Arra's optrekje- rijk van de vissen

"Wat erg voor je." Zei Alois en hij ging naast Arra zitten en pakte haar hand. "Ik wou dat ik je kon helpen." Aan de blauwe gloed rond Arra kon Alois zien dat het echt een probleem was. Alois keek Arra aan en merkte nu aan de vlinders in zijn buik dat hij Arra echt leuk vond. Hij pakte Arra's gezicht tussen zijn handen en keek haar aan. Hij deed zijn ogen dicht en bracht zijn hoofd naar voren tot zijn lippen die van Arra raakte.

Arra voelde de handen van Alois om haar gezicht. Niet lang daarna de warme lippen. Eerst verscheen er een blije uitdrukking op haar gezicht, maar die veranderde snel in boosheid en verwarring. "Je was er toch niet aan toe!" schreeuwde ze boos. Alois had haar met die kus erg verward. "Ik ben weg" zei ze en liep richting kamerdeur.

"Alsjeblieft Arra!" Riep Alois wanhopig. Hij dacht dat dit haar blij zou maken. "Alsjeblieft ik besef nu dat ik meer van je hou dan dat ik ooit van Ichigo of Loki heb gedaan!" Hij rende naar Arra toe en pakte haar bij haar arm."Arra ik hou van je." Zei Alois tegen haar en hij draaide haar voorzichtig in zodat hij haar kon aankijken. "En ik weer dat jij ook van mij houdt." Vervolgde hij. Wanhopig zocht Alois in Arra's ogen naar bebestiging.

Arra keek naar de grond. De grote krokkedillentranen liepen over haar wangen en drupten voor haar op de grond. "Nee, dat doe je niet" zei ze. "Dat kun je niet" zei ze. Ze begon hevtig te trillen. "Dat kun je niet" zei ze nu zachter, ze kon nauwelijks praten door de brok in haar keel.

Geschrokken keek Alois aan. Waarom geloofde ze hem niet? "Jawel Arra! Ik kan het wel!" Zei hij en je hoorde zijn averdriet in zijn stem. "Arra ik beloof het je! Ik beloof in met heel mijn hart van je te houden! Alsjeblieft geloof met! Ik beloof je dat ik van je kan houden. En ik hou ook echt van je." Alois stem brak nu en de tranen drupte weer over zijn wangen.

Arra had een leegt in haar ogen. Ze had zich nog nooit zo gevoeld, maar dat maakte niet uit. Ze was gestopt met huilen. Ze keek op naar Alois, zodat hij de leegt in haar ogen kon zien. "Het spijt me Alois, ik bedoel dat ik je niet van me kan laten houden" zei ze, een beetje verbitterd" Ik liet me net gaan, dat had ik niet moeten doen... Jij maakt mij verward, eerst niet, daarna opeens wel, nu weet ik niet wat ik van je moet denken.."

Alois keek in Arra's lege ogen. Het deed hem pijn die leegte in Arra's ogen te zien. "Maar waarom kun je niet van met houden? Waarom?" Vroeg Alois en hij veegde de tranen weg ookal wist hij dat het geen zijn hadm hij had gedacht dat Arra echt van hem hield en bij hem zou blijven. Dat hij eindelijk het geluk had gevonden en niet meer alleen hoefde te zijn.
__________
Houd je aan het plan hea! En dit was voor Gabriel dus die kun je er niet bijhalen...

Ik haal Gabriel er niet bij!!
-----

Arra kreeg wat kleur terug in haar ogen. Ze keek naar Alois. "Maar je maakt me verward, ik weet niet wat ik van je kan verwachten en wat ik van je moet denken!" riep ze verward, ze pakte haar hoofd vast met haar handen. Ze schudde haar hoofd verward heen en weer.

"Ik zal van je houden en je beschermen! Ik zal alles voor je doen! Echt waar! Alles! " zijn Alois en hij viel op zijn knien meer. "Zeg met wat ik moet doen! Alsjeblieft Arra zeg het met! " zei Alois wanhopig en hij legde zijn hoofd in zijn handen.

Arra knielde bij hem neer. "Je moet niet met me omgaan, ik ben een fout mens" zei ze teleurgesteld in haar zelf. Ze keek naar Alois en nam hem in haar armen. Ze stond op en trok Alois mee naar het grote bed. Ze legde hem neer en ging naast hem liggen.

