De nationale bibliotheek van Vario

Deze bibliotheek is over alle 12 rijken bekend. Ze hebben duizenden en dan ook duizenden boeken. Allemaal netjes geordend op afdelingen en op het alfabet. Het gebouw is enorm en doet je van buiten af aan een museum denken. Als je binnenkomt kom je eerst in een grote hal. Daar staat een enorme desk met enkele medewerksters aan wie je hulp kan vragen op welke afdeling je welk soort boek kan vinden. Vanuit de hal kan je naar verschillende afdelingen die weer verdeeld zijn in afdelingen. Ook zijn er trappen die naar hogere afdelingen leiden. Het is een prachtig gebouw, met de meest bijzondere boeken. Maar niet alle boeken mogen ingezien worden, dit omdat sommige al zo oud zijn dat ze bijna uitelkaar vallen of ze in stof zullen vergaan.

regels: niet te veel herrie en zeker niet vechten. Ga ook netjes met de boeken om.

Aria liep door de hal naar de desk. Ze was hier nog niet eerder geweest. Maar ze wou meer uitzoeken naar de afbeeldingen die in het ondergronds meer waren. Het zou fijn zijn als ze er achter zou komen. ´´Ehm sorry mag ik iets vragen. Heeft u een boek over ondergronds meer in het rijk van de leeuw´´ vroeg Aria beleefd. De vouw keek op en schudde haar hoofd.

Orlando stapte de bieb binnen en zag de grote hal. Hij liep door en kwam uit bij de boeken. Hij liep naar de richting van de dierenboeken, en hij keek rond. Hij zocht een boek met informatie over vissen en dolfijnen, om meer over ze te weten te komen, ook doordat hij benieuwd was geworden door het voorval van pas. De bijzondere vis had hij niet meer gezien, en hij was ook benieuwd wat voor soort dat was.

In een warm leeshoekje van de bibliotheek zat Matthew in een lekkere stoel die waarschijnlijk al jaren als leesstoel in dienst was in de bieb. Hij sloeg de ritselende bladzijde van het boek om. Het boek dat hij aan het lezen was ging over de invloed van bepaalde mensen uit de geschiedenis op het hedendaagse leven. Het was niet het beste boek waar hij ooit uit gelezen had, maar het was een goed boek om de geschiedenis te leren begrijpen, en de loopv an de geschiedenis.

´´Heeft u dan een bok over het verleden van de twaalf rijken´´ vroeg Aria maar. De vrouw knikte en keek om naar een jongen die blijkbaar zat te lezen. ´´Alleen zit hij het te lezen´´ zei ze rustig. Aria wist dat het onbleefd was maar ze liep gewoon naar de jongen to. ´´Sorry at ik stoor terwijl je leest maar kan ik het boek na jouw lenen´´ vroeg ze beleefd.

Matthew draaide zich verschrikt om toen er iemand hem aansprak. Tot zijn verbazing stond er een meisje achter hem. "Pardon, wat zei je?" vroeg hij op dezelfde nette toon waarop het meisje hem aangesproken had. Hij ging wat rechterop zitten en keek het meisje bestuderend aan.

Blijkbaar liet Aria de jongen schrikken merkte ze op. Dat bedoelde ze niet zo maar goed daar kon ze niets aan doen. ´´Ik wou vragen of ik na jouw dat boek mag lenen´´ zei Aria terwijl ze op het boek wees. Ze hoopte dat ze wat meer over het ondergronds meer en de schilderingen kon leren. Ze keek benieuwd naar de jongen.

Matthew knikte was verbaast. Zo vaak gebeurde het niet dat iemand hem aansprak, eigenlijk was dit 1 van de eerste keren, en laat staan om zo'n boek te kunnen lezen. "Natuurlijk mag dat." zei hij beleefd. "Maar als ik zo vrij mag zijn, waarom heb je dit boek dan nodig? Het is niet zomaar een boek om tussendoor te lezen." hij glimlachte wat verlegen.

Aria dacht even na hoe ze het zou zeggen. Ondertussen pakte ze een stoel en ging ze er op zitten. ´´Ken jij het ondergronds meer ? Daar zaten tekeningen van vroeger en ik vroeg me af of ik er meer over kon vinden´´ zei Aria eerlijk. Ze keek de jongen recht aan met een aardige glimlach. Ze vond raar dat hij zo verlegen was maar zei er niets over.

Matthew wachtte rustig af tot het meisje naast hem zat. "Ik heb er wel eens van gehoord, is dat niet in het Rijk van de leeuw? Maar ik ben er nog nooit geweest." glimlachte hij verontschuldigent. Het meisje leek hem op zich wel aardig, tenminste niet iemand die het beok uit zijn handen trok en er mee vandoor zou gaan. "Ik geloof dat er wel wat over in staat." hij bladerde snel door het boek door, in het begin stonden verschillende kaarten over natuurverschijnselen waar belangrijke gebeurtenissen hebben afgespeeld. Uiteindelijk kwam hij bij een plaat uit waar het meer op geschetst was en een stuk tekst bij geschreven was.

´´Ja daar ligt het´´ zei Aria met een glimlach. Ze was blij dat de jongen haar wou helpen. Dat zou haar tijd schelen maar ze had ook tijd genoeg. ´´Ik ben trouwens Aria´´ zei Aria tussendoor. Ze wou kijken wat er in stond. Langzaaam leunde ze naar voren waardoor ze uiteindleijk in de lucht zweefde. Maar dat had ze zelf niet door.

Matthew schoof het boek wat in de richting van het meisje dat zich voorstelde als Aria. Hij glimlachte weer wat verlegen. Ïk ben Matthew." zei hij terwijl zijn blik naar het ondertussen zwevende meisje ging. "heb..." hij stopte heel even, misschien mocht hij het niet vragen, maar het zou nog stommer zijn als hij zijn vraag niet af zou maken. "Heb jij magie?" hervatte hij zijn vraag.

