Het vervallen landhuis van de Smiths - Rijk v.d. Weegschaal

Het landhuis toen.

In het rijk van de weegschaal legt buiten de hoofdstad staat een groot huis. In de hoofdstad kan je net de bovenste etage zien. De rest is omringd door bomen en een muur voor de privecy. Hier woont de familie smith.
Eerst kom je op een grote oprijlaan binnen. Je rijd langs prachtige bomen voordat je eindelijk bij de deur aan komt. Dan moet je een paar treden omhoog gaan om bij de deur te komen. Daar staan twee grote deuren met kloppers waar juwelen in zitten. Je hoeft daar niet aan te kloppen maar aan de zijkant staat een omroep dingetje waarmee je kan vragen of je binnen mag.
Als de deur open is kom je in een grote hal terecht. Alles is modern ingericht met het duurste kunst. Je kan makkelijk in dei hal dansen zelfs twee voetbal velden passen er ruim in. Dan kan je kiezen of je recht door gaat door twee deuren. Of je gaat door een van de twee witte trappen naar boven. Je kan ook naar beneden door naar links of rechts waar twee trappen naar onder gaan. Meestal is er dan al lang een bediende bij je om je te helpen.

Boven zijn de kamers van de kinderen.

De eerste deur als je van de linker trap komt die recht voor je staat is van Casey

De eerste deur als je van de rechter trap komt die recht voor je staat is van Priscilla

Als je naar het midden loop is de kamer van Loki

Als je van de linker trap verder naar links gaat is de volgende deur die je tegenkomt van Raiden

Als je na Raiden's kamer nog een deur verder gaat kom je bij die van Jonah

Als je van de rechter trap verder naar rechts gaat is de volgende deur die je tegenkomt van Bailey

Als je nog een deur naar rechts gaat zit je bij de kamer van Derryl

de kelder (dus als je naar onder gaat)
In de kelder staat in het midden een deur naar de bibliotheek. Die is zo groot dat je een trap nodig hebt soms. Om daar te komen moet je ook wel nog een trap naar onder maar het is het waard. Ook is er een wapenkamer en een oefenzaal om te vechten. Natuurlijk zit er ook de opslag plaats maar die is niet zo bijnzonder.

midden
Als je recht door van de deur loopt kom je gouen deuren tegen. Als je die open doet kom je in een wat kleinere hal. Een van de deuren zit de keuken. De andere de kamer van de vader. Een ander zijn werkamer. Eetzaal staat grenzend aan de tuin net als de woonkamer.

de tuin
Ook is er een grote tuin met bijna alles erin. Sommige zijn er zelfs in verdwaalt. Er is een stal voor paarden en andere dieren. Ook een vijver. Natuurlijk veel bomen. Er is een vogelhuisje waar veel vogels in zitten met verschillende kleuren. Natuurlijk hebben ze ook een zwembad. Verder is er een ding dat niet hun rijkdom uitstraalt. Dat is het klein tuinhuisje dat er een beetje vervallen bij staat. Maar die blijft ook zo staan.

Het landhuis nu.

Alle kamer zijn er nog en alles lijkt precies hetzelfde. Maar er ligt een grote laag stof. Op sommige kamer zijn delen ingestort maar er is niks gestolen. Het huis is zo afgesloten dat alleen een Smith met magie het kan openen. De rozen bloeien niet meer en de bomen zijn oud. Alle kleur is verdwenen en is nu grijs en deprimerend. Het is gevaarlijk omer te lopen als je niet weet waar je moet lopen. OUde herinneringen leven erin voort. Er woont niemand meer en dat is te zien. De tuin is overwoekerd. De kamers van de kinderen zijn nu niet veel meer. Het hout is begonnen met rotten. Lang geleden was het misschien mooi maar nu is het in vervallen staat.


Dit is het toch zo'n beetje?

valerie heeft geen kamer :O

Rustig lande Flash in de oude tuin. Raiden zag meteen wat er gebeurt was de laatste jaren. Hij kon nog steeds niet geloven dat de tijd zo snel voorbij was gegaan. Cold keek triest naar het huis. Nicholas en Mark verbaast. Rustig sprong Raien er af en pakte daarna de twee jongens. Hij had geen glimlach op zijn gezicht maar dat was al een paar jaar zo. Voorzichtig pakte Mark Raiden broe vast en liep achter hem. Nicholas was op Cold gaan zitten wat vaker gebeurde en liepen achter Raiden aan. Flashging weer naar het zwembad maar zag bedroefd dat er amper water in zat.

Drizzle slenterde over het terrein van het huis , het was een prachtig huis , ondanks de verwaarlozing... Ze was hier vaak gekomen sinds haar 5e , toen ze errachter kwam dat dit het huis van haar moeder was geweest... Ze hoorde een draak landen en rende ernaar toe.

