Het grote plein --- Rijk van de Stier

Aria zag dat Peeta hem aan de eigenaar wou verkopen. Ze had daar eigenlijk nooit aan gedacht om tkeningen te verkopen. ´´Verkoop jij je tekening. Ik ben zo dom om ze altijd te houden´´ zei Aria met een halfe dwaze glimlach. Al had het haar geheugen terug gebracht waar ze nog altijd heel blij mee was. Anders zat ze nu nog bij het dertiende.

Peeta knikte vrolijk en zei "Ja, ik ga geen mensen schilderen om daarna in te lijsten en op de voordeur te hangen. Dan doe ik liever portretten." Hij nam een grote slok van zijn cola en ging toen wat meer onderuit zitten. Hij tikte met een nagel tegen het glas, maar lette op dat hij dat niet te hard deed.

Ze weten elkaars namen nog niet, toch ?
---------------------------------
´´Niet op de voordeur maar wel ergens´´ zei Aria die er niet helemaal mee eens was. ´´Trouwens ik ben Aria´´ zei Aria er maar snel bij. Ze dacht dat ze zich zelf nog niet had voorgesteld en ook wist ze de jongen zijn naam niet. Glimlachend stak ze haar hand uit als beleefd gebaar. Wat was ze de laatste zes jaar veel verandert.

new
------
Aria liep weer naar het plein toe. Het sneeuwde weer waar Aria niet voor gezorgd had ! Al vond ze niet erg om in haar bikini rond te lopen het was verkeerd voor de baby´s dus had ze een jas aan. Al waren er niet veel mensen om te tekenen. Het was nog steeds een prachtig aan zicht met al die sneeuw. Rustig ging Aria op de fontein zitten en begon te tekenen.

Gytha liep rond. Ze had James in de wagen liggen aangezien hij sliep. Ze had een glimlach op haar gezicht en om niet heel erg op te vallen een dunne jas aan, die wel open stond. James was natuurlijk warm aangekleed. Gytha glimlachte en keek rond. James gaapte en stopte zijn duim weer in zijn mond. Op het moment was Gytha niets meer dan een trotse moeder.

Opeens zag Aria een moeder met ene kind lopen. Ze kon niet laten om hun ook in de tekening te verwerken. Het zag er zo schattig uit. Natuurlijk hoopte Aria dat het over een paar maanden ook zo bij haar was. Met vier kleintjes in haar handen. Of om haar heen zwevend. Dat zag ze dan wel. Meteen zat Aria met een grote glimlach verder te tekenen.

Gytha liep naar de fontein. James was ondertussen wakker geworden en ging op de rand zitten. Ze haalde hem uit de wagen en wiegde hem een beetje heen en weer. 'Ga maar weer slapen lieverd.' zei ze glimlachend tegen hem. Ze streek door zijn zijn haartjes. Ze waren pikzwart zoals die van zijn vader in tegenstelling tot de hare.

Aria was net klaar met haar tekening en keek er trots naar. Het zag er echt gezellig uit. Jammer dat de vader er niet op stond want dan zou het helemaal perfect zijn. Rustig stond ze op en liep ze naar de vrouw toe met het kindje. ´´Ehm sorry dat ik stoor maar ik wil graag jullie dit geven´´ zei Aria terwijl ze de tekening uit stak. Ze had genoeg tekeningen thuis dus als dank dat ze hun mocht tekenen wou ze het wel weg geven.

Gytha keek op en glimlachte. Ze ondersteunde James met een arm en pakte de tekening voorzichtig vast. 'Wow. Hij is echt prachtig. Zijn James en ik dat? Ik vind het echt heel erg knap van je.' zei Gytha glimlachend. Ze keek naar het meisje. 'Bedankt.' zei ze glimlachend. 'Ik ben trouwens Gytha en dit is James.'

Aria was blij dat hun er ook blij mee waren. Het was hun tekening dus hun mochte doen wat ze wouden zlefs verscheuren. Al zou Aria dat wel heel erg vinden. Maar dat was niet de zaak. ´´Ik ben Aria´´ zei Aria glimlachend. Ze keek even van James naar Gytha. ´´Wacht eens ken jij een Vio´´ zei Aria die nog een gesprek herinnerde met haar.

Gytha's glimlach werd iets groter. 'Ja!' zei ze vrolijk tegen haar. 'Dat is mijn vriendin.' Ze vond dat ze haar zo wel kon noemen. Gytha glimlachte en legde de tekening in de wagen naast James die weer slie. Toch ging ze nog wel met de wagen heen en weer aangezien hij dan wat lekkerder sliep.

´´Dat is grappig ik heb haar vandaag nog ontmoet en toen hadden we het ook over jouw gehad. Al wist ik niet dat je een zoon had´´ zei Aria terwijl ze ook op de rand ging zitten. Zelf legde ze natuurlijk weer haar hand op haar buik. Het was een soort van gewoonte geworden. Als of ze elk uur wou kijken of ze er nog waren.

Gytha glimlachte. 'Ah, wat leuk. En nee, ze heeft hem ook nog niet gezien. Maar ik had het al wel verteld. Maar zo te zien ben jij ook zwanger. Van hoeveel en heb je er veel zin in?' vroeg ze Aria glimlachend. Zelf was het dan wel ongewenst geweest maar ze was heel blij met James, ongelooflijk blij.

