De nationale bibliotheek van Vario

"Hier is het." zei hij toen hij met Aria de afdeling opliep. Hij keek even naar de rijen met kasten, zo vaak kwam hij niet op de afdeling, dus moest hij even kijken. "Ik denk dat het 1 deze 2 kasten zal staan." glimlachte hij naar Aria. "Ik wil wel helpen met zoeken." iets veel beters had hij ook niet te doen.

´´Graag begin jij met de meest linkse´´ zei Aria terwijl ze naar de rechtse liep. Al snel las ze zo sel ze kon elke titel maar toh geen het echt hel langzaam. Ze was ook niet echt super in snel lezen maar dat maakte nu niet uit. Uiteindelijk had ze de eerste rij van onderen af gelezen en begon ze aan de tweede rij. Ze keek niet om naar Mattew want die zou het wel zeggen als hij iets had.

Matthew bleef even naar Aria kijken die begon met het uitzoeken van de ene kast. Het was voor het eerst dat iemand haar intresse in dit soort boeken had laten blijken, al leek het niet alsof ze het voor een echte studie nodig had. Maar hij vond het fijn dat hij er iemand mee kon helpen. Ook hij ging aan het werk tussen de boeken. Zijn ogen gleden langs de titels, af en toe pakte hij er een boek uit om te kijken of er iets in stond, maar telkens was het een boek dat over een andere periode ging, of over een heel ander onderwerp.

Aria zag opeens op een boek een bekend teken die ze eerder had gezien. Al zei de titel wat vaags ergens over waardoor ze bijna niet pakte. Het symbool viel haar zo erg op dat ze het boek pakte. Ze bladerde er wat door een herkende sommige tekens. ´´DIt lijkt er wel op´´ zei Aria terwijl ze het boek aan Mattew liet zien.

Matthew keek op van een boek dat hij aan het bekijken was toen Aria aan kwam lopen. Hij schoof het boek terug in de kast en keek naar het boek dat Aria in haar handen had. "Het zal best kunnen, ik weet niet precies wat je zoekt, maar het gaat wel over duizenden jaren geleden inderdaad" hij bekeek het symbool dat op het boek stond, maar het zei hem niks.

´´Het ziet er wel het zelfde uit als de tekening die ik heb gezien´´ zei Aria met een glimlach. Ze zou graag dit boek willen mee nemen. Ze klapte het boek weer dicht waardoor er een grote stof wolk op kwam. Aria liet de stof weg waaien naar de andere kant waardoor ze niet hoefde te hoeten. ´´Dank je wel voor het mee helpen´´ zei Aria met een glimlach.

Matthew boog zich galant even "Geen dank hoor, ik ben blij dat ik je kon helpen." het was toch een stuk leuker dan alleen een boek zitten doorspitten. Al gaf hij het niet toe, onbewust vond hij het misschien toch een stuk beter om zijn tijd niet alleen te zitten. "Als je me hulp nog nodig hebt, dan vraag je het maar, ik ben vaak genoeg op de studie afdeling te vinden. "

´´Dat zal ik zeker doen´´ zei Aria met een glimlach. Zich vroeg zich welaf waarom hij daar zo vaak zou zitten. Niet iedereen zou hier willen blijven zitten. Ari wou het wel vragen maar dacht het misschien verkeerd zou vallen. Ze keek naar het boek nog even. Ze waszo blij dat ze het gevonden had dan had ze de komende tijd wat te doen als ze niets van Toxic mocht doen.

Met rustige passen liep Isabella de bibliotheek binnen. Een bibliotheek was nou niet bepaald haar place to be, maar, hoe vreemd het voor haar ook is, ze had eventjes behoefte aan niemand die aan haar kop zeurde, en waar kon je beter stilte vinden dan in een bibliotheek? En wie weet, misschien kwam ze hier wel eens een interessant persoon tegen. Ze liep direct door naar een van de boekenkasten. Met haar wijsvinger gleed ze over de achterkant van de boeken, in de hoop dat ze een interessante titel zou tegenkomen. Met haar andere wijsvinger speelde ze met een plukje van haar haren.

Richard zat te lezen in een boek vol stratagiën, hij wist dat het nodig was om zijn kennis wat bij te spijkeren. Een goede overwinning moest goed voorbereid zijn. Af en toe keek hij op van de plek waar hij zat, hij zat in een achteraf gelegen kamer die speciaal voor de studerende mensen in gericht was. Heel erg op zijn gemak voelde hij zich niet, dit was niet een plek waar hij zich erg thuisvoelde.

