Het rijk van de Maagd - Koruna: Kroeg T'Haantje

"ook." ze draaide zich snel om naar de barman en grabbelde uit haar broekzak een zilveren munt tevoorschijn. "Doe maar een colaatje." zei ze snel voor ze zich weer terug naar Scarlet draaide . "Met cloud gaat het ook helemaal geweldig." ineens bedacht ze zich wat. Ietwat zenuwachtig frunnikte ze aan haar ring. "En ik wilde jouw ook wat vragen." zei ze terwijl ze Scarlet nu wat serieuzer aankeek.

Scarlet keek een beetje verbaasd naar Alexis, maar herstelde zich vrijwel meteen. 'Oke, vraag maar.' Zei ze en glimlachte even terwijl ze eventjes wat van haar water dronk en Alexis aankeek. Ze wachtte af en bedacht in haar hoofd wat ze zou gaan vragen. Ze was best wel nieuwsgierig.

Alexis wist niet precies hoe ze zou moeten beginnen. Ze was meer van de actie, niet van het serieus onder woorden brengen van wat ze bedoelde. Uiteindelijk nam ze een teug lucht. "Nouja...ehh, je weet dat Cloud en ik gaan trouwen." ze haalde weer even adem. "Enn, ehh nouja, ik zoek nog een getuigen." zo het hoge woord was eruit. Hoopvol keek ze Scarlet aan "En ik vroeg me af of jij ons zou willen getuigen."

De vraag overviel Scarlet, een getuige van iemand zijn was toch heel wat. Ze glimlachte een waterige glimlach en moest haar best doen om om zoiets niet te gaan huilen. 'Ja, natuurlijk wil ik dat.' Zei ze en glimlachte naar haar. Ze nam even een slokje water om het rare gevoel in haar keel weg te spoelen, ze vond het een hele eer.

Een brede glimlach verscheen op het gezicht van Alexis, ze was zo blij dat Scarlet ja gezegd had. "Wauw, bedankt." zei ze nog zelfs wat overdonderd. Voor ze het doorhad gaf ze Scarlet een vriendschappelijke knuffel. "Echt bedankt." zei ze nu een stuk enthousiaster. Ze kon niet wachten tot de grote dag.

Scarlet lachtte verbaasd door de knuffel van Alexis, maar was er wel heel blij mee. 'Geen dank, joh.' Zei ze en glimlachte terwijl ze Alexis even een knuffel terug gaf en haar toen los liet. 'Heb je al een mooie jurk? Komen er veel mensen?' Vroeg ze en nam een slokje van haar water, ze keek Alexis nieuwsgierig aan.

Alexis nam een grote slok van de cola. "De jurk hang te pronken in de winkel, ik durfde hem niet mee te nemen naar de tenten. Te gevaarlijk dat hij vies zou worden." glimlachte ze. Ze keek heel even de kroeg rond. Het was lang geleden dat ze hier geweest was. "Er komen er best veel, tenminste onze mannen komen en dat zjn er samen al meer dan 100, gelukkig is er genoeg ruimte.

Scarlet knikte langzaam. Ze wilde eigenlijk niet weten waarom Alexis in tenten woonde en wie die mannen waren, dat zou misschien alles verpesten. 'Gezellig.' Zei ze nog altijd opgewekt en glimlachte. 'Eigenlijk moet ik ook nog wat kopen, dus dat ga ik morgen wel doen of zo.' Zei ze en dacht al na over een jurk.

"leuk!" dat meende Alexis. Ze gleed met haar hand door haar haren, ze vond het echt fijn dat Scarlet ja had gezegd. Ze had haar toch eigenlijk maar 1 keer ontmoet, maar het klikte zo goed tussen hen. "Hoe is het eigenlijk met jouw en de liefde?" vroeg ze ineens nieuwsgierig, ze vond Scarlet een lieve mooie meid, die moest haast wel een vriend hebben.

Scarlet lachtte om die vraag, maar haar ogen werden altijd een beetje leeg als er daarover gevraagt werd. 'Ach, op het moment is het niks eigenlijk.' Zei ze en grinnikte. 'Maar dat komt nog wel.' Zei ze en haalde haar schouders op. Ze dronk haar glas leeg en zette hem daarna op de tafel.

Alexis was wel wat verbaast, maar ze wist zeker dat het niet lang zou duren. Zo'n meisje zou maar hoeven knippen en er zouden genoeg mannen om haar heen staan. Tenminste dat leek haar. "En anders zitten er hier genoeg leuke soldaten." knipoogde ze plagend. Ze gebaarde naar de barman om nog wat drinken. Hij mocht zelf verzinnen wat hij er van maakte.

Scarlet lachtte en zei maar niet dat ze liever geen soldaat wou. Ze glimlachte. 'Op het moment heb ik er ook niet zoveel tijd voor.' Glimlachte ze schouderophalend en keek eventjes voor zich. Daarna keek ze weer naar Alexis. 'Wanneer is het precies?' Vroeg ze. 'En waar?' Ze moest natuurlijk wel weten waar het was.

