Het rijk van de schorpioen - De zwarte markt.

In de achterbuurten van Lopisto zit een zwarte markt. Verschillende kraampjes staan er , met verschillende kleuren doeken als daken. Het is net een regenboog. Het meeste is er illegaal maar er kunnen ook dingen zijn die ze zelf hebben gemaakt en dus niet gestolen of al kapot zijn. Je moet er wel een beetje verstand van hebben als je er wat wilt kopen want je kan zo met een prul thuiskomen. Er schreeuwen mannen en vrouwen die allemaal zeggen dat daar de beste spullen zijn. Het is er remoerig en erg vaak druk je kan dan ook meestal niet door de mensen die om de kraampjes heen staan komen en moet je onbeschoft zijn en je er gewoon door heen duwen. Behalve als je vroeg in de ochtend komt , dan heb je kans dat je er zo door kan lopen.

Regels; Zijn er eigenlijk niet alleen als je vecht kan je snel uit elkaar gehaald worden.
Personen; Zoveel je maar wilt, het is toch groot.
Rang; Is er niet.

Arra wurmde zich door de mensen voor de kraampjes heen. Pfoe, dacht ze, wat een drukte. Ze liep, altans strompelde, door en keek om zich heen. Ze had veel mooie dingen gezien, maar durfde ze niet te kopen. Er hadden al veel mensen naar haar geschreeuwd en een enkele keer toen ze naar iets stond te kijken, hadden ze haar de hele tijd prijzen toegeroepen. Ze had geglimlacht en was verder gelopen.

Met flinke passen liep Lavinia langs de kraampjes. Ze wurmde zich met gemak door de drukte heen, ze trok zich nooit veel aan van andere mensen. Niet dat ze arrogant was, in tegendeel zelfs, ze vond het gewoon niet nodig om aandacht te besteden aan onbekende mensen, die zich zelf ook langs iedereen aan het duwen waren. Af en toe wierp ze een vlugge blik op een kraampje, maar ze zag te veel dat haar aandacht trok, dus ze liep maar snel door. Lavinia was snel geïnteresseerd in dingen, wat niet altijd even handig was. Daarom had ze besloten dat, elke keek als ze naar de markt, of een winkel, ging, ze maar een klein bedrag geld zou meenemen. Anders zou het allemaal in een keer op zijn, en zat zij in de problemen.

Cara liep stug door. Ze was verdwaalt en had een hekel aan zwarte markten. e keek niet voorzich maar naar de grond zodat niemand haar gezicht zou zien. Ineens botste ze hard tegen iemand op. Ze vile op de grond en keek naar tegen wie ze was opgebotst. Een meisje met rood haar.

Geschrokken keek Lavinia op uit haar gedachtes toen ze iemand tegen haar aan voelde botsen. Ze keek met grote ogen naar het meisje dat op de grond lag. 'Sorry! Ik moet echt eens beter leren opletten!' Met een verontschuldigende glimlach rond haar lippen stak ze haar hand naar het meisje uit, om haar te helpen met opstaan. Ze was soms ook zo onoplettend, daar was geen twijfel aan.

Cara keek naar het meisje en liet zich dankbaar omhoog helpen. 'Het maakt niet uit hoor ik lette zelf ook niet op. Sorry daarvoor.' zei ze terwijl ze verschuldigend naar het meisje keek.

'Geen probleem hoor!' zei Lavinia, met nog steeds de glimlach op haar gezicht. Ze stak opnieuw haar hand uit naar het meisje, dit keer om zichzelf voor te stellen. 'Ik ben Lavinia, trouwens, en jij bent...?' Ze keek haar met vragende, nieuwsgierige ogen aan.

'Cara.' zei ze tegen het meisje. Ze was nog steeds niet erg op haar gemak hier maar ze was wel vriendelijk tegen haar. 'Mooie naam.' zei ze oprecht tegen het meisje. Cara was niet erg nieuwschierig ofzo maar ze wou op een of andere manier toch weten wat het meisje hier deed.

'Dankjewel!' zei Lavinia, een beetje overdreven vrolijk. Ze vond het altijd wel leuk om een complimentje te krijgen, al kreeg ze die nogal vaak over haar naam, of over haar opvallende, felgroene ogen. 'Cara is ook leuk, trouwens.' Ze glimlachte opnieuw, zonder te stoppen met haar aankijken. 'Mag ik vragen waarom je hier bent? Ik ben hier puur uit verveling, en de drang om ook maar iets te doen. Nou ja, eerder de drang om geld uit te geven, maar mijn geld heb ik, gelukkig, thuis gelaten.'

Cara glimlachte even naar haar. Ze was hier omdat ze verdwaalt was maar dat ging ze niet vertellen dat kwam zo zwak over. 'gewoon om eens even rond te neuzen.' zei ze terwijl ze even snel rond keek. Het was eigenlijk niet een markt waar je heen ging om rond te neuzen maar goed ze had het nu al gezegt.