Raiden zette Mark ook op Cold. Hij wou dat ze buiten bleven totdat hij klaar was met wat dingen te halen. Het was gevaalrijk om in zo'n huis te gaan vond hij. Tot er een meisje naar hu toe liep. Raiden herkende har niet maar ze zag er niet al te oud uit. Misschien net zo oud als Mark. Natuurlijk keken de twee jongens nieuwschierig naar het meisje maar bleven op Cold zitten. ''Wat kom jij hier doen'' vroeg Raiden maar meteen. Hij zag er serieus uit wat veel mensen eng vonden. Al bedoelde hij dat niet zo.

Ik laat Loki er lekker al zijn!
En sorry Ik wist het niet meer allemaal
__________

Loki was in haar oude kamer. Ze stond in het stof maar dat maakte haar niet uit. Sinds jaren was ze hier weer. Langzaam pakte ze haar vioolkoffer en pakte ze haar viool. Ze zette haar viool goed neer op haar schouder en begon zacht te spelen. Een triest lied. Ze voelde zich er nog depresiefer bij maar dat maakte haar niet uit.

"Mijn moeder woonde hier!" Zei Drizzle met een big smile "Maar wat kom jij hier doen..?" Vroeg ze bazig , als hij haar moeder kende zou hij meteen weten wiens dochter ze was. Ze aaide de draak over zijn neus "Mooie draak heb je..." zei ze met een blik op de jongen.

Raiden hoorde al van ver het bekende geluid van Loki haar viool. Die was er dus ook. Hij wou er om glimlachen maar de glimlach kwam gewoon niet op zijn gezicht. Daarna keek hji naar het meisje. Aan haar gedrg kon Raiden wel raden wie het was. ''Valerie'' zei hij droogjes. Cold ontspande zich omdat Drizzle waarschijnlijk hun niet zou aanvallen. ''Waar is ze dan '' vroeg Raiden daarna omdat hij haar niet zag.

Loki speelde door. Ze bleef staan en sloot haar ogen. Er stonden geen spiegels in haar kamer en haar haren waren nog steeds zwart. Nog steeds was ze broodmager. De drie punten waarop Derryl haar had bekritiseerd toen ze hier voor het laatst stond. Loki merkte dat er tranen over haar wangen liepen door de herinneringen die naar boven kwamen maar veegde ze niet weg.

Drzzle schudde haar hoofd "Niet hier... ze is dood..." Ze begon te huilen en omhelsde de joongen die haar moeder leek te kennen. Ze hoorde het gleluid van een viool uit het huis komen , was hier nog iemand...? Ze keek met een betraand gezicht naar het huis.

Raiden schrok toen hij hoorde dat Valerie dood was. Hij had dat helemaal niet verwacht in al die tijd. Hij legde zijn armen troostend om het meisje heen. Hij was hier niet al te goed in al had hij het al driee jaar gedaan. ''Rustig maar het komt goed. Kom dan gaan we naar loki'' zei hij rustig terwijl hij makkeljk het meisje op pakte en achter de jngens neer zette. Cold kon het allemaal houden. Nocholas draaide om naar het meisje en stak zijn hand uit. ''Ik ben Noholas en dat is Mark'' zei hij beleefd. Ondertussen liepen ze voorzichtig het huis in naar boven.

Loki hoorde wel wat dingen en opende haar ogen toch maar. Ze keek naar haar deur die weganwijd openstond. Ze kon zo zien wie het waren omdat haar kamer in het midden was. Loki keek heel even naar de vieze en doffe ramen, maar toch zag ze nog de oude boom. Daarna keek ze weer naar de deur en speelde door.

Drizzle wist niet wie Loki was , maar knikte. Ze genoot van de sterke rug van de draak , ookal kon ze ook gewoon op diego vliegen... Toen de jongen zijn hand uitstak schudde ze die en zei: "Dr..Drizzle"Met een snik en ze liet de hand van de jongen los.

Cold is een tijger Flash is een draak
-------------------------------------
Voorzichtig liep Raiden de oude vertrouwde trap op. Cold vond het maar niets maar liep hem achter na zoals altijd. Raiden kon alles nog goed herinneren als de dag van gisteren. Wat was alles verandert vond hij. Hij liep naar Loki haar kamer en keeker in. Gelukig zag hij Loki staan die amper iets verandert was. Vergeleken met hem want Raiden wist niet zeker of ze hem zou herkennen. ''Loki'' zei hij op een toon terwijl hij dichterbij liep.

