Johan. "Dat klopt," zei Pixis. "Maar, Eliza, jij moest toch naar de winkel. Ga maar, ik blijf wel hier met de kinderen" Hij liep op Elizabeth toe om Will over te nemen.

Lizzy knikte "Inderdaad" Ze gaf Will door aan Pixis en knoopte de doek op de juiste manier bij ehm op "Zo." ze glimalchte en pakte haar tas "Jongens naar jullie vader luisteren he" ze glimalchte voor ze naar de winkel liep.

"Mag ik eens," vroeg Johan. Hij strekte een tak uit, die zich voorzichtig om Willgreep. Een andere tak ondersteunde het hoofd. De takken tilden het kleine jongetje op. Pixis vloog mee. "Mag ik hem weer, ik kom wel op een tak zitten." Hij pakte Will en ging op één van de dikkere takken zitten. Yasmine, Gilan, Jort en Zoey volgden hun vader en broertje de hele tijd.

EEn poos later.

Met twee flink gevulde assen liep lizzy weer naar de boom. Ze had kolen, lampolie, kaarsen en voedsel gehaald, en een aantal cadeautjes. "Pixis, lieve kom je mee naar huis." ze glimalchte "Ikmoet zo nog wel even naar het bos maar wat ik ga halen word een verassing, net als de inhoud van mijn tassen"

"Oké," zei Pixis en hij vloog uit de boom naar beneden. "Gegroet Johan." De boom 'knikte' even en Pixis ging weer achter de buggy staan. Hij duwde hem naar huis. Daar bracht hij Jort en Will naar hun bed, hopend dat Eliza Zoey naar bed zou brengen.

Lizzy grijnsde en legde Zoey in haar bedje voor ze naar buiten rende en met rima naar het bos vloog. smane met een grote hoeveelheid tassen.

EEn flink aantal uren later

Rima landde in de tuin. Lizzy glimalchte en haalde een pot uit het tuinhuisje en zette de levende kerstboom erin. daarna bracht ze die naar binnen en zette haar neer "Jongens de kerstboor is er, de heet Maëlla" Ze glimalchte en opende de andere tasen die ze uit het bos had megenomen, Ze begon de hulsttakken op te hangen ecvenals de mistketoe.

Pixis moest lachen. Yasmine en Gilan sprongen meteen op om te helpen. Pixis keek ernaar. "Weet jij nog welke dag het was dat de drieling is geboren?' vroeg hij. "Ik ben de datum vergeten."

Lizzy grinnikte "Vandaag twee weken geleden, is niet te missen" Yas en Gilan waren kerstballen op aan het hangen in de boom.

"Oké," zei Pixis. "Jij onthoudt het wel." Zelf zou hij het binnen een paar dagen weer vergeten. Hij liep naar de slaapkamer en haalde de kinderen uit bed. "Lizzy, wil jij de flesjes even opwarmen?"

Lizzy grinnikte en sallueerde "Yes sir" ze liep met een glimlach naar de keuken en pakte de flesjes en verwarmde die in haar handen, wel handig die vuur magie.

Pixis kwam al aanlopen met de jongens, die het laatste stukje naar de box zelf vlogen. Daarna liep hij terug om Zoey te halen. Toen hij weer in de woonkamer stond, waarom Yasmine en ilan klaar met de boom. Pixis pakte een flesje van Elizabeth en ging met Zoey op de bank zitten.

jorn volgensmij is het neit zo dat hij telekinese heeft en dus dingen kan laten zweven en vliegen...

Lixxy glimalchte en pakte Will en begon hem de fles te geven. Jort was als laatste aan de beurt.Ze keek de kamer rond naar al haar gezinsleden. Dit maakte haar zo gelukkig, de gezelligheid hing in de lucht. Gilan en yasmine waren erkaar aan het versieren nu ze klaar waren met de kerstboom. Gilan was bedekt met een slinger en yasmine had kerstballen als oorbellen.

Zoey pruttelde een beetje met de melk. Pixis hield een doek om haar mond, zodat ze niet te vies zou worden. Toen ze klaar was, legde hij haar in de box en nam Jort weer mee. Jort was een snelle drinker, het flesje was dan ook snel op. Pixis hing hem over zijn schouder en klopte op zijn rug, tot Jort een boer liet.

Lizzy glimlachte en speelde nog wat met Will. Ze kietelde hem. Na een poosje gaapte hij vertederend. ze glimalchte en pakte hem op en liep naar debox waar ze hem weer neerlegde.

Zoey keek even naar haar broertje en stopte daarna haar knuistje in zijn mond. Pixis moest lachen en hij legde Jort ernaast. Gilan, die nu ook nep-sneeuw in zijn haar had, stond erbij te kijken. "Ahh," zei hij en even later zei Yasmine hetzelfde.

Lizzy lachte en liep naar haar twee oudsten "Zeg jullie maken er wel een zooi van, jullie gaan vanavond wel in bad" zei ze bezorgd met een oog op de netsneeuw.

"Ja mama," zeiden Gilan en Yasmine. Pixis moest lachen en haalde de vuist van Zoey uit Wills mond. "Dat moet je niet doen," zei hij. Will was inmiddels al in slaap gevallen.

Lizzy glimalchte en keek naar buiten "En waarom nepsneeuw, de echte sneeuw buiten valt nog steeds uit de lucht."

"Echte sneeuw blijft binnen niet liggen, lieverd," zei Pixis en hij gaf Eliza een zoen. Yasmine en Gilan omhelsden hun moeders benen en keken omhoog. Pixis aaide de peuters over hun hoofdjes.