Restaurant de Regenboog-Rijk van de tweeling

Omdat het zo lekker was, was ht bord van Raiden al snel leeg. Ook van Mark en Nicholas ging het snel naar binnen. Al waren de jongens eigenlijk niet echt net aan het eten. Alleen met hun handen en boeren er gewoon tussen. Maar wat verwacht je als je nooit in een echt restaurant hebt gegeten.

Cara zei niets over het onbeschofte eten van de jongens want waarschijnlijk waren ze het gewoon niet gewend om netjes te eten. Zijzelf daarin tegen was heel anders. Ze at rustig en op een gegeven moment zat ze dus als enigeste nog te eten. Wat er tot leide dat ze sneller ging eten.

Raiden zag dat Cara zich haasten voor hun. De jongens en hem zelf waren gewend snel te eten maar Cara niet. ´´Je hoeft je echt niet te haasten voor ons´´ zei Raiden tegen Cara. Hij vond het niet erg dan kon hij het restaurant goed bekijken , plus Cara natuurlijk. Hij keek haar ondertussen recht in de ogen aan zodat ze het ook zou doen hopelijk.

Cara begon weer langzamer te eten maar ze kon er niet goed tegen dat iedereen op haar wachte dus al snel ging ze weer wat sneller eten. Ze moest voordat ze bij haar kwamen wonen echt leren om snel te gaan eten want anders zou het elke avond zo zijn en dat wou ze niet.

Raiden zag dat hij er toch niets aan kon doen dat Cara zo snel at. Dus liet hij het maar zitten en keek naar de jongens. ´´Nicholas hoe gaat het met je vioolspelen eigenlijk´´ vroeg Raiden tussendoor. Er kwam een brede glimlach op Nicholas gezicht toen Raiden dat vroeg. ´´Het gaat heelgoed , tante Loki leert me om hele liedjes te spelen´´ zei hij trots.

Cara luisterde geintreseerd naar Nicholas. Hij speelde dus viool. Cara kende Loki nog wel van vroeger maar heel erg goed kende ze haar toen ook al niet. Alleen van die ene keer tijdens de muziekles toen ze met Raiden was meegegaan. Ze had door en al snel was ook haar bord leeg.

Raiden was blij dat ook Cara haar bord leeg was. Avond hij het niet erg als het nog een tijdje duurder. Maar nu hoefde ze zich niet te haasten. ´´Je moet echt nog een keer optreden geven voor ons´´ zei Raiden met een glimlach. Hij wist zeker dat Nicholas dat wou omdat hij erheel trots op was.

'Ja dat vidn ik ook ik ben heel benieuwd.' zei Cara enthousiast. Ze vodn het altijd leuk om nieuwe mensen te horen spelen want iedereen had zo zijn eigen manier van spelen. Er kwam weer een ober aan lopen die hun borden weghaalde. 'Willen jullie nog een toetje'?' vroeg hij aan hun.

´´Tuurlijk´´ zei Mark meteen. Hij was verslaaft aan toetjes dus was het logisch dat hij dat wou. Nicholas knikte ook dat hij een toetje wou. ´´Dan wordt het toetjes´´ zei Raiden met een glimlach. Dit keer liet hij Cara als eerst kiezen als zij een toetje tenminste wou. Dat vond Raiden wle zo aardig.

'Ik wil graag een ijsbonbon'.' zei Cara. Dat was vond zij het lekkerste toetje wat ze heir hadden. Je kreeg dan een bol ijs met witte chocolade eromheen waar nootjes in zaten en dan in het ijs zat caramel. 'En wat willen jullie.' vroeg ze toen aan de rest.

´´20 bollen ijs coupe´´ zeiden Mark en Nicholas tegelijk. Raiden vond dat eigenlijk niet goed omdat het te veel was en wist niet of hij genoeg geld had. Maar het was feest dus hij liet maar gebeuren. ´´Ik hoef niets´´ zei hij rustig tegen de ober. De saghetti was genoeg voor hem vond hij zelf.

Cara's ogen werden even groot. 20 bolletjes was wel heel veel maar ze vond het niet erg. Ze wist dat ze toch wel genoeg geld zou hebben en die 20 bollen waren niet duur want niets was hier echt duur. Cara's ogen haden weer de normale grote gekregen en ze keek naar Raidne met een glimlach. De ober had de bestelling opgeschreven en liep weer weg.

Raiden keek terug glimlachend naar Cara., Natuurlijk ging hij dalijk betalen voor zo ver hij kon. Dat was normale manieren vond hij nog steeds. De jongens waren te druk bezig om te denken aan de grote scaal vol ijs die ze nog nooit hadden gehad. Rustig leunde hij naar voren ind er ichting van Cara. ´´Vindje het leuk met de jongens´´ vroeg hij fluisterend.

