Het bergmeer-Rijk van de Tweeling

Dit is een meer ergens boven in de bergen, boven de boomgrens. Het is er ijskoud en er ligt altijd een flinterdun laagje ijs op het water. Om het meer heen liggen heel veel rotsen die met lawine's naar beneden zijn gerold, begroeid met korstmossen. Aan alle kanten van het meer rijken bergkammen tot in de wolken en het dichtsbijzijnde dorp is tachtig kilometer verderop. Dit gebied is zo hoog en verafgelegen dat de legers van Zenan er nog niet zijn geweest.

Regels: vrij

Mensen: vrij

Tuxedo landde rustig naast het hooggelegen meer. Leida sprong van zijn rug en maakte meteen een vuurtje om zichzelf op te warmen. Het was hier echt ijskoud. Maar wel ontzettend mooi. Het was een goede plek om haar luchtopwarmskills te oefenen.

Aria lag helemaal onder in het meer met een luchtbel om haar hoofd. Ze kwam hier vaak omdat je hier niet bang hefde te zijn voor dertieners. En de koelte was voor haar juist gemakkelijk. Uiteindelijk dook ze weer omhoog en keek ze om zich heen. Toxic was thuis gebleven dus die zou niet in de omgeving zijn. Toen ze boven was zag ze een vrouw staan.

Leida had net de lucht om haar heen veranderd in een aangename temperatuur toen ze een vrouw boven het meer uit zag komen. "O, hallo." Zei ze rustig. Als ze een twaalver was, was een gevecht toch al onvermijdelijk. Dus ze kon net zo goed doorgaan met waar ze mee bezig was. Het verwarmen van de lucht.

Aria voelde de lucht om haar heen warmer worden. De vrouw had dus vuur als magie was mkkelijk tebeslissen. Aria hield er niet van maar liet dat niet zien: Alleen om haar heen maakte ze het min toen graden zodat de vrouw het niet kon voelen. ´´Hoi´´ zei Aria met een beleefde glimlach. Ze lag nog steeds met een bikini in het water maar met luchtmagie liet ze ongemerkt haar katana naar haar glijden. Wel onderwater zodat het nog minder te zien was.

"Het is mooi hier he?" Zei Leida, terwijl ze onverstoord doorging met het verwarmen van de lucht. De sneeuw die rond haar voeten lag smolt en ze stond nu in een plasje water. Het kon haar niets meer schelen dat het meisje merkte dat ze magie had, dat had ze toch al wel door.

Aria knikte rustig . Al vond ze dat de vrouw het juist lelijker maakte. De sneeuw was zo prachtig dus waarom zou ze het dan smelten. Aria wou er niet te veel over na denke en klom aan de kant. Snel trok ze haar kleren aan. Om haar heen ontstond juist meer sneeuw. Als de vrouw nog niet door had dat ze krachten had. Wat bijna onmogelijk voor een normaal persoon was om hierte smelten. Zou ze het nu wel weten.

Leida's vermoeden werd bevestigd toen de sneeuw om de voeten van Aria dikker werd. Ze vond al dat ze opvallend lang onder water had gezeten. Dat wees op water of luchtmagie. En ijs natuurlijk. Ze vroeg zich af waarom het meisje het leuk vond het zo koud te hebben, het leek haar vreselijk.

´´En wat kom jij hier doen´´ vroeg Aria aan de vrouw. Ze klonk nog steeds eleefd al hield ze haar hand op de katana. Ze glimlachde nog steeds terwijl ze haar oude vertrouwde pet op zette. Het pase niet bij haar kleren maar het voelde gewoon vertrouwd aan. Het was ook een van de laatste dingen die ze van thuis had.

"Oefenen met het verwarmen van lucht. Het is moeilijker op een koude plekken." Zei Leida. "Ik ben trouwens Leida." Zei ze. Als de vrouw haar om zou leggen zou ze tenminste weten hoe ze heette. Ze liep naar Tuxedo, die net was geland en streek over zijn schubben.

´´Aria´´ zei Aria beleefd. Ze had zelf geen zin in een gevecht. Je kan wel zeggen dat ze nog steeds liever vrede wil zonder doden of gewonde. Glimlachend ging Aria op een van de rotsen zitten. ´´Het oefenen lukt wel goed dan zo te zien´´ zei Aria terwijl ze om Leida heen keek. Het zag er warm uit maar Aria hield meer van de koelte.

"Zo goed ben ik niet hoor. Ik heb nog niet zoveel getraind met mijn magie." Zei Leida en ze maakte een kleine vlam. Ze stond in tweestrijd. Zou ze gaan vechten met dit meisje waarvan ze gewoon wist dat ze beter was, en de orders opvolgen? Of zou ze haar maar laten?

Aria glimlachte half. Het leek wel of het meisje erges na over moest denken. Was ze nu ana het na denken of ze zou aanvallen ? ´´Ehm ga jij me nog aan vallen of niet´´ vroeg Aria maar erchtstreeks. Beter dan er om draaien von Aria. Ze herinnerde nog goed haar training maar dat leek nu nog een eeuwigheid geleden.