Met een random boek in haar hand liep Isabella naar de kamer die achterin lag. Het boek had een roze kaft, daarom had ze het gepakt. Ze had geen idee waar het over ging, maar daar zal ze snel genoeg achter komen. Ze ging zitten aan een leeg tafeltje, en sloeg het boek op de laatste pagina open. Ze las altijd eerst het einde van boeken. Als ze het einde niet leuk vond, nam ze nieteens de moeite om het te lezen. Waarom zou ze? Ze liet haar blik door de ruimte glijden, langs de studerende mensen. 'Pfff,' zuchtte ze. Iedereen was zo serieus bezig. Nou ja, bijna iedereen.

Richard zag dat er een meisje met felroze haren de leeszaal binnenkwam. Hij zag al gelijk dat ook zij niet goed in het plaatje van een bibliotheek paste. Hij keek naar het felroze boek in haar handen, maar wende al snel zijn blik weer af. Hij had nu geen tijd voor dames, hij moest dit bestudeerd hebben en weer terug het veld in gaan.

Toen Isabella het einde had gelezen begon ze voorin het boek verder te lezen. Nu wist ze tenminste wie de dader was, en zou ze niet de hele tijd denken dat de verkeerde persoon het gedaan had, en op het einde erachter komen dat ze ongelijk had. Ze haatte ongelijk hebben. Ze voelde een paar ogen naar haar kijken, en keek om om te zien wie het was. Het was een jongen. Een jongen met donker haar. Hij had zijn blik al weer afgewend. 'Dit is duidelijk ook niet jou favoriete plek om te zijn, hmm?' vroeg Isabella aan hem, met een lieflijke glimlach rond haar lippen, die natuurlijk weer eens vreselijk schijnheilig was, maar zo was zij gewoon.

New
_________
Marc liep de bibilotheek binnen. Het was lang geleden dat hij er in een was geweest en hij genoot van de stilte en de sfeer die er heerste. Het was voor hem altijd iets aparts om in een bieb te komen en hij vond het ergens wel jammer dat hij er niet vaak kwam. Hij was niet echt opzoek naar iets.

sue zat aan een tafel in de bibiotheek en had een boek voor zich een dik boek en hij was ook al oud en er stond de kaart in van de hele 12 rijken en alles stond er best goed in beschreven, ze was aant kijken van het rebelen kamp na het kamp van de 13ers welke wegen try allenmaal kon gebruiken om terug te komen na de rebelen en haar gezicht stond bezorgt en ze zuchte

Marc liep nog steeds door de bieb en keek naar de boeken die in de hoge stellingen op planken stonden. Zijn vinger gleed over de titels. Veel van de boeken waren al heel oud maar er stonden ook wat nieuwere tussen. Gelukkig was deze informatie niet verloren gegaan in de oorlog. Toen zag hij een meisje verdiept in een boek staan.

sue bladerde door het boek maar kon de bladzijde die ze moest hebben niet vinden maar uit eindelijk vond ze een bladzijde waar goed het gedeelte was te zijn waar het openveld waar de rebelen zaten gevestikt en ze ging met een vinger over de bladzijde en keek na de plek waar ongeveer het kamp van de 13ers lag en ze bekeek de wegen ze wist tot try de wegen allenmaal kende dan doet ze het boek dicht en ziet een jongen

Marc keek nog steeds naar het meisje en keek gegeneerd weg toen ze opkeek. Dat had hij de laatste tijd wel vaker. Dat hij zo naar andere mensen staarde. En dan naar hun lichaamshouding enzo keek. Het was raar en marc vroeg zich af waarom hij dat eigenljk deed.

Isabella schreef:

Toen Isabella het einde had gelezen begon ze voorin het boek verder te lezen. Nu wist ze tenminste wie de dader was, en zou ze niet de hele tijd denken dat de verkeerde persoon het gedaan had, en op het einde erachter komen dat ze ongelijk had. Ze haatte ongelijk hebben. Ze voelde een paar ogen naar haar kijken, en keek om om te zien wie het was. Het was een jongen. Een jongen met donker haar. Hij had zijn blik al weer afgewend. 'Dit is duidelijk ook niet jou favoriete plek om te zijn, hmm?' vroeg Isabella aan hem, met een lieflijke glimlach rond haar lippen, die natuurlijk weer eens vreselijk schijnheilig was, maar zo was zij gewoon.