'Ik vind het heerlijk en zo gezellig.' zei Cara fluisterend terug. Ze genoot enorm van het moment zeker nu ze het uit had gepraat met Nicholas. Ze had weer het geveol van een familie iets wat ze al heel lang niet had gehad. De ober kwam aanlopen met de toetjes. Hij zette voor Marc en Nicholas een grote schaal met ijs neer en voor Cara haar ijsbonbon.

´´Dat is fijn´´ fluisterde Raiden. Hij gaf har nog een suej en ging daarna weer recht zitten. Het was te opvallend om de hele tijd zo te blijven zitten. HIj nam nog een slok van zijn water teriwjl hij kee hoe de jongens zaten te eten. HEt was zo schattig hoe blij ze reaeerde na elke hap. Waardoor je dnekt dat het langzaam zouden zijn mar toch waren ze snel.

Cara zag dat de jongens nog steeds heel snel aten. Dus ze begon zelf ook maar met eten want anders zouden ze straks weer klaar zijn voordat zij uberhout maar een hap had genomen. Ze at met een lepel de ijs en de chocolade op. De caramel kwam er al uit vloeien en ze nam daar ook steeds een klein beetje van mee.

Raiden keek naar Cara enhet leek net als of ze probeerde mee te doen aan een eet wedstrijd. Maar ze niet echt mee kon doen al wa het een stuk minder. Raiden hield nog net een lach in omdat het niet ongepast was. UIteindelijk waren Mark en Nicholas opdehelft. Mark moest stoppe met zo snel eteenn want hij kreeg een ijshoofd.

Cara had haar toetje nu voor de helft op en zag dat Mark last van een ijshoofd had. Toch waren de jongens in dezelfde tijd op de helft van hun 20 bolletjes gekomen en zij pas op de helft van een bol ijs. Ze snapte niet hoe de jongens het voor elkaar kregen om zo snel te eten. Ze grinnikte even omdat ze het zo grappig vond.

Na een minuut ging Mark gewoonb blji door met eten. Raiden snapte niet waarom hij niet rustiger deed met zo´n ijshood maar ja hij zei er niets van. Uiteindleijk was zijn glas water leeg dus keek hij maar rond. Het ijswedstrijd eten had hij wel genoeg gezien. De plek was mooi ingericht eenecht goed restaurant.

marc en Nicholas aten zo snel dat Cara zich afvroeg of ze wel proefde welke smaken ze hadden. Cara glimlachte en at snel verder aan haar ijsbonbon. Ze had zelf nooit echt last van ijshoofden maar ze had gehoord dat het heel lastig was.

´´Mars draag jij ze naar huis, ik denk niet dat ze hier na kunnen op staan´´ zei Raiden met een glimlch. Mars gromde even maar wist dat hij het toch wel ging doen. Netop dat moment was Nicholas klaar met het ijs. Hij ging achter uit zitten in izjn stoel. ´´Ik kan niets meer op´´ zei hij terwijl hij naar zin buik keek. Het leek wel als of hij een kilo was bijgekomen door het ijs.

Cara glimalchte. 'Vind je het heel gek je hebt net 20 bolletjes ijs op in dezelfde tijd dat ik er over doe om een bolletje op te eten.' zei ze lachend. Ze nam de laatste hap van haar ijs en keek lachend naar Raiden. Ze vond het fijn om weer eens het gevoel te hebben dat ze een familie had.

Ook Mark was klaar en ging net zo als Nicholas zitten. ´´Maar het was zo lekker´´ zei Mark voor Nicholas en hem zelf. Raiden glimlachte terwijl hij met zijn hoofd schudde. ´´Weet je vanavond ben je zoziek dat je de hele week niet meer ijs eet´´ zei Raiden. ´´Ik weet zeker datik morgen net zo veel op kn´´ zei Nicholas eigenwijs.

Cara lachte. 'Dat zullen we morgen dan wel weer zien.' zei ze met een lach. Ze vond het wel grappig dat de jongens er zo heilig van overtuigd waren dat ze er geen last van zouden krijgen en ze morgen gewoon weer zo veel konden gaan eten.

Raiden lachte mee. ´´Ik denk niet dat we zo lang moeten wachten´´ zei hij wat stiller. ls je veel at werd je ook al snel moe. De pogen van Mark vielen al bijna dicht. ´´Misschien kunnen we beter gaan´´ zei Raiden met een glimlach. Hij keekom naar de ober en wachtte zodat hij kon betalen.