Alexis glimlachte, ze had nog steeds geen idee dat Scarlet misschien helemaal niet van Het Dertiende Rijk kwam, of iemand met magie was. "Ehm bij de witte kerk, in het rijk van de Waterman 'De zuil van de Schepper.'" ze dacht even na over de precieze datum "De datum is precies over 2 weken." zei ze. Ze kon niet wachten, bijna alles stond de laatste dagen in het teken van de bruiloft.

Scarlet glimlachte even en dacht even in haar hoofd na of ze wist hoe ze daar moest komen. Uiteindelijk wist ze het wel, ze was er weleens in de buurt geweest. 'Oke, dat is een mooie plek.' Zei ze en glimlachte. Ze bestelde nog een water, waarna ze nu maar een muntje op de tafel legde inplaats van stuurde.

-Nieuw.-

Aphrodite zat, met een roze, chemisch uitziend drankje in haar hand aan de bar. Dit was haar vierde, of haar vijfde. Ze had de tel niet echt bijgehouden. Het enige wat ze wist was dat er ontzettend veel alcohol inzat. Ze nam nog een slok van het zoete spul.

Richard liep de kroeg binnen. Het was de tweede kroeg deze avond. Hij had nog verassend weinig op, hooguit 3 glazen. Maar in de vorige kroeg was een akkefietje geweest waardoor de eigenaar hem vor de avond liet sluiten. Iets waar Richard van baalde, want er zaten een paar leuke meiden daarbinnen. Helaas gingen die er vandoort oen ze eruit gestuurd werden. Metstevige passen liep hij naar de bar.

Aphrodite lachte over haar glas heen toen er een jongen binnen kwam stappen. Haar glimlach verbreedde bij het lezen van zijn gedachten. Als nu iemand aan haar zou vragen wie Dylan was zou ze waarschijnlijk reageren met -Dylan, Wie?-

Richard zag tot zijn geluk dat er naast een aantrekkelijke blondine nog een kruk vrij was. Hij zag haar breed glimlachen. Met een aantrekkelijke glimlach liep hij op haar af en ging met een soepele beweging op de stoel naast haar zitten. Hij stsey stak zijn hand op voor 2 biertjes naar de barman "Hey lekkering." fluisterde hij tegen haar.het was een stomme openingszin, maar door de alcohol dacht hi niet meer zo helder. Misschien waren het niet alleen biertjes die hij gedronken had.

Aphrodite giechelde. Ze giechelde nooit, alleen als ze echt teveel ophad. Ze zou dit door moeten hebben en naar huis gaan, maar dat deed ze niet. In tegenstelling tot dat gebruikte ze de Casey techniek. Ze dronk toch al haar drankjes, dus dit kon er ook nog wel bij. En ze kuste Richard vol op zijn mond.

de what techniek xD
-
Richard moest grinniken om het gegiecel. Hij pakte het glas van de barman aan en nam een grote slok van het bier. Hij zette het glas neer en keerk weer naar het blonde meisje. Voor ie het wist wist voelde hij haar lippen op de zijne. Zachtjes opende hij zijn mond (...) . Hij haalde zijn lippen van de haare "Waar heb ik dan aan verdient?" vroeg hij uitfagend.

De Casey techniek, vraag maar aan Inge. Ik ben niet zo goed in uitleggen xD

'Omdat je lekker bent.' Zei Aphrodite. Je kon het effect van de alcohol in haar stem terughoren, maar dat kon haar niet zoveel schelen. Ze nam nog een slokje van haar mierzoete, roze, chemische, alcoholistische cocktail, en keek Richard met een verleidelijke glimlach aan.

oja ik wee thet weer xD
-
Richard trok zijn wenkbrauw op. Het meisje was wel heel erg ver heen, hij was al half dronken, maar met zo'n meisje naar bed gaan zou onverantwoordelijk zijn. Hoe aantrekkelijk ze ook was. Hij nam een slok van het bier, hij glimlachte naar haar maar zei niks.

Aphrodite bedacht zich dat dit zo ongeveer haar vijfde drankje was en besloot dat ze wel erg onverantwoord bezig was. Ze zette het weg en bestelde maar water. Door het water besefte ze hoe verschrikkelijk zoet die cocktails wel niet waren. Ze gruwde even.

Shaylee duwde de deur van de kroeg open en liep naar binnen. Voorzichtig sloot ze de deur achter zich, ze haatte het als deze met een klap dichtviel, en daardoor alle ogen op haar gericht zouden zijn. Ze liep daarna direct door naar de bar, en ging op een van de krukken zitten. Ze bestelde een simpel glas water, aangezien ze eigenlijk totaal geen dorst was. Ze liet haar ogen door de ruimte glijden, en bekeek de verschillende mensen.

"Ik snapte al niet hoe je ze wegkreeg." zei Richard toen hij het blonde meisje een gruwend gezicht zag trekken bij het water. Hij was niet zo van het zoette spul, sowiezo neit van roze spul, maar van die zoete cocktailshield hij gewoon niet. Hij was toch eerder een ordinaire bier drinker met af en toe een uitstapje naar een mix drankje met frisdrank of iets dergelijks.