Leida zuchtte en pakte haar twee kruisboogjes op, die ze aan de rand van het meer had laten liggen. "Ja, nu." Zei ze en ze haalde de trekker van degene in haar linkerhand over. Een klein metalen pijltje schoot er met een grote snelheid uit. Ze klikte er meteen weer een nieuwe in.

Aria zuchtte ze had dit wel verwacht. Zonder maar te bewegen liet ze ene harde wind waaien. Waardoor de pijl langzamer ging. Uiteindelijk raakte het Aria waardoor ze achter de rots viel. Eigenlijk had ze al een zweetscheeld om haar heen gemaakt dus de pijl heeft haar niet echt geraakt alleen de harnas. Verder was Aria gewoon theatraal.

Leida zuchtte. Als de pijl echt in Aria geboord was, had ze dat wel gehoord. Maar ze hoorde alleen een zachte -tik- Ze stuurde een vuurbal over de rots heen en vroeg zich af waarom het meisje dachtte dat ze dom was. Ze rolde even met haar ogen en trok alvast een stuk metaal uit de grond. Het was maar een klein stukje, ongeveer een cm3, maar het was genoeg om op het meisje af te vuren als ze omhoog zou springen.

Ja, ze heeft een bizar goed gehoor, omdat haar zicht slechter is.

Aria zag aan de vuurbal wel dat har theatrale act mislukt was. Maar goed. Dit keer probeerde Aria wat anders. Ze haalde het lucht weg van het vuur waardoor het vur uit ging. Vuur kon niet zonder lucht wist Aria. Ze ston weer rustig op en zweevde een beetje boven de rots op. ´´Wist je dat water wint van lucht, aarde van water, vuur van aarde en lucht van vuur´´ zei Aria rustig. Dat wist ze wel omdat je dat bij de training kreeg wist Aria.

"Was het niet dat water wint van vuur?" Zei Leida. "Lucht helpt vuur meestal, als het groot genoeg is." Ze schoot het kleine stukje metaal zo snel mogelijk op Aria af. Toch nam ze de tip goed in zich op. Wie weet zou het ooit nog van pas komen. Ze probeerde meteen een nieuw stukje metaal uit de aarde te trekken.

´´Water maakt vuur groter (is ect zo) maar vuur kan niet zonder water´´ legde Aria verder uit. Aria maakte een luchtmes en schoot het metaal door midden. Het gleed langs haar heen. Aria bevroor nu het ijs wel in de buurt. Zo kon het metaal moeilijker naar boven komen en werd het glader waardoorde Leida minder kon bewegen.

Vuur kan niet zonder water xD, bedoel je niet lucht??

Leida voelde het luchtmes tegen haar schouder aanknallen. Gelukkig was het niet voor haar bedoeld, maar voor het metaal, en was het dus niet scherp genoeg om door haar dikke leren jasje heen te snijden. Er zou wel een mooie blauwe plek komen. Ze voelde dat de grond bevroor. Het stukje metaal dat ze omhoog aan het halen was kreeg ze niet boven de grond uit. Ze baalde. Wel kon ze haar voeten opwarmen zodat ze niet zo gemakkelijk uitgleed. Ze schoot maar twee metalen pijltjes vanuit haar kruisboogjes op Aria af.

Aria besloot dit keer maar snel te intwijken door te vliegen. met eentje lukte het en de andere kwam op haar harnas en maakte net een puntje in haar huid. ´´Ehm auw´´ zei Aria weer theatraal. Ze pakte de punt eruit en bevroor het. Zo kon Leida het niet gebruiken. Daarna brak ze het pijltje tussen haar vingers

ja dat bedoel ik.

"Ja hoor eens, omdat ik nog niet zo goed ben met mijn magie hoef je me niet te behandelen als een zevenjarige." Zei Leida geirriteerd. Door haar irritatie kon ze een vuurbal maken die zo groot was als een voetbal, en die met grote kracht op Aria afsturen. Ze vroeg zich zowiso af waarom Aria niet aanviel.

´´Sorry het was niet bedeld dat je een zevenjarige bent. Alleen ben ik een beetje theatraal geworden´´ zei Aria mt een glimlach en een knip oog. Ze bedoelde het ook echt niet zo maar ze vond dit zelf grappig en eigenlijk wou ze Leida op vroplijken. De grote vuurbal was niet moeilijk. Ze spleet het met lucht en liet het vlak langs haar gaan. Heel even moest ze deken aan het oefengevecht zes jaar geleden met Alexis. Maar al snel probeerde ze dat beeld te vergeten.

ze heeft goede geheugen.

Leida knikte. Ze vroeg zich af waarom Aria dat deed, ze was zoiets niet gewend. De meeste twaalvers die zij tot nu toe had gezien vochten zonder enige emotie of smeekten om genade. Ze pakte een paar van haar eigen metalen pijltjes en maakte er een soort messen van die ze met grote snelheid op Aria afstuurde.

Ara begon te glimlachen omdat ze eindelijk goed kon oefenen met haar katana. Ze trok hem vloeiend en sloeg de twee zwaarden door midden. Hij lag zo makkeijk in haar hadn. Maar had iets speciaals maar Aria wist niet wat het was. Ze gooide haar katana naar haar andere hand. ´´Kan ik eindelijk dit ding gebruiken´´ zei Aria eerlijk.