Loki keek Raiden aan. 'Raiden..' zei ze zacht en ze legde haar viool neer op haar bed. Ze herkende hem nog goed en was blij dat zijzelf ook herkend werd. Daar had ze wel nachtmerries over gehad. Dat ze haar familie tegenkwam maar dat ze haar niet herkenden. Zelf vond ze zichzelf vergeleken met zeker zes jaar geleden onherkenbaar. Ze knikte even naar Cold en keek naar de kinderen die erop zaten.

sorrry , en heette hij geen mars...?
----------------------------
Drizzle keek langs de ruggen van de twee jongens voor haar naar het meisje , ze was harstikke mager maar leek blij om Raiden te zien... Drizzle kende ze niet persoonlijk , maar ze had haar moeder over hen horen praten... samen met een of andere derrl , bailey en nog wat mensen....

ships nu doe ik het zelf fout, ik bedoelde mark
--------------------------------
Raiden was blji om Loki te zien al kwam er geen glimlach op zijn gezicht. Hij bleef serieus kijken. Nicholas en Mark srpongen van Mars af en liepen naar Raiden . Ze gingen bij hem staan. ''Ehm dit zijn Mark en Nicholas'' legde Raiden uit. Daarna keek hij om naar Dizzle. ''En dat is volgens mij de dochter van Valerie'' zei Raiden verder. Ondertussen paktehij met wter krachten de oude fluit die hij verborgen had van zijn kamer en liet het naar hem toe vliegen. met een makkelijke beweging was het schoon.

Loki knikte even. Ze legde haar viool in de koffer en sloot die weer. Eigenlijk had Loki heel veel vragen voor Raiden maar ze wist niet waar ze moest beginnen en of ze ze wel allemaal kon stellen. 'Ze lijkt op Valerie. En Mark en Nicolas?' vroeg ze vragend aan hem. Ze bekeek ze alle vier even en keek daarna schuin opzij. Ze had eigenlijk niemand verwacht maar was blij dat Raiden nog leefde.

DRizzle knikte "Ja , Valerie is mijn moeder... Maar mag ik vragen hoe jullie haar kennen?"Vroeg ze en spron ook van de rug van de tijger. Ze had geen idee wat deze twee in dit huis deden... tenzijdit haar oom en tante waren... maar dat leek haar sterk.

''zijn mijn kinderen'' makate Raiden duidelij terwijl hij Mark op tilde en hem op zijn schouders zette. Hij was wel sterk genoeg om dat te doen. Daarna keek hij weer naar Dizzle. Hij moest zijn best doen om niet met zijn ogen te rollen. ''Valerie is mijn half zus'' zei hij rustig. Daarna keek hij naar Loki. ''Weet jij waar de rst is'' vroeg hij. De hele tijd was zijn gezicht nog niet verandert alleen serieus.

Loki knikte. 'Nee, ik had jou ook niet verwacht. Niemand eigenlijk. Ik heb vanaf de dag dat ik met Derryl sprak niemand meer gezien. Ik ben dan ook zes jaar lang niet teruggekomen.' zei Loki zacht. Haar herinnering ging gelijk weer terug naar het gesprek. Even was er een flits op haar gezicht te zien van hoe moeilijk ze het daarmee had.

Raiden zag dat Loki het er moeilijk mee had. Maar hij kon er weinig aan doen zo was het leven nu eenmaal. ''Om eerlijk te zijn ben ik al jaren niet meer in het rijk geweest. Wat is er eel verandert'' zei Raiden met een serieus gezicht. Het laatste deel zei hij wat zachter omdat het minder leuk was. Hij vergat bijna het meisje die van Mars was afgesprongen.

'Ja, er is heel veel veranderd. Eigenlijk teveel.' zei ze zacht. Loki ging op haar bed zitten. loki keek van Raiden naar zijn kinderen en naar het dochterje van Valerie. Loki wist even niks meer te zeggen. Het was een vreemde ontmoeting, ze had al die jaren gedacht dat Raiden waarschijnlijk ergens ondergedoken zat of dood was.Nu dacht ze dat alleen nog maar van de anderen.

''Kom op het komt wel goed'' zei Raiden oipbeurend. Al zag je nog steeds aan zijn gezicht dat bloedserieus was. Nu pas vroeg Raiden zich af of Cara nog zou leven maar dat zou hij laer wel kijken. ''Waar woon je nu'' vroeg Raiden aan Loki. Mars ging naast Loki recht op staan. Je kon ook aan hem zien dat ze opgegroeid waren.

Loki haale haar schouders op. 'Nergens. Meestal slaap ik in een herberg of buiten bij Scath. En jij dan?' vroeg ze hem terug. Met twee kinderen moest je toch wel een thuisbasis hebben, of was hij nog opzoek. Loki keek naar Mars en zag dat hij erg groot was geworden. Ze aaide hem even.