Het rijk van de Maagd - Koruna: Kroeg T'Haantje

Loki verbrak het oogcontact niet ook al kwam de jongen naast haar zitten. Ze zat nog steeds in dezelfde houding als ze eerst zat. Ze had de neiging om een hele sarcastische opmerking te maken maar deed dat toch niet. Loki had de jongen al eerder bekeken dus dat hoefde ze niet te doen. nog even hield ze afwachtend haar mond.

-
Trusten.

'Speel je viool?' vroeg Seth toen die eigenlijk weinig zin had in een doelloze stilte. Na zijn vraag sloeg hij even zijn ogen neer om een slok van zijn drinken te nemen. Hij ontspande zich enigzins en wachtte op het antwoord van het meisje af.

'Ja.. Speel jij ook iets?' vroeg ze maar terug. Ze nam nog een slokje van haar wijn en speelde door met het glas dat ze in haar handen had. Loki bekeek de jongen kort nog even zodat ze hem misschien zou onthouden, dat kon ze zichzelf niet verzekeren maar daar wendde ze aan.

Seth knikte langzaam. 'Ik heb een tijdlang piano gespeeld, maar dat is niet echt een instrument dat je overal mee naar toe kan slepen,' zei Seth.

Loki knikte. 'Hmm.. Ik speel ook piano.. Kan je het goed?' vroeg ze maar voordat ze nog een slokje nam. Loki speelde niet zo graag piano, omdat ze met haar viool haar gevoelens beter kon uiten vond ze, maar dat lag ook aan wat je gewend was om vaak te spelen.

Seth haalde bescheiden zijn schouders op. 'Mensen konder er naar luisteren' zei hij en dronk in een paar slokken zijn drinken op. Hij zette het glas neer en ging recht achter de bar zitten, zijn hoofd bleef wel richting Loki gedraaid.

'Dus je speelt niet slecht..' zei ze rustig. Dat kon ze ook van haar pianospel zeggen maar als ze daarna met haar viool speelde hadden ze dat vaak toch liever. Loki keek hem kort nog even aan voordat ze weer even aan haar drinken nipte. Ze merkte dat het al een stuk beter ging qua drinken.

Seth glimlachte kort en nietszeggend. Zijn donkerblauwe ogen bleven gericht op de drinkende Loki. Hij zat te twijfelen of hij zich officieel zou voorstellen. Je kon alles verwachten van een vreemde, en Seth riskeerde liever zo weinig mogelijk.

Loki zette haar glas neer en keek Seth even aan. 'Loki..' zei ze kort. Hopelijk snapte hij dat het haar naam was. Zo stelde ze zich voor maar dan hoefde hij niet gelijk haar achternaam te weten. Ze was benieuwd naar zijn naam maar wachtte rustig af. Loki zag dat haar glas al halfleeg was.

Ze had besloten zich voor te stellen. 'Seth' zei Seth daarop. Met zijn linkerhand draaide hij zijn lege glas rondjes.

Loki knikte, ze zou zijn naam vast wel onthouden. Seth was niet zo'n heel moeilijke naam en werd weinig gebruikt. Ze wist verder even niks te zeggen dus bekeek ze hem onderzoekend. Alleen wist ze niet waarnaar ze zocht.

weetje ... ik vind dat ik mag storen
Nieuwheid


Zonder er met zijn gedachten bij te zijn liep Kurt de kroeg binnen , afwezig ging hij aan de bar zitten en bestelde een "doe maar iets " uiteindelijk werd het een biertje en Kurt nam een slok hij kon er niet eht van genieten , want hij genoot al van het leven.

Aphrodite liep de kroeg binnen waar ze met Kurt had afgesproken. Ze zag hem zitten aan de bar, liep naar hem toe en zei:"Hallo, lief gaytje van me." Met haar liefste glimlach. De mannen in de kroeg keken haar, zoals nog altijd, na. Ze bestelde een merlot en ging naast Kurt op de barkruk zitten.

