Kamp 2 van de rebellen - Het Rijk van de leeuw

Zo snel Aria kon maakte ze een super scherp ijstouw. Net voordat een paar soldaten haar in haalde. Ze draide zich in de lucht om en gooide het touw tussen twee soldaten. ´´Sorry´´ zei ze nog voordat zezo hard trok dat het draad door het unoiform ging. Ze waren niet helemaal dor midden aar ze zouden wel genoeg verhindert zijn voor nu. Al waren er nog drie andere op haar af gekomen.

sue vechte met een soldaat en verwonde hem ernstig aan het been zodat hij ineen zakte en dode hem niet maar gaat dan na de volgende en begint daarmee te vechten ze had geluk tot ze snel was en veel zelf verdedeging goed beheerste anders zou ze dit niet vol houden, en deze soldaat verwonde ze ook en draait zich om en ziet dan 13ers met 13ers vechten dat kon niet kloppen...en ze rent er heen

try zag wat leida deed en ontweek de aanvallen net, en hij keek kira bezorgt aan en dan verontwaardigt"nee ik laat je niet achter geen denken aan"sist hij tegen haar en bleef koppig en beschermend bij haar staan, en hij probeerde zijn handen los te krijgen uit de ketens maar dat ging niet en vloekte dus blies hij vuur maar weer

Kira had haar boeien los gekregen. Snel met handige vingers haalde ze die van Try ook los. 'Try ik smeek het je. Ik heb niet zoveel om verder voor te leven als jij.' smeekte ze hem. Ze keek hem met grote ogen aan en hoopte dat hij zou luisteren. Ze hoopte dat hij begreep wat ze bedoelde. 'Ik beloof je dat ik mijn best ga doen om te overleven.' zei ze toen. Ze focusde zich weer op het gevecht.

try voelde hoe de ketens los gingen en hij wrijvde even over zijn polsen en hij keek kira aan en pakte haar vast"jij hoort in mijn leven kira..en ik vecht voor je, en vraag me niet nog eens weg te gaan want ik zal toch niet gaan, en we overleven dit samen door samen te werken"zegt hij snel en zacht en geeft haar een kus en keert zich dan na de soldaten en valt ze aan met een vlaag vuur na ze te sturen en dan maakt hij bliksem aan en stuurt de straal naar leida toe

sue zag dan tot die gene vuur stuurde en eentje met lang haren dat was try en kira dacht ze dan blij maar ook geschrokken en ze ontweek een aanval en begint er heen te rennen. maar er werd haar dan weer de weg geblokkeert en ze begon weer te vechten

De soldaat die ze uit de boom haalde viel tussen de takken door op ed grond, hij was gewond aan zijn benen, genoeg voor haar om geen andere lastig te vallen. Ook de andere soldaten van Het Dertiende rijk namen groepen rebellen voor hun rekening. Om haar heen hoorde ze hoe de doodskreten weerklonken van beide partijen, dat gebeurde wel vaker in zo'n rechtsstreekse confrontatie. Haar blik ging even omhoog, kijkend naar Leida, ze zoui wel een teken geven als haar hulp nodig was. Op dat moment werd ze van achter aangevallen en voelde hoe er een gemene pijn door haar rug trok, een zwaard had een bloederige snee op haar rug veroorzaakt. Grommend begon zij nu ook echt te vechten.

Richard zag Seu tussen de vechtende soldaten rennen. "Seu, stop!" riep hij haar wat verbaast na, het was reinste zelfmoord om zo door de vechtende mannen te rennen, 1 dertiender hoefde zich maar om te draaien, een dolk gooien en ze was geraakt. Dertienders te ontwijken probeerde hij achter haar aan te rennen, maar kwam niet verder dan enkele meters voor hij weer in een gevecht verstrengeld raakte.

Aria e de andere drie soldaten stonden nu ver genoeg van het gevecht dat ze waarschijnlij niet gestoord zouden worden. Behalve als iemand hier expres heen liep of weg vluchtte. Aria keek de drie dertieners die voor haar stonden. ´´Als ik netjes vaag of ik wegmag zou dat dan mogen´´ vroeg Aria. Maar net op dat moment richte een soldaat een pijl op haar.

sue vechte met een soldaat en ze ontwijkte de meesten dingen maar dan hoort ze haar naam en ze kijkt verbaast op en dan voelt ze een pijn in haar arm en ze schreeuwt het even uit en keek naar haar arm, en dan blaast ze vuur na de soldaat en daarna begint ze de wond wat te helen snel maar dat lukte maar half niet helenmaal, en ze ontweek weer een aanval en probeert weer dichter bij try te komen

Door de soldaten van het dertiende rijk die met steeeds grotere aantallen leek te komen raakte Richard het zicht op Sue kwijt, hijgend hakte hij kwaad in op zijn tegenstander. Het was zwaar, maar met zwaardvechten blonk hij uit, zo ook met dit gevecht. Met een harde slag liet hij zijn zwaard op de schouder van zijn tegenstander neerkomen, waarna hij zich wegboog van de man en de volgende aanvaller te lijf ging, hopend dat Sue, maar ook hijzelf, het gevecht zouden redden.

