Serendipity- Rijk van de tweeling

Loki beet even op haar lip en hield haar hand telkens opnieuw weer voor die van Anique. Ze besloot dat het kleine meisje ze nu te pakken mocht krijgen. Loki keek Anique aan maar keek daarna even glimlachend naar Marc. Ze vroeg zich af of hij in haar gedachtes keek. Loki nam snel een slokje water door het glas omhoog te brengen, zo hoefden haar niet te stoppen met spelen met Anique

Marc keek nu ook breed lachend naar Loki. Hij vond het jammer dat Anique geen moeder had op dit moment maar hij kon daar nu ook niet zoveel aan veranderen. Anique pakte snel de hand van Loki beet en keek zo trots als een pauw naar Marc en daarna naar Loki. 'Hebbe.' zei ze trots. Marc lachte om haar reactie.

Loki glimlachte. 'En dan? Nu heb je hm..' zei ze vrolijk tegen het kleine meisje. 'Mag ik vragen waar haar moeder is?' vroeg ze zacht aan Marc. Ze was daar best benieuwd naar. Loki keek even naar Anique en aaide haar hoofd waarna ze weer naar Marc keek. Ze kon zien dat hij ehel veel om zijn dochterje gaf.

'Dat mag je vragen.' zei hij. Al was het moeilijk om er over te praten. 'Helaas zou die nooit haar eigen dochter zien opgroeien want ze is overleden bij Anique haar geboorte.' zei hij. Hij moest nog steeds moeite doen om zijn tranen binnen te houden. Snel nam hij nog een slok van zijn koffie en knipperde een paar keer snel om zijn tranen te verdoezelen. Anique keek met grote ogen naar haar vader ze zag gewoon aan hem dat hij het over iets moeilijks had maar ze was nog te klein om het echt te begrijpen.

'Oh.. Maar ik denk dat Anique het aankan. Het is mij en mijn twee zusjes ook overkomen. Al is een geboorte van een drieling anders. Maar ze zal heel veel liefde van jou krijgen en dat helpt heel veel.' zei Loki met een opbeurende glimlach. Ze legde haar vrije hand even op zijn schouder en probeerde hem aan te kijken.

Marc lachte licht. 'Maar liefde van een vader is toch anders als die van een moeder.' zei hij een beetje treurig. Hij keek Loki nu recht in haar ogen. Het was zo dat hij heel erg veel van Anique hield en dat hij haar al haar liefde gaf maar toch zou hij nooit bijde ouders voor haar kunnen zijn en dat wist hij donders goed daarom was het verlies van zijn vrouw ook zo moeilijk voor hem.

'Natuurlijk is die anders. Anders zou je ook maar een ouder krijgen. Maar dat betekend niet dat jouw liefde voor haar minder is of dat haar moeder haar meer liefde zou geven. Voor zover ik nu aan Anique kan zien is ze gelukkig. Dat is toch het belangrijkste. Natuurlijk zullen er momenten zijn dat ze haar moeder wilt. En die zijn moeilijk. Maar je wordt er sterker van. Geloof me..' zei ze uitervaring. Het was vreemd voor Loki om iemand anders een peptalk te geven.

Marc hoopte echt dat Loki gelijk had maar zelf twijvelde hij echt of hij wel goed genoeg was voor Anique. Hij kon haar natuurlijk goed opvoeden en haar geven wat ze wou maar ze zou nooit haar echte moeder kennen en nooit haar liefde voelen. 'Ik hoop dat je gelijk hebt.' zei Marc. Hij keek naar Anique en wist dat ze nu gelukkig was maar voor hoe lang nog. Hoe lang zou het duren voordat de vragen kwamen.

Loki zuchtte zacht. Ze snapte de twijfel. Kende ze ook, maar zelf vond ze dat ze het nog aardig gered had zonder moeder. Ze nam even een slokje van haar water en keek naar Anique. Ze wilde Marc niet zo ongelukkig zien en wenste dat ze het niet gevraagd had. Loki had het gevoel dat Anique er wel sterk genoeg voor was.

Marc merkte dat het Loki speet dat ze er naar had gevraagd. 'Het is niet jou fout dat ze er niet meer is en ik snap best dat je het hebt gevraagd. Misschine is het ook maar goed dat ik er soms over praat.' zei hij. Hij wou niet dat Loki zich schuldig voelde omdat Angelique er neit meer was.

'Ja, misschien wel. Maar ik wil niet dat je je er rot door voelt.' zei Loki als weerwoord tegen hem. Loki keek hem aan. Ze snapte wel dat hij zijn vrouw miste. Het deed pijn om een dierbare te verliezen. Zeker iemand die zo dicht bij je stond. Maar toch, zelf was ze er depressief door geworden en ze wilde niet dat dat bij anderen gebeurde.

'En ik wil niet dat jij je rot voelt omdat ik mijn vrouw mis.' zei Marc als weerwoord op Loki. Hij snapte best dat het voor haar vervelend moest zijn dat hij zich rot voelde door haar vraag maar hij wou niet dat ze daar over in zat. Het was niet haar schuld dus moest ze zich ook niet rot voelen. Anique was een beetje in elkaar gekropen en op Loki's schoot in slaap gevallen met haar duim in haar mond. Het zag er schattig uit. Het verbaasde Marc ook dat ze bij haar in slaap was gevallen want normaal deed ze zo niet bij vreemde mensen.