Nu kon Aria het beter zien dus schoof ze weer licht op de stoel. ´´Ehm ja´´ zei Aria met een glimlach. Ze vond het nog steeds leuk dat ze magie had. ´´Ik heb Lucht en ijs al kan je me aanraken´´ zei Aria als grap. Sommige mensen dachten meteen bij is een ijskoningin. Maar zo had niemand haar nog beschreven.

Matthew glimlachte beleefd om de grap, hij wist zichzelf geen houding te geven. Hij sprak bjna zelden met mensen, vooral niet vrijwillig zoals nu. "Wat zoek je precies over het ondergrondse meer?"vroeg hij met zijn ogen weer op het boek gericht. "Zoek je een speciale gebeurtenis?" hij was nu op de helft van het boek, maar met een beetje geluk had hij er al wat over gelezen.

Unique stapte voorzichtig de bibliotheek binnen en keek een beetje in het rond. Ze trok haar jas uit en hing die aan de garderobe, daarna liep ze verder door de hal, totdat ze bij de deur kwam die naar de grote hal met alle boeken kwam. Ze opende de deur voorzichtig en keek schichtig in het rond, alsof ze op de vlucht was voor iemand. Toen ze niemand zag deed ze de deur verder open en ging de kamer binnen.

´´Ehm overde vorige oorlog met magiers´´ zei Aia rustig. Ze waren e bijna zeker van dat het daarover ging. Snel probeerde Aria alles te lezen van een bladzije maar zo snel was ze ect niet. Dus wachtte ze maar tot Matthew iets zou vinden. Het leek meer iets voor hem dan voor Aria zelf vond ze.

Unique liep gauw tussen de boekenkasten door, maar stopte met lopen toen ze een stem hoorde. Ze keek voorzichtig om de hoek van de kast, en zag Aria daar in een boek bladeren. Er stond ook een jongen naast, waarvan ze de naam niet wist. Voorzichtig bestudeerde ze Aria en de andere jongen voordat ze besloot om naar hen toe te lopen.

@unique, alexis en unique gingen toch ook ergens meeten?
-
"Ik weet niet of daar veel over te vinden is. " zei Matthew bedachtzaam. Veel van die boeken waren in al die duizenden jaren verloren gegaan, en veel informatie was er ook niet over te vinden, hooguit dat er iets kapot was gegaan in die oorlog, maar geen specifieke details. Matthews ogen racede over de bladzijde, het ging hier nog meer over het ontstaan. Hij sloeg de bladzijde om, "veel staat er niet in, tenminste niet bij dit meer." zei hij verontschuldigend. Dit ging over een koning of iets dergelijks die hier een verdrag getekend had over de handel.

Aria was natuurlijk teleurgesteld dat er niets over te vinden was. Het was natuurlijk ook veel te gemakkelijk gedacht dat ze het zo maar kon vinen. ´´Weet je dan misschien een boek over oude symbolen rond die tijd´´ vroeg Aria met een verontschuldigende glimlach. Als ze dat had kon ze het zelf nog heel misschien vinden.
-------------
hoe kent Unique Aria ?

Matthew keek haar wat verbaasd aan "Waarvoor wil je dat weten dan?" de vraag was eruit voor hij er erg in had, eigenlijk wilde hij zijn neus niet in andermans zaken steken. Daar zou hij veel te veel mee opvallen, vooral met mensen met magie. Al jaren probeerde hij zijn gave verborgen te houden. "Misschien hebben ze ze wel, maar dat staat op een andere afdeling." praatte hij snel over zijn vorige vraag heen. "Als je wilt, loop ik wel even mee."

@ matthew, ahah ja dat klopt :a
Maar ik zal jullie niet meer storen, haha (:

-

ik vind het niet erg als je stoort maar het was een vraag
------------------------------------
´´Dan probeer ik het zelf uit te zoeken en dan ga ik een boek schrijven. Zoat andere het kunnen lezen´´ zei Aria met een rote glimlach. Natuurlijk was dat wel overdreven al kon het gebeuren. Maar zo ver dacht Aria niet ze wou alleen weten wat er gebeurd was. ´´Dan gaan we gezellig samen kijken´´ zei ze terwijl ze op sprong.

Orlando was inmiddels bij de dierenboeken en speurde de rijen af. Hij moest de d-boeken, van dolfijn hebben, en de v-boeken, van vissen. Dinosaurussen, Alle Dieren van de wereld, Dromedarissen ging het in Orlando's gedachten. ah, dolfijnen. Hij pakte het boek en bestudeerde de inhoud.

hadden ze elkaar al voorgesteld eigenlijk xD?
-
Matthew glimlachte, hij mocht het meisje wel. Ze negeerde hem tenminste niet zoals de meeste mensen deden die hij tegenkwam. Hij schoof de stoel naar achteren waarop hij zat en liep achter het meisje aan. "Hier moeten we de trap op." wees hij, blij dat hij de weg hier helemaal uit zijn hoofd kende. Hij was hier zo vaak geweest dat hij elke afdeling kende, misschien niet als zijn broekzak, maar goed genoeg.

Ja dat hadden ze al gedaan
---------------------------
´´Oke dan´´ zei Aia terwijl ze glimlachend de trap op liep. Ze was benieuwd eigenlijk waarom Mattew alles zo goed wist. Hij werkte hier niet dus moest hij wel vaak hier komen. Hij zou wel in de buurt wonen en van boeken houden bedacht Aria. Toen ze de trap op was en zag nog een gang van boekn besefte ze pas hoe groot het eigenlijk was.