Leida bewoog tijdens het gesprek van Kira en Try alsof het een mond was. Haar ogen keken verveeld schuin omhoog. 'Bla bla bla, klefferdeklef. Kunnen we er nu een eind aan maken voordat ik over mijn nek ga?' Zei ze geërgerd. Ze zette zich schrap en kaatste de straal van Try terug. Haar handen verbrandden van de hitte, maar veel ernstige schade had ze niet opgelopen. De straal schoot nu richting Try en Kira.

Kira maakte een schild van haar krachten. Ze beschermde zichzelf en Try ermee. Ze volde dat dit veel van haar krachten vergde maar ze hield het vol. Voor Try dacht ze steeds. Ze liet het schild vallen toen de straal was opgehouden. Ze maakte een kleine vuurbal en schoot die op Leida af. 'Met alle genoegen maak ik een eind aan jou leven.' schreeuwde ze naar Leida toe.

De solaat schoot een pijl op Aria af. Aria maakte snel een tornado om haar heen waardor de pijl er om haar heen vloog en terug naar de soldaat. Hij werd in zijn arm geraakt. Dat was eentje neer maar Aria hoefde ze niet allemaal te doden.Ze vloog ongezien in de tornado omhog en daarna weg. De soldaten zag alleen langzaam de tornado verdwijnen.

sue vechte door en verwonde deze ook en dan rent ze weer door de soldaten heen en liep een schram op in haar gezicht toen ze eentje ontweekte maar dan ziet ze op 10 meter afstand dat leide tegenover het 2 tal staan en ze rent verder maar valt dan door iets en als ze de grond raakt kijkt ze op en ziet een soldaat voor haar staan.

try stond nog bij kira en zag hoe de bliksem van hem afketste op kira's schild dat hen beschermde en dan gaat hij naar voren en valt met vuisten van vuur leida van dicht bij aan en alslaatste een stoot van bliksem en hij probeert haar bij haar hardt te raken maar in zijn ooghoek werd hij afgelijd als hij sue in zijn ooghoek ziet

'Doe je best maar.' Zei Leida droogjes, en ze sprong opzij om de kleine vuurbal te ontwijken. Ze liet nog wat metaal uit de grond komen en maakte er scherpe pegels van. Ze liet ze alle vijf op Kira afschieten. Ze grijnsde duivels en haalde met haar vuist uit naar Try's maag toen hij afgeleid was. Een vuist van hem raakte haar, maar het deed niet genoeg pijn om zich zorgen over te maken.

kIRA probeerde de scgreven te ontwijken. Het lukte niet en ze kwamen alle vijf in haar rechterarm terecht.Waardoor ze haar hele arm niet meer kon gebruiken. Ze kreunde hard van de pijn maar stoote ook meteen een hete vlaag vuur op Leida af. Ze zoorgde dat het vuur Try niet kon raken.

try voelde de stoot in zijn maag wel maar het deed geen pijn in vergelijking met de andere pijnen de afgelopen dagen, en hij zag wat er met kira gebeurden en meteen voelde hij zijn woede op borrelen en hij keert zich weer terug naar leida en er komt bliksem schokjes uit zijn handen en dan schopt hij na haar voeten en dan maakt hij een snelle beweging en stuurt een bes krachtige bliksem straal op haar af dan komt hij recht en stuurt nog een straal af maar die richting de soldaat bij sue en die wordt geraakt en try hijgt van die in spanning en zijn benen trilde het was goed om dat te doen maar niet voor zijn lichaam die was nog niet herstelt van het overhoren en alles en hij zakt door zijn benen en keek naar kira die gewond was

De schop van Try maakte dat Leida op de grond viel, waardoor de bliksemstraal rakelings over haar hoofd heen schoot. Ze bleef maar liggen, deels door de pijn, en deels omdat een andere aanvalshoek wel eens verrassend zou zijn. Ze schoot twee vuurballen af, een op Try en een op Leida.

