Het zuiderstrand-Rijk van de Vissen

Aan de zuidkant van het eiland ligt een strand dat oneindig lang lijkt. Het neemt dan ook echt de hele zuidkant van het eiland in beslag. er staan meerdere strandhutten langs de kant en in de zee kun je geweldig zwemmen, surfen, kiten, wat je maar wilt. als je het strand afloopt kom je gelijk in een heel groot bos.

pers.: vrij
regels: vrij om te doen wat je wilt.
rang: vrij

Met een kom ijs, bijna groter als zijn hoofd liep hij over het warme zand. Een groot schep ijs lag op zijn lepel en langzaam stopte hij het in zijn mond. Er ontplofte een zoetexplosie in zijn mond, waar hij al jaren verslaafd aan was. Waarschijnlijk zou hij het niet eens merken als er een leger dertiende soldaten aankwamen om hem te vermoorden.

Katniss liep op blote voeten door het warme zand. Het zand kriebelde tussen haar tenen. Ze liet een lichte bries opsteken die om haar heen waaide. Ze keek niet echt waar ze liep. Ze concentreerde zich op het geluid van de zee, en de bries die ze zelf had gecreeerd.

Met een knal kwam hij tegen een meisje op. Waardoor zijn ijsje op de grond viel en zich verspreidde over het zand. ''IJSJE!'' riep hij terwijl hij met zijn grote honden ogen naar het nu erg vieze ijsje keek. Hij lette nieteens op het meisje, zij boeide niet zoveel.

Katniss voelde een klap tegen haar aan, die snel gevolgd werd door iets kouds en plakkerigs. Ze keek naar de jongen die zich over zijn ijsje heenboog. Ze wist niet of ze in lachen uit moest barsten of hem de huid vol moest schelden. Ze keek hem kwaad aan en zei:"Kan je niet uitkijken waar je loopt?"

Nu pas keek hij naar het meisje wat voor hem stond. ''Eigenlijk zijn we alletwee de schuldige, als je mij aan zag komen lopen had je ook opzij kunnen stappen. Maar dat had je niet gedaan.'' zei hij droge en kalme toon. Boos worden omdat iemand tegen hem aanbotste vond hij zinloos. Zijn ijsje was dan wel iets belangrijker.

"Ga het nou niet om lopen draaien, jij knalde tegen mij op, ik niet tegen jou." Zei Katniss geiriteerd. Ze werd steeds kwader op de jongen, die ze eerst wel grappig had gevonden. Ze bekeek hem even goed. Hij had zwarte wallen onder zijn ogen, alsof hij al een heel erg lange tijd niet goed geslapen had.

''Maar als je daar niet had gestaan was dat niet gebeurt. Misschien kan ik jou wel over alles de schuld geven maar wat zou dat helpen dan zouden we elkaar toch nooit gelijk geven en altijd in onzekerheid blijven. Als we dat nou eens wegdenken en er goed over nadenken weet jij diep van binnen ook wel dat als jij had opgelet ik niet tegen jou was aangebotst. Want jij was dan opzij gestapt.'' ging hij droogjes verder. Hij snapte niet waarover dit meisje zich zo opwinden.
--
Het is zo leuk om hem te spelen.XDDD

Katniss zuchtte. "Het is toch omgekeerd precies hetzelfde? Als jij had opgelet had ik niet opzij hoeven stappen. Dus als je bij jezelf nagaat hoe het zit." Ze had geen zin meer om de zin af te maken, ze zou dit toch niet winnen, en ze had naar haar smaak al veel te veel tegen de jongen gezegd. "Oke, het is mijn schuld." Zei ze.

''Het is onze schuld bedoel je. Want als we alletwee hadden uitgekeken zou het niet gebeurd zijn.'' zei hij droog. Hij keek naar het ijscokraampje en keek daarnaar weer naar het meisje. ''Wil je een ijsje?'' vroeg hij terwijl hij naar het kraampje wees. Iets wat hij niet vaak deed, mensen uitnodigen voor iets/

Katniss stond in tweestrijd. Ze zou normaal nooit meegaan met iemand, maar deze jongen had iets. Hoe hij zich om zijn ijsje had bekommerd was gewoon ronduit grappig. "Oke, ik ga wel mee." Zei ze en ze liep rustig naar het ijscokraampje.

