Acquaville - Rijk van de Schorpioen

Acquaville is een stadje vlakbij Talia. Het beste restaurant van heel het Rijk van de Schorpioen bevindt zich hier. Ook is er een groot waterpretpark en er zijn leuke winkeltjes en kleine cafétjes. Er is van alles te doen en te beleven. De stad is al erg oud en als je je neus goed gebruikt kun je dit zelfs ruiken.

Aantal: onbeperkt
Regels: je mag vechten, als je maar niet al te veel kapot maakt
Level: /

Isis struinde al een tijdje rond in het mooie stadje. Naast haar vloog haar draak Basil in de vorm van een uil. Ze had al een hele middag met hem gevlogen dus toen ze Acquaville zag liggen was ze gelijk geland. Ze was net bij een heel goed restaurant gaan eten en wandelde nu door de steegjes terwijl ze de oude huizen bewonderde.

New
-==========
Gale kwam net boven bij de glijbaan aan toen iemand tegen hem zei "He gozer, ik wil ff voor." Er ging een jongen voor hem staan met zijn vrienden. Gale zuchtte onmerkbaar en toen de jongens voor hem aan de beurt waren liet hij het water, wat naar beneden moest stromen, tegen. Langzaam begon het platform onder water te lopen.

Alois liep de trap op naar de glijbaan. Ineens zag hij Gale staan. "GALE!" Riep hij enthousiast. Hopelijk herkende hij hem nog. Alois rende nu de trap op. Hij zag hoe de jongens voor hem Gale opzij duwden. Boos keek hij naar hun.
Toen ze de glijbaan in liepen stuurde hij een kleine windstoot tegen de kont van de achterste jongen. Alois grijnsde breed en keek weer naar Gale.

Gale keek om en zag een jongen staan. Hij dacht even na of hij zich kon herinneren wie het was. "Alois?" vroeg hij onzeker. Hij grijnsde toen de jongen zich kwaad omdraaide. Gale keek de jongen glimlachend aan en zei "Waarschijnlijk wil de glijbaan niet dat er iemand voordringt." Hij liep snel de jongens langs en gebruikte het water wat hij had verzameld als extra duw.

" Alois ja." Zei Alois en hij grijnsde breed naar Gale. Hij zag dat gale van de glijbaan ging. Hij stapte naar de glijbaan toe en stond klaar om te gaan glijden. "Jullie vinden het toch niet erg als ik voor ga? " vroeg hij met een beleefde stem en hij glimlachte lief naar ze. Hij wachtte niet op antwoord en slingerde zichzelf de glijbaan in.

Gale hoorde Alois nog ja zeggen voor hij naar beneden zoefde. Hij liet het water hem een beetje optillen waardoor hij pijlsnel naar beneden ging. Hij draaide zich om zodat hij op zijn buik lag met zijn hoofd naar voren en pijlsnel kwam hij in het zwembad uit. Hij keek onder water naar zijn gemiddelde snelheid en tijd en zag dat hij het baanrecord had gebroken. Maar dat was ook niet zo moeilijk.

Alois zag de jongens verbaasd kijken, maar hij besteedde er geen aandacht aan. Hij liet de lucht achter hem wat harder duwen. Ondertussen ging hij plat op zijn rug liggen en zorgde dat hij alleen maar op zijn schouders en hakken lag. Als een speer kwam hij de glijbaan uit en schoot het water in. Proestend kwam hij boven en hij veegde zijn haar uit zijn ogen.

New
_
Nerisse zat op een terrasje in haar eentje aan een tafeltje. Het terras op zich zat wel vol dus ze verveelde zich niet want ze had genoeg om naar te kijken en ook de mensen die langsliepen. Nerisse had haar schoenen op de grond staan maar haar voeten waren ontbloot. Ze dronk rustig van haar koude aarbeienmilkshake en keek naar haar witte kleding. Ze droeg zoals meestl alleen wit. De zon scheen een beetje in haar ogen.

Taylor liep met zn handen in de zakken van zijn leren jack langs alle overvolle terrasjes en winkeltjes van Aquaville. Hij was hier nog nooit eerder geweest en het leek hem wel een keer leuk om een andere plek te zien. Steeds maar dezelfde stadjes gingen vervelen. Hij overwoog om ergens wat te drinken en bleef eventjes staan bij een bepaald terrasje.

Nerisse dronk nog wat en keek rond. Ze keek snel over de mensen maar keek terug naar iemand, een jongen, waarvan ze dacht dat ze hem kende. Nerisse beet op haar lip. Ze bekeek hem. Ze kende de bleke haren en huid en moest op de naam komen maar herkende uiteindelijk Taylor. 'Taylor!' riep ze hem.

Taylor wist niet of het zn verbeelding was of echt, maar hij hoorde zijn naam en draaide zn hoofd die richting op. Het keek even goed en dacht dat het meisje met de witte haren zijn naam had geroepen. Hij vouwde zijn ogen tot spleetjes en nam haar in zich op. Hij herkende haar wel, maar kon niet meteen plaatsen wie ze was. Misschien Nerisse? Hij liep een stukje naar haar toe.