Kira ontweek de vuurbal en snelde naar Try toe. Ze maakte een heelend schild zodat ook zijn vuurbbal werd opvangen door Kira. Ze sloeg haar armen om hem heen. Ze snikte even kort. Ze maakte een bol van haar krachten en gebruikte dat als schild zodat ze even zokon blijven bij Try. 'Try niet weggaan. Blijf bij me.' snikte ze tegen hem. Hij mocht haar niet verlaten. Het schild om hen heen was heel zwak doordat Kira zo veel verdriet had en doordat Kira gewoon al uitgeput was voordat ze aan de strijd begon.

try was nog wat versuft door de kracht die hij net had moeten gebruiken en voelt ineens 2 armen om hem heen"kira"zegt hij dan zachtjes en pakt haar ook vast"ik blijf bij je maak je niet bang"zegt hij gerustellend en hij keek door het schild heen naar leida hij moest kira beschermen en hij probeert weer bliksem op te wekken maar het ging niet en hij komt moeizaam los uit kira's greep en hij staat wankelig recht

Ehm, Esmee, je kan geen schild maken met helen, ik heb dat een keer aan Eef gevraagd en die zei dat dat niet mocht...
----
Leida maakte een grote pin van staal en hield hem in haar hand.. Als een meedogenloze panter sloop ze op Kira af en hief haar hand hoog op. Ze greep de pin nog harder vast, zodat haar knokkels wit werden en met een grote kracht stootte ze de pin richting Kira's rug.

Dan is het van vuur dat kan toc hwel?? Leida mag ghaar nu wel gaan vermoorden.
_________________
Kira snikte nog even. 'Daar hou ik je aan.' zei Kira. Op het moment dat ze dat zei voelde ze dat het schild om hen heen werd verbroken. Ze keek om en zag dat Leida daar stond met een pin in haar handen die op Kira afkwam. Doordat ze zo weg was gerold kwam de pin niet in haar rug maar in haar zij. Ze kreunde hard van de pijn en verloor de macht over haar lichaam .Ze kronkelde over de grond van de pijn. 'Try ik hou van je.' fluisterde ze. Ze wist dat ze deze aanval niet zou overleven. hij har haar vol in haar zij geraakt en zeker weten iets van haar lever of anders een ander belangrijk orgaan geraakt.

Leida keek naar het kronkelende meisje op de grond en wist dat ze al ten dode opgeschreven was. Ze besloot haar een langzame dood te geven en greep een mes. 'Meis, je bent al zo goed als dood, dus ik ga er een zo pijnloos mogelijk einde aan maken.' Zei ze terwijl ze haar mes op de keel van Kira zette. 'Wil je nog iets zeggen tegen je liefje?'

'Try..' begon ze. Ze voelde de steek in haar zij. 'Blijf vechten en vergeet nooit het belangrijkste.' bracht ze met moeite uit. 'Onze liefde.' zei Kira. Ze kneep in de hand van Try. 'Wees niet boos astjeblieft. Wees niet boos op haar.' zei Kira daarna tegen hem. Hij moest geen haatgevoelens tegen Leida krijgen omdat zij haar had vermoord. Hij mocht haar haten omdat ze hem had gemarteld maar niet omdat zij degene was die een eind aan Kira's leven had gemaakt. Ze keek nu naar Leida en sloot langzaam haar ogen en wachte op de dood. Het was goed zo voor nu. Ze zou Try nog ooit eens wederzien. Als hij ook dood was zou ze hem weer zien.

try was op slagbleek geworden en schreeuwde kira's naam uit en wilde naar haar toe rennen terwijl een soldaat hem vast greep tot hij er niet naar toe kon rennen,"nee kira laat me niet alleen alsjeblieft...schreeuwt hij huilend en probeert los te komen terwijl zijn woede toe neemt"blijf van haar af"schreeuwt hij dan woedent naar leida als hij het mes ziet op kira's keel en hij trekt zich los en rent er heen en pakt leida's arm vast de tranen rolde over zijn wangen en hij heild met zijn andere hand kira vast

'Try laat haar.' zei Kira. 'Ik ga dit toch niet overleven hoe dan ook.' zuchte ze met moeite. Ze had haar ogen weer open gedaan. Hij moest haar laten gaan. Hij moest haar loslaten. 'Try je ben voor altijd in mijn hart en ik zal je nooit vergeten.' zei ze. Ze sloot haar ogen weer en wachte voor de tweede keer vandaag op de dood. Onder het toezichtoog van de enige waarvan ze op deze hele aarde onvoorwaardelijk van hield.

Leida drukte het mes iets sterker op Kira's keel en maakte een goede snee. Binnen drie seconden zou het voorbij zijn. Ze stapte van haar weg en keek naar Try. 'Wees bij dat ik er gewoon een einde aan gemaakt heb. Ik heb haar veel pijn bespaard.' Zei Leida nuchter.