´´Ik denk dat het gewoon niet ter sprake was gekomen´´ zei Aria glimlachend. Aan Gytha kon Aria goed zien dat ze bij elkaar paste. Ze waren allebei even blij met elkaar. ´´Ehm waarcsijnlijk krijg ik er vier´´ zei Ariavoorzichtig. Veel mensen schrokken van het aantal maar dat maakte haar niet uit. ´´En natuurlijk heb ik er veel zin in´´ zie Aria mt een grote glimlach.

'Dat is veel. Ik hoop dat het allemaal goedkomt voor je.' zei Gytha glimlachend. Ze wist wel dat de meesten er blij mee waren. Ze vond het knap van Aria dat ze het volhield met vier. Gytha dacht even aan Vio, James zou waarschijnlijk opgroeien met twee vrouwen. Gytha keek naar Aria. 'Wel voorzichtig doen hoor.' zei ze glimlachend tegen haar.

Aria rolde overdreven met haar ogen. ´´Geloof me ik kan best goed voor mij zelfzorge´´ zie Aira. Met een paar uitzonderingen had ze wel vertrouwen dat ze zich zelf kon beschermen. Haar krachten kon ze zonder veel te bewegen gebruiken dus was dat niet zo moeilijk. Toch bleef Aria glimlachen bij het idee dat ze vier kleintjes had.

Gytha glimlachte. 'Natuurlijk wel. Maar een vierling is gevaarlijk. Ik snap het best als je gek wordt van de zorgzame mensen maar ik denk dat ze wel goed hun best doen. Maar ik zal niet te zorgzaam zijn. Ik denk dat ik je wel geloof als je zegt dat je voor jezelf zorgen kan.' zei Gytha glimlachend tegen Aria. Ze ging nog steeds met de kinderwagen heen en weer.

Eigenlijk had Aria er niet over na gedacht dat het gevaarlijk voor haar kon zijn. Ze was te blij met de baby´s zelf dat ze daar natuurlijk niet aan gedacht had. ´´Ik denk dat ik me nog steeds red´´ zei Aria met een glimlach. Ze moest wel vond ze zelf. Natuurlijk zou ze anavond ook wel tot de schepper bidden dat het goed zou komen.

Gytha glimlachte. 'Mooi zo.' zei ze glimlachend. 'Zou ik op babybezoek mogen komen als ze geboren zijn. Natuurlijk wel als jullie er klaar voor zijn hoor.' vroeg ze aan Aria. Het zou haar leuk lijken aangezien ze het zelf maar half had meegemaakt. Ze was te uitgeput geweest. Haar bevalling had met weeën erbij 24 uur geduurd. Het was zwaar geweest maar het waard.

Aria dacht even na. Vio zou haar en de kleintjes toch niet aanvallen dus moest ze ook maar Gytha er in vertrouwen. ´´Als je ze niets aan doet´´ zei Aria waarschuwend. Maar daarna begon ze te glimlachen wat liet zien dat ze het niet zo dreigend bedoelde. Ze vond het niet erg dat mensen kwamen al zou het niet een mooie uitdrukkking achter laten. Er zouden vier wezentjes worden geboren wat je zeker kan vieren.

Gytha glimlachte. 'Nee, als ik jou of de kleintjes iets aan had willen doen had ik dat allang gedaan.' zei Gytha schouderophalend. Ze keek naar James die diep in slaap was en ze streek langs zijn gezicht. 'Je zult me wel zien verschijnen. Als ik kom dan zie je me.' zei Gytha heel eerlijk tegen Aria. Ze keek even naar James, hij leek heel veel op zijn vader.

´´En hoe wil je komen als je niet weet waar ik woon´´ zei Aria droog terwijl ze naar de sneeuw kee. Dit was eigenlijk haar favoriete deel van het jaar. Dus was ze extra blij met de sneeuw. Verder keek ze op zij naar Gytha en was benieuwd hoe ze zou reageren. Eigenlijk was ze niet van plan om te vertellen waar ze woonde aan een dertiener.

Gytha grinnikte. 'Je hebt gelijk. Misschien is het niet handig als ik weet waar je woon. Misschien is het beter als ik je weer een keer ergens tegen kom. Dat is veiliger voor ons beiden.' zei Gytha tegen Aria. Ze keek even naar haar en daarna weer naar James. Ze glimlachte een beetje om hem. Ze snapte wel dat het niet handig was als ze het adres wist.

´´Dat is slimmer ja´´ zei Aria met een glimlach. Haar schuilplaats laten weten aan een dertiender was niet slim wist ze wel. Al was er nog grote kans dat ze hun dan nog niet zouden vinden omdat je zo makkelijk verdwaald in de gangen. Behalve als je de plattegrond wist net als Gale en Aria. Maar daar dacht ze even niet aan. Het zou toch nog wel een lange tijd duren.

Gytha knikte. 'Misschien is het beter als ik ga zodat James naar bed kan. Het is niet heel goed als hij slaapt in de kou.' zei Gytha tegen Aria. Ze keek even naar haar. Ze zou Aria vast wel weer een keer tegen komen, dat wist ze haast zeker. Gytha glimlachte een beetje naar Aria. Ze beet even op haar wang.