Nerisse stond op. Ze zette haar milkshake neer en liep een beetje naar hem toe op blote voeten. 'Taylor.. Jij bent het echt..' zei ze zacht tegen hem. Ze zocht naar blijk van herkenning in zijn ogen. Nerisse hoopte dat hij haar ook herkende. Zoveel was ze toch niet veranderd of wel.. Ze beet op haar lip.

Taylor nam haar nog wat beter in zich op, nu ze dichtbij stond. Het was Nerisse, die stem, dat gezicht, gewoon precies hetzelfde zoals hij zich kon herinderen. 'Ik dacht dat je dood was.' Mompelde hij en wierp even een blik op zijn schoenen. Het was haar echt. Hij zuchtte even en keek haar weer aan, nu met een kleine glimlach.

Nerisse glimlachte een beetje. 'Dat dacht ik ook van jou toen ik je kwijt was.. Zes jaar bijna altijd alleen is lang.. Te lang eigenlijk.' ze keek even weg. Daarna vlocht ze haar hand in de zijne. 'Kom bij me zitten dan praten we daar wel bij..' zei ze tegen hem. Nerisse keek Taylor weer aan, haar lippen krulden een beetje omhoog.

Taylor kneep even in haar hand en ging met haar mee naar de plek waar ze eerst zat. Hij schoof een stoel naar achteren en ging erop zitten. 'Pfft. Zes jaar.' Zei hij. 'Het voelt nu alsof ik heel oud ben, maar dat zal wel meevallen.' Zei hij luchtig en glimlachte. Hij streek met zijn duim over de huid van Nerisse's hand.

Nerisse had zijn hand niet losgelaten. Ze keek Taylor aan, ze had zijn ogen gemist. Eigenlijk alles. 'Ja, je ziet er nog steeds heel knap uit.' zei ze met een glimlachje tegen hem. Ze liet haar milshake even voor wat het was, onbelangrijk. 'Wat heb je al die zes jaar gedaan?' vroeg ze hem rustig al was ze heel blij dat ze hem gevonden had.

'Jij bent knapper.' Zei Taylor nog voordat hij antwoord gaf op haar vraag. 'Veel in rebellengroepen gezeten, maar ook gereist. Aantal keren in een storm beland. Maar eigenlijk niet zoveel intressants. Ik dacht dat iedereen die ik kende weg was of gewoon dood.' Zei hij en zijn lippen werden een streep terwijl hij wat naar achteren leunde en haar aankeek.

Nerisse snoof even over de zin dat ze knapper geworden was. 'Ik heb ondergedoken gezeten. Pas sinds een half jaar reis ik een beetje. Ik dacht je dood was. En toen ik eindelijk een jongen tegenkwam waar ik bevriend mee raakte ging hij naar de rebellen. Sindsdien ben ik alleen geweest..' zei ze tegen Taylor voor hij ergens naar kon vragen.

'Dat spijt me voor je.' Zei Taylor en keek haar aan. 'Ik heb niet echt veel vrienden gemaakt in de rebellengroepen, het ging altijd maar over die oorlog en ze konden bijna nooit even lachen.' Zei hij. Misschien klonk het wat onserieus, maar hij bleef gewoon degene die wou dat er wat humor in het leven was. Hij keek op van een serveerder die vroeg of hij wat drinken wou. 'Een cola.' antwoorde hij en de serveerder liep weg.

Nerisse haalde haar schouders op. 'Ik had Ice en mijn gitaar. Het was eenzaam maar ik heb het overleeft..' zei ze rustig. Ze pakte met een hand haar milshake en nam er een slokje van. Ze keek nog een keer over Taylor heen, ze besefte nu pas hoe erg ze dat gemist had. Ze had nog vaak aan het moment gedacht dat ze haar brutale vraag aan hem gesteld had.

Taylor knikte. 'Ik had Sound.' Zei hij met een kleine glimlach. 'Ik ben blij dat je uberhaupt nog leeft.' Zei hij en gaf wat geld aan de serveerder die terug kwam met zijn cola. 'Ik heb je gemist.' Gaf hij toe en nam een slok van zijn cola, waarna hij hem op de tafel zette.

Nerisse had geen zin meer in haar milshake. Ze keek Taylor aan. 'Ik heb je ook gemist.. Het spijt me voor al die jaren.' zei ze tegen hem. Ze keek hem nog steeds wel aan. Ze had hem echt heel erg gemist. Nerisse keek naar Taylor, ze was blij met zijn ogen.

Taylor keek haar aan en kneep eventjes zacht in haar hand. 'Daar kan jij toch niets aan doen.' Zei hij en glimlachte even vlug. Hij had jaren lang gehoopt haar weer te zien en was nu onbeschrijvelijk blij dat hij haar weer zag. Hij glimlachte.

Nerisse glimlachte terug en streelde over zijn hand. Ze boog zich naar voren en drukte een kus op zijn wang. Ze rook zijn bekende geur weer en het gaf haar ondanks alle jaren een vertrouwd gevoel. Ze bleef even voor zijn geizcht hangenmet een glimlach. 'Ik ben blij dat je hier bent.'