The White Rose - de wateren van Kyon.

The White Rose is het schip van Coco. Ze heeft hem geërft van haar vader. Het is een mooi schip met mooie witte zijlen en op een van die zijlen is een rode roos afgebeeld. Geen vragen over waarom het de The White Rose heet. Coco is erg gesteld op haar schip. Het bevat slaapkamers voor de bemanningsleden en zij zelf en een paar extra slaapkamers voor eventuele gasten. Het heeft een kleine keuken, maar daar maakt Coco zelf nooit gebruik van. Alleen de bemanningsleden doen dat. Ze gaat het liefst tegen schemering van boort en gaat in een nabijgelegen bos jagen. Coco vindt het leuk als er gasten op haar schip staan, maar houdt er rekening mee dat als je het schip zomaar betreed, ze hun zwaarden trekken. Het schip vaart trouwens door alle wateren van Kyon, maar is het meest te vinden rond het rijk van de Vissen.

Regels; Niet zomaar vechten zonder goede reden
Personen; Niet meer dan 10.

Isabella liep rustig langs een van de zoveel rivieren in het rijk van de Vissen, ze vond het best ironisch, een rivier in dit rijk, maar dat was haar domme vorm van humor. Haar blik viel op een groot schip dat in de rivier rondvaarde.. Het schip had witte zeilen, en op een van de zeilen stond een rode roos. Ze keek alsof ze nog nooit een schip had gezien. Dat had ze natuurlijk wel, maar nog niet zo vaak.

Coco had niet de zin om verder te varen naar de open zee, nee dat deed ze morgen wel. 'Tresh, ik zie daar een plek om aan te meren.' Riep ze vanaf haar plaats bij het roer. Meteen ging de bemanning aan het werk. Er liepen meerdere mensen daar, maar daar trok ze zich niets van aan. Ze zette haar hoed goed, die scheef was gewaaid door de wind, en greens toen ze waren aangemeert. Ze ging bij de reling staan.

de boot is nu dus aangemeert(?) xp

Chris liep in gedachten verzonken langs de rand van een kade, hij had ergens ver spijt dat hij zijn tweelingbroer alleen had gelaten in het weeshuis, maar hij haatte het daar en had even tijd voor zichzelf en frisse zeelucht nodig.

Ja (:
-

The white Rose was aangemeert, Coco had niet de zin gehad om vandaag verder te varen. 'Tresh, Ziko gaan jullie maar van boort als jullie willen, de rest moet blijven.' Zei ze, niet echt commanderend, maar gewoon streng. De rest van de bemanning had niet erg goed gewerkt vandaag. Tresh en Ziko wel. Coco stond aan de reling en keek naar de kade.

Chris keek omhoog naar het schp, waar een strenge meisjes stem te horen was. Was ze niet wat jong om de kapitein van een schip te zijn, ze leek even oud als hijzelf... "Hallo daar, ben jij de kapitein van dit schip?" vroeg hij, met een grijns aan het meisje bij de reling.

Coco keek over de reling heen en zag een jongen met blond haar met een grijns naar haar kijken. 'Jups, dat ben ik.' Zei ze vrolijk en zette haar hoed wat minder scheef op haar hoofd. 'Kom aan boort als je dat wilt.' Zei ze opgewekt en liep richting de plek waar ze de loopplank kon neerleggen. Ze glimlachte naar de jongen.

Chris glimlachte en knikte voor hij via de loopplank het schip op liep. "Mooi schip..."zei hij en keek 'The White Rose' rond. "Ik ben Chris..." stelde hij zich aan het meisje voor, gefacineerd door het prachtige schip.

Coco straalde. 'Dank je wel.' Zei ze. 'Aagenaam, ik ben Colette, maar heb liever dat je me Coco noemt.' Zei ze opgewekt. 'Wil je wat drinken?' Vroeg ze en liep een stukje het schip op. Ze vond het altijd leuk als ze een gast op haar schip was. Veel van de bemanning begroette Chris even vrolijk, sommige mompelde nukkig even iets.

Chris knikte, wauw, hij werd meteen ontvangen als een oude vriend door Coco, terwijl hij zich pas een paar btellen geleden voorgesteld had... hij knikte naar de bemaning die hem groette en volgde Colette, of Coco, richting waar ze dan ook heen ging

Coco liep het kleine keukentje in en schonk even snel twee glazen met een soort limonade achtige drank in en liep terug naar Chris om het glas aan hem te geven. 'Vertrouw me, het is niet vergiftigt ofzo, ook al ziet het er wel zo uit.' En keek naar het rode, troebele drinken dat in haar glas zat en grinnikte.

Chris pakte het glas aan en hij keek even naar de troebele, vuurrode vloeistof errin, het zag er niet erg drinkbaar uit, maar alles was beter dan de groene prut die ze in het weeshuis dronken, "Ach, als je in het weeshuis woont, ben je wel wat gewend..." zei hij voor hij slokken nam.

'Ah, ja, dat is vervelend.' Zei Coco medelevend, maar bleef een glimlach op haar gezicht houden. 'Ik had daar ook kunnen zitten. Maar gelukkig heb ik mijn schip en bemanning.' Zei ze en keek even naar haar zijl met de grote roos erop. Ze nam een slokje van het drinken en zo heel vies was het niet.

het zou w\best wel eens kunnen dat Chris verliefd op coco wordt :3 xD


"Wees blij!" zwei Chris met ene grijs en hij dronk het glas leeg, het was eigenlijk helemaal niet vies, het zag er gewoon niet erg smakelijk uit... Hij bekeek het meisje met de piratenhoed nog eens goed...ze had een glimlach die niet van haar gezicht af was te slaan!