Richard was al weer in het boek 'verdiept', nouja hij was er weer in aan het verder lezen. De taal waarin het geschreven was, was ook nou niet bepaald een goed leesbare stijl waardoor het lastig was om zijn aandacht erbij te houden. Toch wist hij niet uit het boek op te kijken toen het meisje met de roze haren hem aansprak. "Dat zie je goed, maar het zal wel moeten, niet waar." antwoordde hij.

Isabella knikte. 'Jammer genoeg wel, ja.' Nog steeds glimlachte ze naar hem, waardoor de kleine kuiltjes in haar wangen zichtbaar waren, terwijl ze een plukje van haar felroze haar rond haar wijsvinger draaide. Ze wierp een blik op zijn boek. 'Is het interessant?' vroeg ze, met een knikje ernaar. Het boek dat zij aan het lezen was, was op zich wel leuk. Het probleem was gewoon dat Isabella niet zo'n lezer was.

Marc schreef:

Marc keek nog steeds naar het meisje en keek gegeneerd weg toen ze opkeek. Dat had hij de laatste tijd wel vaker. Dat hij zo naar andere mensen staarde. En dan naar hun lichaamshouding enzo keek. Het was raar en marc vroeg zich af waarom hij dat eigenljk deed.

sue keek nog even naar mark en ze voelde zich niet op haar gemak ze was eigelijk nogal wat bang na dat ze bij de 13ers had gezeten en ze keek even naar de boeken en pakte nog een boek en dan gaat ze met het boek zitten en begint er weer in te lezen maar ze blijft waakzaam

"voor andere misschien wel, maar voor mij niet." glimlachte hij, blij omdat er even wat afleiding was. Het was een stuk beter dan het verder lezen. "Veel te langdradig, maar het zal wel moeten." hj keek naar het boek wat het meisje in haar handen had, dat zag er een stuk makkelijker te lezen uit, maar niet iets voor hem. De kleur zij al genoeg, al kon dat natuurlijk een vooroordeel zijn.

Isabella lachte. 'Niet zo'n lezer zeker? Snap ik, ik zelf ook niet echt.' Ze wierp een blik op haar eigen boek, en keek de jongen toen opnieuw aan. 'Tenzij het boek echt heel boeiend is, maar dat is nogal zeldzaam. Dit ding bijvoorbeeld,' ze hield het boek dat ze in haar hand had eventjes omhoog, 'is eigenlijk best leuk. Maar ik heb nog maar de eerste twee pagina's gelezen, en de laatste natuurlijk, dus dat kan nog veranderen. Ik merk het wel.' Het verbaasde haar hoe veel ze kon praten over een boek, iets waar ze normaal gesproken nieteens naar zou kijken. 'Ik ben Isabella trouwens, of Bella, wat jij leuker vindt,' zei ze, met opnieuw een glimlach rond haar lippen.

"1opzich valt het wel mee, maar een boek met oplossingsstrategieën is niet het geweldigste leesvoer wat je kan bedenken." verklaarde hij zijn steeds afdwalende concentratie van het boek. Zijn blik ging naar het felroze boek en grinnikte "Dus jij ben ook zo'n iemand die moet weten hoe het afloopt." hij praatte redelijk zacht, omdat hijw ist dat er andere serieus aan het studeren waren. Richard stak zijn hand uit "Aangenaam Isa'bella'" hij legde de nadruk op het Bella gedeelte. "Richard." stelde hij zichzelf voor.

Isabella glimlachte en pakte zijn hand vast. 'Leuk je te ontmoeten, Richard. En je hebt zeker voor Bella gekozen, hmm?' Toen knikte ze. 'Ik kan er niet tegen als ik het héle boek het gevoel heb dat ik het snap en zo, en op het einde erachter kom dat ik alles mis had. En sowieso, als ik het einde niet leuk vind, waarom zou ik dan een heel boek gaan lezen om uiteindelijk bij een teleurstellend einde te komen? Dat is alleen maar irritant.' Ze knikte, om haar eigen uitspraak te bevestigen. Daarna keek ze hem vragend aan. 'Oplossingsstrategieën, hoezo dat?' vroeg ze nieuwsgierig.