The White Rose - de wateren van Kyon.

"Succes, als we eenmaal tegelijk beginnen te praten.... Maar ik hoop dat je het goed raad...." zei hij en hij keek recht in haar ogen, hij had geen idee waar Jack rondhing, maar ze zou niet al te ver weg zijn, het kon hem ook niet schelen, zelfs Dave kon hem niets meer schelen, hij was nu verliefd en de volgende stap zal hij alleen nemen, zonder zijn tweelingbroer.

Coco keek hem ook aan, met de bijna altijd blijvende glimlach op haar gezicht. Haar ogen straalde, wat ze meestal deden. Ze had nogsteeds blosjes op haar gezicht. 'Vast wel, ik zal het wel goed raden.' Zei ze vrijwel zeker van zichzelf, hoewel ze het als een grapje bedoelde. Ze giechelde eventjes verlegen omdat ze hem nogsteeds in de ogen keek, en voelde ook iets in haar maag vladderen.

Ook op Chris' wangen verscheen een blos, hij hield de hand van Coco nogsteeds stevig vast, terwijl hij zich afvroeg wat het nou precies was wat hij voelde, hij had het nog nooit eerder gevoeld em wist eigenlijk wel dat hij verliefd was, maar wat nou, wat nou als Coco hem gewoon als vriend zag, dan had ze zijn hand allang losgelaten, tach?

Coco keek Chris nogsteeds aan. 'Weet je... als je met je broer komt en ik heb geraden wie wie is, moet je wel even een manier verzinnen waarop ik direct kan zien dat jij jij bent.' Zei ze vrolijk en glimlachte lief. 'Anders moet ik steeds gaan raden.' Voegde ze eraan toe en giechelde vrolijk en een beetje verlegen achtig. Ze begon wel degelijk iets voor Chris te voelen.

"Nou, dat zie je wel hoor..." zei Chris met een glimlach. Hij bedoelde het feit dat Dave Homo was en hij tot over zijn oren verliefd op Coco "Ik bedoel, je merkt het wel aan de blik waarmee ik naar je kijk, ik, ik vind je echt leuk Coco..." zei hij zacht en nauwelijks verstaanbaar terwijl hij zijn hoofd langzaam iets dichter naar het hare bewoog.

Coco was het niet gewend om zich zo... verlegen te voelen en bloosde nog meer. Ze kreeg een nerveuse giechel over haar lippen. 'Jij bent ook leuk.' Zei ze zachtjes en verlegen, terwijl ze merkte dat ze ook haar hoofd dichter bij die van hem bewoog. Ze glimlachte en wachtte even tot ze haar lippen zacht tegen die van hem drukte.

Duizenden gedachten ontploften in Chris' hoofd toen Coco's lippen dezijne raakten, maar hij negeerde ze allemaal, behalve die ene, die ene die hem vertelde dat Coco hem ook leuk vond, de stem van Dave probeerde deze prettige gedachte te verdringen, of was het zijn eigen stem, dat geloofde hij niet, hij was nog nooit zo gelukkig geweest.

awh, vet schattig (:
-

Coco glimlachte. Ze voelde zich zoals normaal erg blij, maar dit had iets extra's. Het voelde echt goed. Ze kneep zachtjes in zijn hand omdat ze nogsteeds zijn hand vast had. Ze was blij dat ze hem op haar schip had gelaten. Zo kon je zien hoe je leven in een middag kon veranderen. Ze haalde even haar lippen van die van hem en giechelde.

ja toch ;3 Coco is ook heel schattig :3

"Wat nou... als ik The White Rose niet meer terug vind..." vroeg Chris op fluistertoon, dan zou hij Coco nooit meer terug zien, en dat was niet echt waarop hij stond te wachten... "Ik wil je kunnen terug vinden, Coco..." zei hij nu iets harder.

Coco glimlachte. 'Tales.' Zei ze en floot even schel op de vingers van haar vrije hand. Je hoorde een grom en daarna kwam er een witte, redelijk grote drakenkop boven de reling uitsteken. 'Tales kent alle wateren van Kyon op zijn duimpje. Hij herkend mensen ook heel snel, dus hij kan je dan ophalen of je de weg wijzen.' Zei ze vrolijk. Tales keek naar Chris en knikte even vriendelijk naar hem. 'Tales kijk wel uit, we zijn nu aan land, misschien ziet iemand je.' Zei Coco daarna en Tales dook weer onderwater.

"Mooizo, dan hoef ik niet bang te zijn je kwijt te raken..."zei Chris zacht, hij gaf haar nog een kus, ditkeer op haar wang en hij sloeg een arm om haar schouders.

sorry voor de inspiloosheid
Maar Coco en Chris moeten wel samen danzen op het kerstfeest hea

Ja, idd. :3
-

Coco glimlachte. 'Natuurlijk niet. En trouwens, ik ben een piraat, het is mijn werk om dingen/schatten/mensen op te zoeken en te vinden.' Zei ze met een grijns. Dus hij hoefde niet bang te zijn om haar kwijt te raken, zo ver zou ze het niet laten komen.

new.