"Hallo Aph ..." zei Kurt dromerig en glimlachte even naar haar " vrolijke begroeting " zei hij erbij en leunde met zijn hoofd op zijn hand. "Nog iets interresands gebeurt?" Met hem was zeker iets interresants gebeurt , dat was ook wel duidelijk...

"Nee, waarom wou je me zien?" Zei Aphrodite terwijl ze met een prachtige glimlach de wijn van de man achter de bar aannam. Ze nam meteen een slok en keek Kurt aan. "Als je maar niet verliefd bent geworden op een twaalver." Zei ze grappend.

Kurt slikte "nee , nee dat is het niet... Ik wou je gewoon weer eens zien" hij wist dat dit zinloos was vanwege de telikinese van Aph , maar meestal las ze zijn gedachten niet... Hij ging weer recht op zitten en staarde in zijn lege glas , alsof een oplossing tussen het schuim omhoog zou komen.

Aphrodite keek Kurt verbaasd aan. "Je bent toch niet echt....?" Zei ze weifelend. Ze las Kurt zijn gedachten en haar verbaasde uitdrukking veranderde in een mengeling van verbazing en woede. "KURT!" Zei ze, misschien iets te hard.

"wat?" zei Kurt hulpeloos , deze reactie was te verwachten... hij had geen enkel tegenargument... "weetje , ik vind die oorlog onzin... , waarom oorlog voeren als we elkaars geloof ook gewoon kunnen accepteren..?" hij meende dit echt , die oorlog was onzin.

"Kurt, je vriendje is iemand die na zijn dood eeuwig gaat branden in de HEL!" Ze zuchtte. Ze konden elkaars geloof niet accepteren, daarom waren ze hier. Ze waren hier om de anderen over te halen om ook voor de schepper te kiezen, niet om verliefd op ze te worden.

"Je weet hoe onaardig je doet he? ik dacht dat we vrienden waren! I dacht dat je het wel zou begrijpen , maar nee.... " zei Kurt geirriteerd en stond op , hij had hier geen zin in... Hij was zelf ooit een twaalver geweest , uit hetzelfde rijk nog wel... en Aph had alleeen maar onnodig commentaar , hij kon toch niet omdat zij het niet goed vond stoppen met verliefd zijn...?

Aphrodite keek Kurt kwaad aan en zette zijn voeten vast met aarde. "Ohnee, meneer, jij blijft hier en gaat uitleggen waarom je verraad pleegt tegen de Schepper." Zei ze met een frons in haar wenkbrouwen. No way dat ze hem weg zou laten gaan totdat hij beloofd had zijn vriend om te leggen.

Kurt maakte zijn voeten las met zijn eigen aardmagie " Kom op Aph!" zei hij "Kan je niet eerlijker doen?" zei hij en ging maar weer zitten. "Het is beter dan wat jij doet! je vergrijpen aan elke man die je tegenkomt!" hij was pissig , pissig op Aphrodite.

"Nee hoor, ik doe aan selectie. Ik word bovendien niet verliefd." Zei ze en ze zette Kurt weer vast. Er sprongen tranen in haar ogen. Ze zou zich niet laten intimideren door iemand die zoiets stoms deed als verliefd worden. Dat nooit.

Verliefd worden is heel stom hea

"Maar ik wel , begrijp dat dan ! i ben niet zoals jij Aphrodite ... je bent vernoemt naar de godin van de liefde , begrijp liefde...." Zei Kurt en maakte zijn voeten weer los "Dat heeft ook geen zin..." Dat ze zijn beste vriendin was geweest , bijna zijn enige...

"Ik heb mezelf die stomme naam toch niet gegeven!" Raasde Aphrodite. Het was nu haar beurt om op te staan en weg te lopen. Een bloedmooie jongen kwam naar haar toe en vroeg of hij haar kon helpen, met een vunzige grijns. Dit was de eerste keer dat Aphrodite zo'n aanbod afwees. Ze stormde de kroeg uit.