SLECHTE WOORDGRAP XD

oeeeh :3 & hahaha, ik snap hem x)
-

'Ja, dat ben ik ook.' Zei Coco vrolijk en keek Chris vrolijk aan. 'Zal ik je de rest van mijn schip laten zien.' Vroeg ze en gebaarde met een armzwaai naar de rest van het schip. Ze glimlachte. 'Vooral mijn roer is heel mooi, ik ben er gesteld op. Nou ja, ik ben zoiezo gesteld op mijn schip, maar dat is een belangrijk onderdeel, zonder roer is een schip niets.' Zei ze vrolijk.

"Ik zou graag de rest van je schip zien!" zei Chris glimlachend, "En je hebt gelijk, zonder een roer is een schip niets, ik ben benieuwd..." Coco leek echt heel trots op haar schip, dat mocht ze ook wel zijn, aangezien het een prachtig schip was... Eigenlijk wou hij dat Dave dit kon zien, maar hij had ook eens tijd voor zichzelf ndig, al was het de eerste keer in zijn leven... De glimlach op zijn gezicht vervaagde.

Coco keek even onderzoekend naar Chris en knikte toen. Ze had de vervaging van zijn glimlach gezien. 'Kom.' Zei ze en trok hem een stukje aan zijn arm mee, waarna ze hem dicht bij het roer losliet en een klein trapje opliep om bij het roer te komen. Ze nam een slok van het drankje in haar handen en wees naar het roer, in het midden zat een leeuwenkop.

"WAUW! Het is nog mooier dan ik dacht!"Chris was oprecht verrast door het mooie roer, maar toch kon er geen glimlach vannaf... Hopelijk zou Coco het niet opmerken, maar die kans was erg klein aangezien hij haar hem daarnet al onderzoekend zag bekijken, hij wist zeker dat hij het zou ontkennen...

Coco knikte. 'Mooi he. Ik vind hem ook prachtig, mijn trots. The white Rose is zoiezo mijn trots.' Zei ze opgewekt. Ze keek naar Chris en keek hem daarna vragend aan. 'Is er iets, net was je zo vrolijk en nu niet meer. Je wordt toch niet ziek door mijn drankje ofzo?' Zei ze geschrokken.

"Nee nee , het is zeker je drankje niet..."zei Chris en hij keek naar de wolken boven hen. "HEt is... het is alleen dat ik voor het eerst, sinds mijn geboorte, mijn broer alleen laat... Ik ben mezelf nu gewoon niet, maar he! Waarom een kas missen om zo'n mooi schip te zien!" zei hij en hij vrolijkte weer wat op.

'Oooh, heb je een broer. Een tweeling broer? Wat leuk.' Zei Coco gemeent en trok toen een serieuzer gezicht. 'Maar kijk. Soms moet je even afstand doen van dingen waar je van houd. Ik heb ook een tijdje over land gereisd, zonder mijn schip en dat vond ik verschrikkelijk. Maar het heeft me wel leren leven zonder hetgene waarvan ik dacht het meest nodig te hebben.' Zei ze tegen hem. Misschoen klonk het raar, maar het was echt zo. 'Maar wat nou als je de volgende keer je broer mee neemt, kan hij ook mijn schip zien.' Zei ze vrolijk.

Chris kinkte "Dat was een wijze les... En ik denk dat Dave het graag zou zien, Coco!" Hij glimlachte weer volop, misschien begon hij eigenlijk iets meer dan vriendschap te voelen voor Coco, ze was zo positief, en dat straalde ze ook uit... "Ik wil in ieder geval nog wel vaker langs komen!"zei hij en hij kon een lichte blos op zijn wangen niet onderdrukken.

Coco lachte stralend. 'Dat is fijn.' Zei ze. 'Maar weet je, ik vaar wel veel, dus soms staat mijn schip op een andere plek dan dit. Soms staat hij helemaal niet aan land.' Zei ze. 'Meestal ben ik in de nacht wel aan land en op zaterdagen doen we meestal inkopen, dus dan ben ik er ook. Nou ja.. kijk maar wanneer je me ziet. Anders laat ik Tales je of jullie halen.' Ratelde ze en grinnikte toen. 'Ik praat veel he, te veel.' Zei ze.

"Nee... praat door..." zei Chris en hij kon het niet laten om Coco's hand te pakken "Ik kan anders ook wel praten, maar mijn leven is lang niet zo interresant... Het leukste is als Dave en ik weer eens aan iemand vragen wie wie is..." er verscheen een grijns op zijn gezicht, het was nog niemand gelukt...

Coco keek naar hun handen en bloosde voor het eerst zins... altijd. 'Oh, als je volgende keer met Dave komt dan ga ik ook raden, wedden dat ik het goed raad.' Zei ze met een glimlach en trok hem weg bij het roer om nog wat van het schip te laten zien. Tales zou zo ook wel even boven komen om te kijken met wie Coco zo vrolijk en opgewekt stond te praten.