''Oke.''. Hij stopte zijn handen in zijn zakken en slenterde naar de kraam. Toen ze er eenmaal voor stonden likte hij langs zijn lippen en keek haar aan. ''Ijs is echt fantastisch.'' zei hij. Zijn grote hondenogen kregen een twinkel, terwijl ze meestal een doffe glans uitstraalde.

Katniss glimlachte. Ze kon deze jongen echt niet geloven, zo veel liefde voor iets dat je kunt eten. Zijzelf bestelde een middelgroot ijsje met witte ijssoorten. Vanille, citroen en kokosnoot. Haar favoriet. Ze wachtte maar even totdat Akio ook zijn keuze had gemaakt.

Akio bestelde een ijskom met de soorten ijs, aardbei, kaneel, chocola, kokosnoot en vanille. Met een bijzonder snelle beweging haalde hij een goudstuk uit zijn zak en gooide die naar de man. Daarnaar pakte hij met beide handen de ijskom en de lepel die erbij gegeven was.

Katniss betaalde ook voor haar ijsje en begon te eten. Ze zag dat het ijsje van Akio verschrikkelijk groot was. Ze keek naar hoe hij zich op het ijsje stortte en grinnikte even. Haar ijsje was heerlijk, dat moest ze toegeven, maar om er nou zó mee om te gaan..."

Langzaam schepte hij het ijs op en stopte het in zijn mond. Het was heerlijk ijs. ''Waar kom je vandaan?'' vroeg hij terwijl hij zijn ijsje door bleef eten. Veel te zeggen had hij niet tegen dit meisje, ze leek hem niet erg aardig te vinden.

"Ik kom uit het rijk van de waterman." Zei Katniss vrolijk. Ze moest gewoon toegeven aan hoe verschrikkelijk grappig ze de jongen vond, andere mensen zouden hem zeker verschrikkelijk irritant vinden, maar zij niet. "Ik ben trouwens Katniss." Stelde ze zich voor. Ze besefte dat ze niet eens wist hoe de jongen heette.

''Oke.''. Hij haalde zijn hand door zijn zwarte warrige haar en keek haar aan. ''Aangenaam Katniss, ik ben Akio.'' zei hij wat beleefder als daarvoor. Het was jammer dat hij geen telekinese had, anders zou kijken waaraan ze dacht.

"Waar kom jij vandaan?" Vroeg Katniss aan Akio. Ze wist niet eens of hij magie had, maar ze had zo'n vermoeden. Ze maakte een briesje dat warm over hen heenstreek. Ze nam nog een hapje van haar ijsje en keek uit over de zee.

''Ook waterman.'' zei hij met een scheve glimlach. Zijn ijsje was nog lang niet op, wat hij totaal niet erg vond. Zijn haar bewoog mee met de wind en fronsend keek hij om zich heen. De hele tijd had het niet gewaaid, zou het meisje magie hebben?

Katniss glimlachte en vroeg zich af of zijn ouders ook gedood waren door de dertienders. Haar hand omsloot het kettinkje om haar nek. "Heb jij ook magie?" Vroeg ze aan Akio. Ze wist niet wat haar overkwam. Normaal praatte ze nooit zoveel.

''Ja, en jij dan ook zeker.'' kwam er weer droogjes uit. Om het te bewijzen liet hij in zijn hand een klein lucht bolletje tevoorschijn komen. ''Dan strijd je zeker ook mee?'' vroeg hij verder. Hij verwachtte niet dat ze uit de dertiende kwam, die zou dan waarschijnlijk wel met een groot leger zijn of een andere schade aan te richten.

"Ja." Zei Katniss kalm. Ze vroeg zich af waarom ze deze jongen nog nooit gezien had tijdens een of andere maaltijd. Hij viel wel op, met zijn liefde voor eten. Ze maakte een paar vlinders van lucht en liet ze opgloeien met haar helingsmagie. De vlinders veranderden in papegaaien en daarna weer terug in vlinders. Zo wisselden ze van gedaante.

''Vecht jij dan ook altijd mee? Ik heb je nooit eerder gezien.'' vroeg hij nu iets levendiger. Vele mensen merkte hem niet op tijdens het gevecht, terwijl hij als een van de hardste bezig was. Meestal bedacht hij ook de plannen, niet dat veel mensen er naar wilde luisteren. Volgens hun was hij toch raar.

"Ja, ik jou ook niet." Zei Katniss. Meestal kwamen sommige luchtmeesters naar haar toe om te vragen hoe ze iets moesten doen, maar deze jongen had ze nog nooit gezien. Rue vloog over de duinen en zoefde heen en weer.