Coco zat lui op de reling van haar schip. Ze zong zachtjes voor zich uit en keek naar de blauwe lucht. De andere waren aan het werk, maar ze had vanacht al veel gedaan. Ze had hun door een storm heen zien te lozen, zonder echt in de problemen te raken. Wel met Tales zijn hulp, maar toch, het was een hele kunst.

Crux landde in het water naast het schip. Hij liet een vreemd gegrom, hinnik, iets horen. Kennelijk hield het beest niet zo van zout water. Dave liet Chris maar eens los, zodat die meteen naar boven kon stormen. Zelf keek hij uit over het water, hij voelde zich alleen zonder aarde.

Coco hoorde iets en keek naar het water en de kade. Ze wist niet precies wat ze gehoord had, maar ze hoorde Tales een beetje grommen, dus ze wist dat ze niet iets denkbeeldigs had gehoord. Tot ze een bekende zag. De blonde haren daar kwamen haar heel bekend voor en ze glimlachte vrolijk. 'CHRIS!' Riep ze naar degene waarvan zij dacht dat het Chris was en ging van de reling af.

"Coco!" zei Chris en rende in Colette's armen, voor zover dat mogelijk was, hij was niet van plan ook maar iets tegen haar te zeggen over Sandee, maar hij wist zelf wel dat Dave hem daar wel toe zou sturen, hij wilde niet nog meer kwijtraken aan Sandee, en coco stond bovenaan de lijst.

Huh, oh, Coco dacht even dat Dave Chris was en.. njah n_n
~

Coco keek met een vrolijke glimlach naar Chris en omhelsde hem. 'Lang niet gezien.' Zei ze, wat treurig was bedoeld, maar wat er wel met een glimlach uit kwam. Ze streek even met haar hand langs zijn haar en wang. 'Fijn om je weer te zien.' Voegde ze eraan toe.

Dave klom ook aan beurt. "Leuk je eens te ontmoeten, Colette," zei hij. "Ik ben Dave, maar dat snapte je waarschijnlijk al." Hij zuchtte even en ging op de reling van het schip zitten. Als Chris niet snel zelf zou beginnen over wat er was gebeurd, dan zou hij er voor zorgen. Maar in het aura van zijn broertje was inderdaad te zien dat hij Coco geweldig vond.

Coco keek even naar Dave en daarna naar Chris. 'Oeps, ik zag jou net aan voor Chris.' Lachtte ze naar Dave. ' Maar noem me astjeblieft geen Colette.' Zei ze tegen hem. 'Ook leuk om jou te ontmoeten.' Voegde ze eraan toe. Zoals altijd praatte ze nogal teveel, maar ze had het zelf niet echt door. 'Jeetje, jullie lijken echt heel veel op elkaar.' Zei ze.

Dave grinnikte. "Bedenk maar zo, Chris is degene die meteen op je afstormt," zei hij. "En ik ben zijn spiegelbeeld, dus er is duidelijk verschil." Hij glimlachte. "Maar nu wil Chris je iets vertellen." Hij porde Chris even in zijn zij, om hem aan te moedigen. Zijn broertje kon op hem rekenen, maar dat wist hij zeker wel.

Coco lachtte. 'Ja, dat geloof ik graag.' Zei ze en keek daarna naar Chris. 'Oh, wat dan?' Vroeg ze en leunde tegen de reling aan. Haar gezicht stond serieus, maar wel met een glimlach. Het klonk wel erg serieus, meestal hield ze niet van serieuze dingen. Maar dit was Chris.

Chris gaf Dave een twee keer zo harde por terug "Sinds de laatste keer dat we elkaar zagen, is er iets gebeurt, iets waarvan ik het liever niet had laten gebeuren..." zei hij nog steeds een beetje trillend. Hij keek even opzij naar Dave en aan zijn gezicht zag hij wel dat dat niet genoeg was, maar Chris kon even niet uit zijn woorden komen en begon in zijn tot een vuist gebalde hand te bijten.

Dave besloot zijn broertje maar even te helpen. "Hij heeft gezoend met een ander meisje," zei hij droog. "Maar geloof me op mijn woord, aan zijn aura is te zien dat hij het liefst bij jou is. En wil je hem nu iets aan doen, wat ik volkomen begrijp, dan moet je eerst door mij." Hij kalmeerde het aura van Chris een beetje, zoveel als hij kon.

Coco's gezicht betrok zichtbaar en ze snoof. 'Als ik hem iets wil aandoen, heb ik mijn hele bemanning, dus dan kom ik zekerwel door jou heen.' Zei ze kalm tegen hem. Ze keek hun beide kil aan, het laatste dat Dave had gezegd, stoorde haar nog het meest. Alsof ze niet sterk genoeg zou zijn. 'Ik zal je niets aandoen. Het overkomt de beste mensen. Ben je verliefd op haar?' Vroeg ze erachterna.

Chris schudde zijn hoofd, al wist hij dat Dave het zou ontkennen. Hij haalde zijn hand uit zijn mond en keek Coco met verlangende, schuldige, krankzinnige ogen aan. Er zaten zo veel verschillende boodschappen in die blik, waaronder het feit dat hij spijt had, meer dan spijt... en dat hij gek begon te worden.