Loki keek Marc even aan maar keek daarna naar Anique. 'Kennelijk zijn we erg slaapverwekkend.' Zei ze tegen hem om over te stappen naar een ander onderwerp. Loki keek naar Anique en bedacht twee opties, of het meisje deed dat bij bijna iedereen, of ze vertrouwde Loki. Al vond ze de eerste logischer klinken, de tweede kon ook.

'Blijkbaar wel.' zei Marc nog steeds verbaast. 'Weet je normaal is ze als de dood voor mensen die ze niet kent maar bij jou valt ze gewoon doodleuk in slaap.' zei Marc nog steeds verbaast. Hij begreep niet dat Anique nu ineens had besloten dat ze wel kon gaan slapen want ze was altijd zo oplettend dat er niets ergs gebeurde. Dus moest ze Loki wel heel erg vertrouwen.

Loki was een beetje verbaasd door zijn woorden. Dus toch optie twee. Ze keek glimlachend naar het slapende meisje en aaide haar over haar hoofdje en hield haar goed vast zodat ze niet kon vallen. Ze keek Marc even aan. 'Dat is..'Loki zocht even naar het goede woord. 'interessant.' maakte ze haar zin af.

'Dat is het zeker. Ik vraag me eigenlijk af waarom precies jij.' zei Marc. Hij was ook echt benieuwd. Hij was er van overtuigd dat alles met een rede gebeurde dus het moest gewoon iets betekenen dat Anique Loki zo vertrouwde dat kon gewoon niet anders. Hij wist alleen niet precies wat het betekende.

'Als jij het weet weet ik het..' zei Loki daarop. 'Misschien kan Anique ons als ze wakker is meer vertellen..' gaf Loki als optie. Ze vond het een slimme meid dus misschien wist ze het nog. Loki keek Marc aan en werd door hem nieuwsgierig waarom het meisje bij haar in slaap gevallen was.

'Ik denk dat ze dat vanzelf gaat vertellen.' zei Marc. Ze praatte op haar manier altijd honderd en uit als ze een nieuw en leuk iemand had ontmoet dus waarschijnlijk zou hij de komende dagen Anique de heletijd over Loki horen denken. 'Ze droomt dat ze veilig is.' zei Marc. Dat was op zich niet zo bijzonder want ze droomde dat wel vaker maar het verschil was dat ze nu niet in Marcs maar in Loki's armen lag.

Loki glimlachte en keek even van Marc naar Anique en aaide haar opnieuw over haar haren. Ze vond het schattig. Loki keek nog steeds naar Anique en vond het fijn dat ze droomde dat ze veilig was. Dat was ze ook. Dat was iets wat Loki gelukkig zeker wist, dat dit kleine meisje veilig was en goed zou opgroeien.

Anique probeerde in haar slaap nog iets dichter tegen Loki aan te kruipen. 'Ze mag je echt heel erg.' zei Marc. Hij was blij dat Anique iemand anders dan hij ook kon vertrouwen. Hij had zich soms wel eens zorgen gemaakt over het feit dat ze weinig mensen vertrouwde daarom was hij blij met het feit dat ze Loki vertrouwde.

Loki hield het meisje met twee handen vast en voelde Anique nog meer tegen haar aan kruipen. Loki was er niet aan gewend maar ondanks dat voelde het toch erg vertrouwd. Loki glimlachte nog steeds en herhaalde de aaiende bewegingen over Anique's hoofd. Ze keek daarna Marc even aan.

Marc keek lachend naar Anique. Daarna keek hij Loki aan. 'Vind je het niet erg dat ze op je schoot ligt te slapen?' vroeg hij toen ineens. Er waren altijd mensen die zich heel erg ongemakkelijk voelde met een kind op schoot en zeker als ze dan ging slapen alleen had hij dat zelf nog nooit mee gemaakt. Hij nipte nog een beetje aan zijn koffie terwijl hij nog steeds naar Loki keek.

'Nee hoor. Het is even wennen maar ik maak er geen probleem van.'zei Loki glimlachend tegen Mark. Ze liet het glas omhoog komen zodat ze wat water kon drinken. Daarna keek ze Marc weer aan. Loki neuriede zachtjes een liedje voor Anique. De enige die het zou kunnen horen was Marc maar de rest niet.

Marc glimlachte. 'Gelukkig maar.' zei hij zachtjes. Hij luisterde stil naar het liedje dat Loki neuride. Het kwam hem niet heel erg bekend voor maar het deed hem toch aan vroeger denken waarom wist hij niet precies. Aan Aniques gedachtes te horen vond ze het fijn dat Loki voor haar neuride en dat maakt Marc dan weer heel blij.

Loki had het liedje zelf geschreven en normaal gesproken speelde ze het dan ook op haar viool. Loki bleef even naar Anique kijken en ging toen het liedje afgelopen was door op een slaapliedje dat ze vroeger van haar broer geleerd had. Het was een vrij bekend leid maar ze vond het nog altijd er mooi en leuk. Daarna keek ze Marc even aan.