Praktijk van Evaline-rijk van de tweeling

Evaline dacht daar even over na. 'Accepteer het en zoek de mensen op is mijn advies.' zei Evaline. 'En je moet weten dat je niet echt alleen bent. Je hebt Marc ook nog.' voegde ze daar aan toe. Marc keek haar even aan en was blij dat ze benadrukte dat Loki niet alleen was want dat was ze niet.

Loki knikte en keek even weg. 'Ik weet dat ik niet alleen ben. Nooit geweest met zoveel broers en zussen. Ik heb Marc en mijn familie, maar ik heb niet zoiets als Marc heeft met Bailey. En ik weet nu pas hoeveel ik dat nodig heb. En hoeveel ik dat mis..' zeiLoki zacht. Ze trok haar benen op en legde haar kin tegen haar knieen aan.

'Het komt zodra je er klaar voor bent.' zei Evaline. Liefde zocht een weg, maar soms was de weg heel lang en duurde het lang voordat het je vond. Maar iedereen vond het ooit. Soms pas als ze dood gingen maar dat waren er maar enkelen.

Loki knikte. 'Bedankt..' fluisterde ze. Nu was ze klaar mee. Ze had tijd nodig om na te denken, om het zoals Evaline het noemde, te accepteren. Ach, Loki kon wel wachten wist ze. Ze wachtte al jaren. En kwam het eens dan verpestte ze het. Loki keek even naar Marc en daarna Evaline waarna ze weeer wegkeek.

'Mijn deur staat altijd voor je open als je het nog ergens over wilt hebben.' zei Evaline openlijk. 'Het ga jullie goed.' zei ze tegen Marc en Loki en toen stond ze op. Marc keek naar Loki. 'En?' vroeg hij toen aan haar. Hij hoopte dat het haar geholpen had.

Loki knikte en stond op. 'En, ik heb tijd nodig om na te denken..' zei Loki zacht. Maar niet alleen over het accepteren, over haar hele leven. Ze liep vast naar buiten nadat ze dat gezegd had, naar Scath en aaide hem over zijn kop. Een klein glimlachje lag op haar gezicht op dat moment. 'Ik heb jou altijd nog..' fluisterde ze zacht tegen hem.

'Is goed. Ik blijf nog even hier' zei hij aan haar. Als ze zou willen dat hij meeging zou hij dat natuurlijk doen maar ze wou nadenken en het leek hem nie thandig dat hij daar bijwas. Evaline kwam weer binnen en keek even naar Marc. 'Hoe is het met jou dan?' vroeg ze aan hem.

Loki aaide scath en pakte papier en een potlood uit haar tas. Ze begon te schrijven.
Bedankt voor alles. Ik zie je vast wel weer.
Dat hoop ik. Als mijn beslissing anders uitvalt zal Scath je het nieuws brengen.
Bedankt voor je zorgen, tijd en vriendschap. Het betekend veel voor me.
Veel liefs en het beste,
Loki.
Het was voor Marc, ze zou weer een tijd gaan reizen, en misschien voor altijd wegblijven. Loki legde het briefje bij Ice neer. 'Het is voor Marc.' zei ze zacht. Scath hing al in de lucht en maakte eigenlijk geen geluid. Loki klom op het en zachtjes stegen ze op terwijl de tranen alweer over haar wangen liepen.

'met mij gaat het redelijk.' zei hij. Evaline wist helemaal niet wat er was gebeurt met Angelique en Aniqu maar ze zou er snel achter komen. 'Kom op marc vertel het maar.' zei ze tegen hem. Ze ging naast hem zetten en hij sloeg een arm om haar heen. 'Ik heb dit eigenlijk best wel gemist.' zei hij tegen haar. 'Je kent Angelique nog wel he?' vroeg hij aan haar. 'Tuurlijk weet ik nog wie dat is.' 'Ze is dood. Het kind dat ze heeft gebaard van mij, Anique heb je helaas nooit gekend en die zul je ook niet meer leren kennen.' zei marc. Er rolde wat tranen over zijn wangen. Evaline streek ze uit zijn gezicht. 'Ook jij moet het leren accepteren maar het betekend niet dat je er niet om mag huilen.' zei ze zachtjes.

Marc knikte. 'ik heb het geaccepteerd. Ik ben dan nog wel erdirtig om ze maar ik leef door. Ik heb Bailey nu en dat is goed.' zie hij tegen haar. 'Dat is een goed begin.' zei ze nog steeds zachtjes. Hij streelde zachtjes haar haar. Zo zaten ze wel vaker en voor sommige mensen zou dit iets zijn wat nietkon bij een gewone vriendschap. Sommige zouden ook zeggen dat ze meer hadden dan een vriendschap maar dat was niet waar. Ze waren gewon heel close omdat ze elkaar al zo lang kende.

Loki keek nog even naar Evaline's huisje. 'Be.. Bedankt Marc..' wist ze er voor de wind tussen haar tranen door uit te krijgen. Ze drukte zich tegen Scath aan. "Loki..Ik breng je naar huis, naar je echte huis.." zei hij tegen haar waarna hij rustig ging vliegen.. Loki hield zich vast en stopte met huilen. Haar kap deed ze over haar hoofd en haar gezicht veranderde in een emotieloos gezicht.

Na een tijd liet marc Evaline los. 'Ik moet gaan.' zei hij tegen haar. Ze keek een beetje sip. 'Kom snel nog eens langs. Ik wil je vaker zien.' zei ze op ene waarschuwende toon dat zij anders wel naar hem toe zou komen. 'Dat beloof ik.' zei Marc en hij liep de deur uit waar Ice op hem wachtte. Marc zag Loki nog net wegvliegen.

marc liep naar Ice toe en zag daar het briefje van Loki liggen. Hij las het en kreeg tranen in zijn ogen. Hij wist niet waarneer hij haar nog eens zou zien maar hij hoopte dat het niet te lang zou duuren. Hij wou dat het goed met haar zou gaan. Dat ze gelukkig werd. Hij steeg op Ice en hield het briefje stevig vast. hij zou het voor altijd bewaren.

Diego liep het hutje binnen en rook gelijk de geur van kruiden. 'Hallo? Is daar iemand?' vroeg hij. hij hoorde en zag niemand, dus hij liep verder. Het was best donker in het hutje en Diego kon niet veel onderscheiden in het donker.

Ff een vraag, moet je zelf voor Evaline spelen?

ja gewoon zelf spelen

oke(:

'Jaaa ik kom eraan' Diego hoorde een vrouwstem, en wist dat dat Evaline moest zijn. 'Hallo, ik ben Diego.' Hij schudde haar hand. 'Ik ben Evaline, dat wist je waarschijnlijk al.' Ze liep naar hem toe en schudde zijn hand. 'Waarmee kan ik je helpen?'

Loki klopte verward op de deur. Evaline deed open en keek haar aan. 'Ik moet je spreken..' fluisterde Loki. Ze keek Evaline aan en liep naar binnen. Ze ging zitten en niet veel later kreeg ze wat thee om rustig te worden.

Veel later

Geschreeuw klonk vanuit het huisje. Loki huilde een beetje. Het kon niet waar zijn. Ze keek Evaline aan ens tond op. 'Bedankt..' fluisterde ze zachtjes. Daarna stond ze op en rende weg. Zonder haar thee aangeraakt te hebben. Loki rende weg naar de bomen.