Witte bloesem bos - Het rijk van de Stier

Alain knikte. 'Ik ben een jaar geleden ontsnapt. Mijn broer wist dat niet, dus had ik een tijdje rust. Maar ik ben hem vandaag tegen gekomen... Ik-Ik probeerde hem nog over te halen, en te zeggen dat wat hij deed fout was, maar hij luisterde niet. Hij zwoor dat-dat hij me zou vermoorden... Ik haat hem!'

"iedereen maakt voor zich zelf een keuze jongen,"zegt try en keek de jongen aan en hij zuchte,"de meesten krijg je niet van die keuze af, dat heb ik ook als ik een keuze heb gemaakt zal en blijf ik door gaan...dat voel ik al..al weet ik niks meer"zucht hij dan en dacht aan zijn geheugen die hij kwijt had

'Maar het is mijn broer! Mijn bloedeigen broer!' riep Alain kwaad uit. 'Die verraad je toch niet!? Die probeer je toch niet te vermoorden!?' Hij sloeg met zijn vuist op de grond, en zijn gezicht vertrok toen zijn vuist op de grond neer kwam.

"doe je zelf geen pijn daar berijk je niks mee, alleen tot je eerder in zijn handen komt"zegt try rustig en keek hem aan,"normaal gezien doen die dat niet maar niet iedereen is het zelfde...en dan heb je een verader er tussen, en ik vind het erg voor je tot het bij jou gebeurt, als ik jou was zocht ik beschutting bij de rebelen"zegt hij en hij gaat recht staan en keek rond

Alain zuchtte diep, maar knikte toen toch. 'Goed idee... Ugh, sorry dat je mijn problemen moest aan horen. Waarschijnlijk heb je er zelf nog meer.' zei hij en leunde achterover, tegen de stam van de boom. Hij wreef over de zijkant van zijn hand, en keek op naar hem. 'Toch bedankt dat je me hielp. Ik ben Alain.' Hij schonk hem een glimlach.

"nou..eerlijk gezegt ik weet niet meer wie ik ben, dus meer pronlemen heb ik niet dan die enne"grijnst try naar de jonge en hij gaat met een hand door zijn hoofd"nou ik ben try...mijn achternaam weet ik niet die hebben ze me nog niet gezegt"zegt hij en hij dacht na aan wat alexis hem allenmaal vertelt had

Alain grijnsde, maar die stierf weer weg toen hij zei dat hij zijn achternaam niet meer wist. 'Wie heeft dat nog niet gezegd?' vroeg hij een beetje verbaasd. Was deze jongen zijn geheugen kwijt geraakt? Dat bleek wel zo te zijn.

luister ik doe je niks want ik heb daar geen bevel voor gekregen dus ik ga er van uit tot jij mij ook niks doet als ik de naam zeg" zegt try dan rustig,"het is een vijand van je, alexis..ik ben een 13er"legt try voorzichtig uit en je merkt aan hem tot hij niet wilde vechten met alain

Alain sprong overeind toen hij hoorde dat Try een 13er was. Hij was door zijn broer ontzettend wantrouwig geworden, en vertrouwde 13de Rijkers ook niet meer. 'Alexis... ik kon het weten.' Die naam was hem wel bekend. 'Maar wil je wel bij het Dertiende Rijk horen?' vroeg hij toen en keek op naar Try, een wantrouwige blik in zijn ogen, ookal merkte hij dat Try niet wou vechten.

try deed enkel een stap behoudzaam achter uit"eerlijk gezegt weet ik niet wat ik wil, dat moet ik nog ontdekken of betergezegt op nieuw herdekken want ik weet niet wie ik ben geweest alleen mijn naam" zegt hij en keek alain aan"ik vind het erg tot je pijn gedaan is al weet ik niet goed meer wat het is al weet ik wel tot ik het gehad heb"zegt hij en deed een stuk van zijn shirt omhoog en je zag littekens

Alain beet op zijn lip. 'Misschien ben je ooit in de kerkers gegooid. Mensen worden daar gek. Misschien ben jij daar ook je geheugen verloren, al weet ik dat niet zeker. Als ik nog iets langer was gebleven zou ik hier niet staan.' zei hij, en deed zijn eigen shirt ook een stukje omhoog. Ook hij had een heleboel littekens, duidelijk van zwepen en mes sneden. Hij keek weer naar Try, en voelde zich iets vertrouwder door zijn verhaal. 'Ik kan trouwens telekinese... misschien kan ik je daarmee helpen?'

die kunnen geen geheugens terug halen of laten verdwijnen:p dat had try eerst willen doen hij wilde alles vergeten maar dat ging niet en dan gebeurt het bij toeval:P
---

"sorry ik weet echt niet wat er is gebeurt, en aangezien ik wakker werd bij alexis en nog 2 meiden denk ik niet tot ik in kerkers heb gezeten, ze zeiden tot ik in hun leger zit...dus wie weet heb ik het daar op gelopen"zegt try maar je zag tot hij het niet zeker wist."en dat helpen vind ik heel aardig maar alles is gewoon weg"zegt hij dan en keek alain aan"echt ik vind het erg voor je"zegt hij weer en hij meende het. en hij keek rond hij moest zo maar weer terug gaan het werd al donker en hij kon de weg nog niet goed

Alain keek hem aan en luisterde naar zijn verhaal. 'Ze kunnen natuurlijk ook liegen. Je kunt nooit zeker zijn van wat ze zeggen...' zei hij en kon zien dat hij het niet zeker wist. 'Misschien moet je gewoon een tijdje alleen zijn. Weg van deze oorlog. Ik was een tijdje terug ook neutraal, maar nu zit ik bij de rebellen, al was het beter toen ik nog neutraal was. En het geeft niet. Echt. Het is wel een nare herrinering, maar ik kan de tijd niet terug draaien...'

try keek alain aan, "ik weet het niet ik kan ze ook niet in de steek laten en jij kan ook liegen iedereen kan liegen maar ze hebben me wel geholpen"zegt try, "het spijt me maar ik ga terug misschien zien we elkaar nog eens en voor nu blijf ik daar en mog ik mijn geheugen terug krijgen of iets anders wie weet wat ik dan kies toch nog bedankt en het gaat je goed" zegt hij en loopt dan weg

Alain knikte. 'Oke, hopelijk zie ik je nog.' zei hij en glimlachte naar hem, wat voor Alain betekende dat hij Try aardig vond, en dat ze misschien vrienden konden worden, ondanks deze oorlog. Ook hij draaide zich om en liep weg.