Alois liet alles gewoon toe en lag nu op het bed. Hij kroop naar Arra toe en legde een arm in haar heen. "Je bent geen verschrikkelijk mens." Zei hij zacht. "Jij bent het liefste meisje dat ik ooit heb ontmoet enzelfs als je met verbied met je ik te gaan zou ik het niet kunnen." Hij kon het niet begrijpen dat Arra zichzelf gevasrlijk noemde. Arra was zou onschuldig als maar kon.

Arra voelde de arm om haar heen. Ze ging boven op Alois liggen en begon hem innig te kussen. "Dan wil ik het goed maken, alvast voor als ik iets fout doe." zei ze zachtjes.

Alois glimlachte en zoende Arra terug. "Jij kunt niks fout doen Arra. Niks." Alois dloeg zijn armen stevig in Arra heen en drukte haar tegen zich aan. Hij zou Arra nooit meer laten gaan. Nooit meer. Alois handen schoven langs arra's middel en bleven daar even rusten. Alois zocht Arra's lippen en drukte er een kus op steeds weer op nieuw

Laten we nu het gedeelte doen waarbij we geen details laten merken...
----
Na een poos rolde ze van hem af. Ze zuchtte. "Ik hou van je" zei ze tegen Alois "maar ik zou het niet moeten.. genoeg daarover" Ze zoende hem.

Goed idee xD
_____________@@
alois zuchte diep en keek Arra gelukkig aan. Hij voelde dat Arra bij hem hoorde. Hij zoende Arra terug en kuste haar zacht in haar nek. "Ik zal altijd van je houden Arra. Altijd." Alois deed zijn ogen dicht en zoende Arra nogmaals.

Arra was moe geworden en draaide zich van Alois weg. "Welterusten" zei ze zachtjes. Ze sliep vrij snel in. Ze had een verschrikkelijke nachtmerrie. Ze woelde heen en weer en het zweet stond op haar voorhoofd. Ze had koorts.

Alois glimlachte en gaf Arra en kusje op haar voorhoofd. "Weltrusten mijn liefste." Fluiterde hij en hij rolde zich op tot een balletje in te gaan slapen. Hij deed zijn ogen dicht en viel Al snel in slaap. Naar een tijdje werd hij wakker doordat Arra naast hem lag te woelen.

Arra begon te grommen. Nog even en ze zou exploderen, tenminste dat voelde zo. Ze bleef heen en weer woelen. Ze gromde luid. Ze had een vreselijke nachtmerrie. Haar koorts steeg. Ze begon bijna te ijlen.

Alois draaide zich naar Arra om. Hij zag dat ze heel erg lag te zweten. "Het Arra. Gaat het wel met je? " Alois was ongerust. Arra keek erg ziek. Hij duwde zich omhoog op zijn eleboog en legde zijn hand op Arra's gezicht.

Arra voelde nauwelijks de hand van Alois op haar hoofd. Ze opende haar ogen en keek hem wanhopig aan. Ze begon wartaal te spreken. Ze wou Alois vertellen wat voor nachtmerrie ze had, maar ze ijlde door de koorts. Ze sloot haar ogen weer en begon haar hoofd wild heen en weer te schudden.

Met een rijk ging Alois rechtop zitten. Arra was echt heel erg ziek. "Arra! " riep hij wanhopig. Hij stapte vlug het beschermen uit. Wat moest hij doen! Alois ademde diep in. Hij moest weer rustig worden. Anders kun hij niet nadenken. Arra had water nodig! Dat was het. Alois tilde Arra op uit het beschermen en droeg haar naar de badkamer.

Arra voelde de sterke armen van Alois om haar heen. Hij tilde haar op en nam haar mee. Ze voelde water op haar gezicht lopen. Nee, dacht ze, geen water. "Nee" zei ze zachtjes" geen water...alsjeblieft....Alois, geen water..." Ze wou geen water, ze hield niet van water en de kou vond ze ook niet fijn. "Te..te koud.."

Alois hoorde wat Arra zei en stopte meteen met het water over haar gezicht deppen. "Wat moet ik dan doen Arra? Zeg het met alsjeblieft" zei Alois wanhopig. Als Arra geen water wou wat moest hij dan doen? Arra haar gezicht stond nogsteeds nat van het zweet.

Arrra zuchtte luid. "Leg me terug in bed..en laat me slapen" zei ze. Ze glimlachtte zachtjes naar Alois. Ik hoop dat dat helpt, dacht ze bij zichzelf.

"Weet je het zeker? " vroeg Alois bezorgd. Hij tilde Arra meteen van de grond op. Ze voelde ontzettend koud aan. Alois duwde Arra dicht tegen zich aan. Zou zou ze misschien wat warmer blijven. "Je bent zou koud." Fluisterde Alois zachtjes tegen Arra.